Μπήκε ξαφνικά στον κόσμο του Ευβοϊκού ποδοσφαίρου αναλαμβάνοντας μια πρωτόγνωρη αποστολή. Όχι απλά να κάνει τον ΑΟ Καρύστου για πρώτη φορά στην ιστορία του πρωταθλητή, αλλά να κατακτήσει και την άνοδο στη Γ΄ Εθνική.
Άγνωστος για όλους στο νομό εκτός από τον Γιάννη Σίμωση ο οποίος παρακολουθούσε στενά την πορεία του. Το αποτέλεσμα δικαίωσε πανηγυρικά και τους δυο.
Πρωταθλητής πέντε φορές μέσα σε ισάριθμα χρόνια, με τέσσερις διαφορετικές ομάδες Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο Φώντας Καζακόπουλος έχει το άγγιγμα του Μίδα και ότι ακουμπά γίνεται χρυσάφι, αλλά τα πράγματα στην πραγματική ζωή και ιδίως στο ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο απλά όσο στην Ελληνική μυθολογία.
Μεθοδικός, δουλευταράς, φιλόδοξος, χωρίς να φοβάται τις προκλήσεις, μόλις στα 34χρόνια του έχει καταφέρει να αφήσει έργο και τίτλους σε όποια ομάδα κι αν πέρασε. Αυτό όμως είναι το ένα κομμάτι καθώς παράλληλα διακρίνεις έναν ευγενή, ικάνό νέο προπονητή χωρίς ίχνος έπαρσης να φέρνει την αποστολή εις πέρας με το δικό του τρόπο.
Δυστυχώς για το Ευβοϊκό ποδόσφαιρο ο Φώντας Καζακόπουλος ετοιμάζεται για την επόμενη πρόκληση μακριά από εδώ, όμως η σύνδεση του με το νομό δεν μπορεί να σβήσει καθώς υπόγραψε την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του ΑΟ Καρύστου.
Ο 34χρονος τεχνικός παραχώρησε συνέντευξη στο starsports και μίλησε για τη μαγική σεζόν που τελείωσε, το μέλλον και αρκετά ακόμα ενδιαφέροντα θέματα.
Φώντα, ως προπονητή σε γνωρίσαμε καλά. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι την καριέρα σου ως ποδοσφαιριστή…
Έπαιξα σε ΑΟ Περιστερίου, Ολυμπιακό Λιοσίων, Άμιλλα Περιστερίου, Φοίνικα Περιστερίου, Ηρακλή Περιστερίου και ΑΣ Ίου. Σταμάτησα νωρίς για να ασχοληθώ με την προπονητική – σταμάτησα στα 25 μου.
Μήπως την έβρισκες με το καλάμι τη μπάλα και το έκοψες νωρίς; (γέλια)
Μπορώ να σου πω ότι ήμουν καλός παίκτης, αγωνίστηκα μέχρι τη Δ΄ Εθνική. Έπαιζα σέντερ φορ, αλλά ήθελα να ασχοληθώ με την προπονητική, γι’ αυτό σταμάτησα νωρίς.
Ένα μήνα μετά την ιστορική επιτυχία με τον ΑΟ Καρύστου, με πιο καθαρό μυαλό πλέον, πώς σκέφτεσαι τη σεζόν που τελείωσε;
Με την απόσταση του χρόνου, καταλαβαίνω ακόμα πιο έντονα το μέγεθος της προσπάθειας. Ήταν μια σεζόν που ζήτησε από όλους απόλυτη αφοσίωση και επαγγελματισμό σε κάθε λεπτομέρεια.
Δουλέψαμε πολύ σκληρά καθημερινά. Καταφέραμε να χτίσουμε κάτι στέρεο, να το εξελίξουμε και να πετύχουμε στόχους που φάνταζαν εξαιρετικά δύσκολοι στην αρχή. Αυτή η διαδρομή αφήνει ικανοποίηση και δικαίωση για όσα επένδυσα σε χρόνο, ενέργεια και προσωπική πίστη στο ποδόσφαιρο που θέλω να υπηρετώ.
Κατακτήσατε Λιγκ Καπ, πρωτάθλημα και την άνοδο στη Γ΄ Εθνική με μια ομάδα που δεν είναι “brand name” στο Ευβοϊκό ποδόσφαιρο. Πόσο δύσκολο ήταν;
Ο βαθμός δυσκολίας ήταν υψηλός, γιατί έπρεπε να δημιουργηθεί αγωνιστική ταυτότητα από το μηδέν και να φτιαχτεί ένα σύνολο που θα αντέξει την πίεση του πρωταθλητισμού. Δεν υπήρχαν τα στηρίγματα που βρίσκεις σε μεγαλύτερους συλλόγους, και πολλές φορές χρειάστηκε να λειτουργήσουμε σε ρόλους πέρα από τον καθαρά προπονητικό.
Αυτό έκανε την επιτυχία ακόμα πιο ουσιαστική, γιατί ήρθε μέσα από μια διαδικασία πλήρους αφοσίωσης και καθημερινής επιμονής. Και βέβαια θέλω να πω πολλά μπράβο στους συνεργάτες μου, Κώστα Αντωνιάδη και Αντώνη Σταυρόπουλο, που συνέβαλαν τα μέγιστα σε όλο αυτό.
Η ομάδα στην ουσία στήθηκε δύο φορές μέσα στη σεζόν, το καλοκαίρι και ξανά τον Ιανουάριο. Πόσο απαιτητικό ήταν αυτό για σένα;
Πραγματικά ήταν μια από τις μεγαλύτερες προπονητικές προκλήσεις που έχω ζήσει. Απαιτούσε να σχεδιάσω, να οργανώσω και να μεταδώσω ξανά φιλοσοφία, ενώ έπρεπε παράλληλα να διαχειριστώ ανθρώπινες σχέσεις και διαφορετικούς χαρακτήρες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Η παρουσία όλου του προπονητικού σταφ, αλλά και κάποιων ανθρώπων εκεί, λειτούργησε ως σταθερά ώστε να παραμείνει το σύνολο ενωμένο και να μην χαθεί η κατεύθυνση.
Ο κόσμος της Καρύστου ζητούσε την παραμονή σου. Ήταν δύσκολη απόφαση να αποχωρήσεις;
Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση, γιατί αισθάνθηκα δέσιμο. Αγάπησα και αγαπώ την πόλη της Καρύστου και έδωσα τα πάντα – και νομίζω φάνηκε με το έργο που χτίσαμε. Όταν έχεις καταθέσει τόση ενέργεια και βλέπεις τον κόσμο να το αναγνωρίζει, σίγουρα δεν φεύγεις εύκολα.
Ωστόσο, θεωρώ πως ο επαγγελματίας πρέπει να προχωρά με βάση το σύνολο των συνθηκών και να προστατεύει και τον εαυτό του όταν οι προϋποθέσεις δεν του επιτρέπουν να συνεχίσει το ίδιο συγκεντρωμένος.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της σεζόν;
Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν οι μεταβατικές περίοδοι, όταν χρειάστηκε να αλλάξουμε ρόστερ και να προσαρμόσουμε αγωνιστικά σχέδια σχεδόν από την αρχή.
Υπήρχαν στιγμές που η πίεση ήταν μεγάλη, και εγώ έπρεπε να κρατήσω το γκρουπ ενωμένο και να συνεχίσω να δουλεύω με καθαρό μυαλό, ακόμα και όταν δεν υπήρχαν όλα τα δεδομένα ξεκάθαρα γύρω μου.
Και η καλύτερη;
Η στιγμή που εξασφαλίσαμε και μαθηματικά την άνοδο. Τότε ένιωσα ότι όλη η δουλειά, όλες οι ώρες που επενδύσαμε με τους συνεργάτες και τους ποδοσφαιριστές μας απέδωσαν καρπούς.
Ήταν μια στιγμή απόλυτης ικανοποίησης, όχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά γιατί επιβεβαιώθηκε η αξία του πλάνου και της καθημερινής προσπάθειας.
Ποιος ήταν ο λόγος που αποχώρησες; Ψάχνεις μια διαφορετική πρόκληση στην καριέρα σου;
Αισθάνομαι ότι έδωσα όσα μπορούσα και με το παραπάνω. Η ομάδα τα κατάφερε και ήρθε η ώρα να κυνηγήσω νέες προκλήσεις. Δεν σου κρύβω πως στενοχωρήθηκα και πως ήθελα να μείνω στην ομάδα για το δέσιμο αλλά και για τις σχέσεις που δημιούργησα με ανθρώπους εκεί.
Όμως κάποια πράγματα μπήκαν πάνω από το συναίσθημα και επέλεξα να μην συνεχίσω στην ομάδα.
Σε πέντε χρόνια έχεις κατακτήσει ισάριθμα πρωταθλήματα με τέσσερις διαφορετικές ομάδες. Υπάρχει “συνταγή επιτυχίας”;
Η “συνταγή”, αν υπάρχει, λέγεται συνέπεια, αξιοπιστία και δουλειά. Δεν αλλάζω τις αρχές μου ανάλογα με το πού βρίσκομαι, αλλά τις προσαρμόζω στις ανάγκες της κάθε ομάδας. Αυτό με βοηθά να χτίζω σχέσεις εμπιστοσύνης και να οργανώνω λειτουργίες που φέρνουν αποτελέσματα.
Και φυσικά, χρειάζεται να έχεις και το ψυχικό σθένος να σταθείς όρθιος, ακόμα κι όταν οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές. Είμαι ένας προπονητής που ξεκίνησε από το Γ’ τοπικό ανδρών, δεν είχα επαγγελματικές εμπειρίες σαν ποδοσφαιριστής, ούτε κάποιο “όνομα” που θα μπορούσε να με βοηθήσει. Το μόνο που μπορεί να με πάει ψηλότερα είναι η δουλειά μου μέσα στο γήπεδο. Αυτό προσπαθώ να κάνω όπου πηγαίνω.
Στα 34 σου έχεις ήδη πετύχει πολλά. Ποιοι είναι οι επόμενοι επαγγελματικοί σου στόχοι;
Θέλω να δουλέψω σε περιβάλλοντα υψηλότερων απαιτήσεων. Πιστεύω πως μετά από αρκετά χρόνια και επιτυχίες στο τοπικό ποδόσφαιρο έχει έρθει η στιγμή να συνεχίσω να μαθαίνω και να εφαρμόζω το ποδόσφαιρο που πιστεύω.
Δεν με ενδιαφέρει απλώς να κερδίζω τίτλους, αλλά να αφήνω έργο, πάντα με ήθος και καθαρά πράγματα. Λάθη κάνουμε όλοι – όπως και φέτος, μπορεί να αδίκησα κάποια παιδιά. Όμως ό,τι κάνω το κάνω πιστεύοντας πως εκείνη τη στιγμή είναι το σωστό για την ομάδα.
Και φυσικά θέλω να το κάνω σε συνεργασίες με ξεκάθαρους όρους και χωρίς εκκρεμότητες, ώστε να επικεντρώνομαι απόλυτα στη δουλειά μου.
Η διαχείριση παικτών με μεγάλο βιογραφικό, όπως ο Κουτσιανικούλης ή ο Ραχήμ, είναι δύσκολη;
Αυτοί οι παίκτες κουβαλούν εμπειρία αλλά και προσδοκίες. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσέγγιση για να νιώσουν σημαντικοί και να μπουν στο σύνολο χωρίς να διαταράξουν τις ισορροπίες.
Προσπάθησα να τους δώσω ρόλους που θα τους κάνουν πρωταγωνιστές και παραγωγικούς, και νομίζω ότι και οι δύο ήταν κομβικοί για να τα καταφέρουμε, ακόμα κι όταν δεν υπήρχε η απόλυτη πληρότητα σε πόρους γύρω τους.
Πόσο σημαντικό είναι να εξελίσσεται διαρκώς ένας προπονητής;
Είναι καθοριστικό. Δεν υπάρχει στάση στο ποδόσφαιρο, ειδικά αν θες να δουλεύεις σε υψηλό επίπεδο. Η εκπαίδευση, τα σεμινάρια, η ανάλυση – όλα είναι μέσα στη ζωή ενός σύγχρονου προπονητή.
Προσωπικά το βλέπω ως καθήκον να βελτιώνομαι, παρά τις προκλήσεις που συχνά αντιμετωπίζεις σε ομάδες που δεν έχουν πλήρη στήριξη για τέτοιες διαδικασίες.
Γιατί οι ελληνικές ομάδες δεν εμπιστεύονται εύκολα Έλληνες προπονητές;
Υπάρχει μια τάση να θεωρούμε ότι το ξένο είναι πάντα καλύτερο, κάτι που δεν ισχύει. Οι Έλληνες προπονητές έχουν επαγγελματικά προσόντα και εμπειρίες, αλλά δεν τους δίνεται ο ίδιος χρόνος ή η ίδια στήριξη.
Αν υπάρξει πραγματική εμπιστοσύνη και διάρκεια, νομίζω πως μπορούμε να δούμε πολύ πιο θεαματικά αποτελέσματα και από Έλληνες τεχνικούς.
Ποιους προπονητές ξεχωρίζεις από την Ευρώπη;
Θαυμάζω προπονητές που παντρεύουν τη φιλοσοφία με το αποτέλεσμα, όπως ο Γκουαρδιόλα, ο Κλοπ ή ο Αντσελότι. Αλλά με εμπνέουν και όσοι τολμούν να καινοτομήσουν, όπως ο Ντε Τζέρμπι.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν αρκούνται στα κλισέ, αλλά εξελίσσουν το παιχνίδι – κι αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα.
Θα συζητούσες πρόταση από ομάδα της Εύβοιας ή της Στερεάς;
Φυσικά, αν υπάρχει σοβαρό πλάνο, ξεκάθαροι στόχοι και οι σωστές συνθήκες συνεργασίας. Δεν κοιτάζω τόσο τον τόπο, όσο το αν υπάρχει προοπτική να δημιουργήσω, να εξελίξω και να προσφέρω με τον τρόπο που ξέρω.
Η επόμενη σεζόν πού θα σε βρει;
Έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις με κάποιες ομάδες, όμως είμαι ανοιχτός σε νέες προτάσεις. Θέλω να βρεθώ σε ένα περιβάλλον που σέβεται τη δουλειά μου και μου δίνει τη δυνατότητα να δουλέψω με απόλυτη συγκέντρωση, χωρίς περισπασμούς.
Είμαι έτοιμος για την επόμενη πρόκληση, με την ίδια σοβαρότητα και την ίδια πίστη στη μεθοδική δουλειά που με έχει δικαιώσει μέχρι σήμερα.
Πηγή: starsports.gr
Ακολουθήστε το eviasports.gr στο Google News και μάθετεπρώτοι όλα τα τελευταία αθλητικά νέα της Εύβοιας!
