ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!! Η αρχή έγινε με το ποδόσφαιρο. Όμως τα τελευταία χρόνια η βία έχει εισέλθει και στα κλειστά γήπεδα…Στο μπάσκετ, το βόλεϊ, το πόλο, το χάντμπολ… Πλέον, πολλοί φίλαθλοι φοβούνται να πάνε να δουν αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας!
Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις και εμφανίζεται όλο και συχνότερα. Η κοινωνία μας νοσεί και ο αθλητισμός – ως μέρος της – δεν αποτελεί εξαίρεση.
Όμως, υπάρχει κάποιος που θα μπορέσει να σταματήσει αυτές τις καταστάσεις; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να βρει μια λύση και – αν είναι αναγκαίο – να πάρει ακόμη και σκληρά μέτρα;
Μήπως χρειάζεται να σταματήσουν τα επαγγελματικά πρωταθλήματα στην Ελλάδα για μερικά χρόνια;
Μήπως πρέπει να αγωνίζονται οι ομάδες μόνο στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα;
Μήπως είναι απαραίτητο να αποκλειστούν και από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για ένα διάστημα;
Μήπως και βάλουμε μυαλό!
Η Ελλάδα έχει τόσα προβλήματα και εμείς ασχολούμαστε με κίτρινους, κόκκινους, πράσινους, μαύρους!
Γιατί δεν αφιερώνουμε όλη αυτή τη δυναμική μας για την πατρίδα, που μας χρειάζεται όλους αυτή τη δύσκολη εποχή!
Άνθρωπος του αθλητισμού είμαι κι εγώ, αλλά αυτή η κατάσταση με κάνει και αγανακτώ!
Υ.Γ. 1: Το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και γενικά ο αθλητισμός λέγεται ότι είναι το καλύτερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή! Και καλώς είναι! Όμως στην πρώτη θέση υπάρχουν πολύ πιο σημαντικές αξίες!
Υ.Γ. 2: Στην εικόνα φαίνεται μια παιδική ζωγραφιά από το ”Ιστολόγιο της Ελένης Ζάχου”.
Κ. Λειβαδίτης: Το ξεχασμένο ‘Ευ Αγωνίζεσθαι’ και η διαχείριση της ήττας, αλλά και της νίκης…
