Θανάσης Κούτος: Η γιαγιά Ψωροκώσταινα του ’30

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...

Στη χώρα της μούντζας και του ρε!

Η γιαγιά Ψωροκώσταινα του ’30

Δεν θα μπορούσα ν’ αγνοήσω την επιτυχή εμφάνιση της Εθνικής των Ανδρών του ποδοσφαίρου μας, με 2-1, επί της αντίστοιχης της Βοσνίας, όμως εξακολουθώ να παραμένω δύσπιστος αφού η ‘διάρκεια σε διακρίσεις είναι αυτή που καθορίζει την σταθερότητα των μεγάλων στην προκειμένη ποδοσφαιρικών συγκροτημάτων’. Ελπίζω ο χρόνος που δικαιωματικά ανήκει σ’ αυτή την ομάδα, να δικαιώσει τους ‘εύπιστους’ και να διαψεύσει όλους εμάς που ως εκ των πραχθέντων διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας.

Τούτη η στήλη, εκδηλώνοντας την αυτοδιάθεση του συντάκτη, με την ποικιλομορφία των σχολίων τους, αρνούμενη να υποκύψει στον επιπολασμό της μοιρολατρείας και μιζέριας αενάως υποτροπιάζουσας στα τοπικώς δρώμενα των εκπροσώπων του Ευβοϊκού ποδοσφαίρου, αφήνοντας παράμερα τα μικρά, εφήμερα και ασήμαντα, επανέρχεται και αυτή τη φορά για να ‘ευθυμήσουμε’ αναπαράγοντας ρεπορτάζ της εφημερίδας ‘ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ’ στο φύλλο της 6ης Ιουνίου 1933, ύστερα από μια περιοδεία της Εθνικής για το Βαλκανικό κύπελλο και επιστροφή των παικτών της απ’ τη Σόφια.

Εμμονικός και επίμονος μελετητής και ερευνητής, κάτοχος αξιάριθμης σειράς σχετικών βιβλίων, πάντα και κατά κανόνα προσπαθούσα ανεπιτυχώς να αναλύσω και να ερμηνεύσω το ‘φαινόμενο’ Εθνική Ελλάδος ‘βουτώντας’ στα τρίσβαθα της ιστορικής διαδρομής της.

‘Οι διεθνείς μας ποδοσφαιρισταί, αναχωρήσαντες εκ Βουκουρεστίου την πρωΐαν της Δευτέρας, έφθασαν εδώ μόλις… το απόγευμα της Πέμπτης αντί να φθάσουν προχθές το μεσημέρι! Η αργοπορία αυτή οφείλεται σε μια απρόβλεπτον περιπέτειαν των εν την Βουλγαρίαν.

Εκεί τους κατέσχον όσα χρήματα είχαν εις λέβα και ξένον προς την Βουλγαρίαν συνάλλαγμα και τους άφηκαν… απένταρους και νηστικούς χωρίς τα μέσα να ταξιδεύσουν στην Ελλάδα.

Οι Ρουμάνοι δεν φρόντισαν για την πιστοποίησιν του εξαγόμενοιυ συναλλάγματος. Μεταφέρθηκαν στα Ελληνοβουλγαρικά Σύνορα. Αυτοκίνητα δεν υπήρχαν για την συνέχιση της μετακίνησης προς το Σιδηρόκαστρον και έμειναν επί μίαν ημέραν νηστικοί… αφού 15 ποδοσφαιριστές μοιράσθηκαν μίαν ‘κουραμάνα’!

Η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας, ένεκα κενού ταμείου δεν ηδυνήθη να εξασφαλίσει τα έξοδα της περαιτέρω μεταφοράς των ποδοσφαιριστών. Η ΕΠΟ ειδοποιηθείσα επελήφθη και επέλυσε το θέμα της μεταφοράς προς Αθήνας. Χθες αφίχθησαν… ελεεινοί και αξιοδάκρυτοι. Νηστικοί, άυπνοι και κατάκοποι από το περιπετειώδες ταξίδι των. Η καθυστέρησις του τραίνου μείωσε και την προσέλευση των φιλάθλων, με τους ποδοσφαιριστάς να θέλουν να ζωγραφίσουν με τα μελανότερα των χρωμάτων την περιπέτειαν των.

Κάποιοι εξ αυτών διέδιδον, ότι ούτοι συντετριμμένοι δια τας ήττας των εις το Βουκουρέστι απεβιβάσθησαν εις το Μενίδι..!‘

Πέντε χρόνια αργότερα η Εθνική μας θα ‘εισπράξει’ και ένα μεγαλοπρεπές 11-1 απ’ την ασυναγώνιστη τότε εθνική της Ουγγαρίας, των Νέμεθ, Σάροσι και Ζέγκλερ και ο ‘ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ’ θα σκαρώσει διακωμωδώντας το τετράστιχο:

Στο λασπωμένο γήπεδο

έσκαψαν ένα λάκκο

και θάψανε την Εθνική

χωρίς παπά και διάκο

Η Εθνική Ποδοσφαίρου θα ανασυγκροτηθεί μέτά τον Εμφύλιο (’50), όμως στην εκπνοή της επόμενης δεκαετίας (’60) αναμετράται με τη ΔΟΞΑ. Ατυχώς και κάποια περίεργα γεγονότα, θα την οδηγήσουν εκτός συμμετοχής στο ιστορικότερο και δημοφιλέστερο μουντιάλ του Μεξικού το 1970, όλων των εποχών, που αν η ‘τοπική επικαιρότητα’ το επιτρέψει, θα ‘χω την ευκαιρία να περιγράψω στο επόμενο…

Χαίρετε!