Δηλώσεις του προπονητή της Ταμύναι Γιώργου Μπόκαρη, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με την Αθλόπολις, για την προημιτελική (τρίτη) φάση του πρωταθλήματος Κ12 ‘Τσάλας Στέλιος’ της ΕΠΣΕ.
‘Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο, Χριστός Ανέστη.
Ένα ωραίο παιχνίδι αγχωτικό βέβαια. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ήτανε και ποιοτικό, με βάση τις δυνατότητες που είχαν οι δύο ομάδες, αλλά το άγχος σε αυτά τα παιχνίδια τα νοκ-άουτ δυστυχώς κυριεύει και τα παιδιά αυτά. Εμείς ήμασταν σαφώς επηρεασμένοι από τις διακοπές. Καταφέραμε να μαζευτούμε τις τελευταίες δύο μέρες και θεωρώ ότι αυτό μας επηρέασε αρνητικά στο παιχνίδι μας. Δεν είχαμε συνοχή και δεν είχαμε την απόδοση που έπρεπε’.
Για την προσπάθεια που γίνεται από το περσινό καλοκαίρι με τη δημιουργία της Ταμύναι και την αξία της ύπαρξης της στην ευρύτερη περιοχή του Αλιβερίου, αλλά και τις δυσκολίες του συγκεκριμένου εγχειρήματος: ‘Ασχολούμαστε κυρίως… έχουμε επικεντρωθεί στις ηλικίες νεαρών ποδοσφαιριστών. Υπάρχει και το γυναικείο ποδόσφαιρο και αυτός είναι ο στόχος της ομάδας, να μπορέσει να αναδείξει μέσα από τη διαδικασία αυτή κάποια ταλέντα.
Είναι σημαντικό γιατί καταρχήν τα παιδιά βρίσκουνε μία διέξοδο στο ποδόσφαιρο, που είναι ένα κομμάτι του αθλητισμού. Υπάρχει μία συνέχεια, ασχολούμαστε με το αναπτυξιακό κομμάτι, οπότε ένα παιδάκι μπορεί να έρθει από τα 6 και να μείνει στην ομάδα -γιατί κατεβαίνουμε και στη γ’ κατηγορία- μέχρι την όποια ηλικία θέλει. Βέβαια από κάποιο σημείο και πέρα μπορεί να φύγει, να πάει να παίξει σε μία μεγαλύτερη ομάδα. Εμάς μας ενδιαφέρει, είπαμε, το αναπτυξιακό κομμάτι.
Γίνεται προσπάθεια μεγάλη στη Νότια Εύβοια, υπάρχει το μειονέκτημα των αποστάσεων. Δεν είναι οι ομάδες και οι ακαδημίες τόσες πολλές, όπως είναι στη Χαλκίδα, οπότε εδώ υπάρχει η δυνατότητα για περισσότερα παιχνίδια, περισσότερους φιλικούς αγώνες. Εκεί είμαστε κάπως πιο απομονωμένοι. Οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Δηλαδή για να παίξουμε ένα παιχνίδι στην Κάρυστο. θέλουμε μία ώρα, για να παίξουμε ένα παιχνίδι στην Κύμη θέλουμε μία ώρα. Αυτό μας δημιουργεί κάποια κάποια προβλήματα. Παρόλα αυτά όμως το παλεύουμε και πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα σε ένα καλό επίπεδο’.
