Γεννήθηκε στα Ψαχνά το 1966. Πρωτόπαιξε στη Δόξα Ψαχνών το 1983, στην οποία αγωνίσθηκε για πολύ λίγο, αφού την ίδια χρονιά βρέθηκε στο ποδοσφαιρικό περιβάλλον του Ηρακλή Ψαχνών, στον οποίο και παρέμεινε μέχρι το 1986.
Παίρνει μετεγγραφή για τον ΑΟ ‘Χαλκίς’, στον οποίο αγωνίζεται μέχρι το ’89 και βέβαια ήταν επίλεκτο μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας που πήρε το πρωτάθλημα το ’86-’87, με μεγάλη διαφορά απ’ τους ανταγωνιστές της. Απ’ το ’90 έως το ’93 θα φορέσει και τη φανέλα του Ολυμπιακού Χαλκίδας. Ύστερα πέρασε στις ποδοσφαιρικές τάξεις, του Λήλαντα Βασιλικού, της Δόξας Προκοπίου, του ΑΟ Νέας Αρτάκης, του Παντριαδικού, του Χαλκίνεου. Μέχρι το 2009 σε ηλικία 43 χρόνων αγωνιζόταν σε υψηλό επίπεδο με τον Ηρακλή Ψαχνών. Τρίτωσε τις παρουσίες του στην ομάδα της ‘Χαλκίδας’ και του Ηρακλή σε ασύνηθη ποδοσφαιρική ηλικία και αυτό είναι δείγμα της σκληρής δουλειάς στις προπονήσεις για να ανταποκριθεί στις αγωνιστικές υποχρεώσεις ομάδων με στόχους πρωταθλητισμού.
Ήταν τότε εκεί στα ’82-’83 που τ’ όνομά του συζητιόταν στα ποδοσφαιρικά στέκια: ‘Πάμε να δούμε έναν πιτσιρικά στα Ψαχνά… που πηδάει στα σύννεφα..! Τον λένε Σταύρο Σταθαρά…’.
Ο Αντώνης Πριόνας, ο γνωστός προπονητής ποδοσφαίρου, έχει πει για τον Σταύρο: ‘Η σκληρή δουλειά στις προπονήσεις και τα φυσικά αθλητικά προσόντα του, τον έφθασαν ψηλά, τόσο ψηλά που θα μπορούσε ν’ αγγίξει τη μεγάλη Εθνική Κατηγορία και να μείνει για πολλές περιόδους σ’ αυτή’.
Ο δημιουργός αυτού του βιβλίου, ο Θανάσης Κούτος, θυμάται ακόμη έντονα με την ‘ΕΥΒΟΙΑ ΣΠΟΡ’, όταν είχε την ευθύνη του αγωνιστικού ρεπορτάζ του Λήλα, περιμένοντας μετά την προπόνηση τον Σούλη Παππά… τον Σταύρο να πλησιάζει, να βγάζει τη φανέλα, να τη στύβει μπροστά του: ‘… Ένα πραγματικό ρυάκι από ιδρώτα, ν’ αυλακώνει το σκληρό χώμα, προκαλώντας ρωγμή…’! Είχα πάθει κυριολεκτικά σοκ! Ένα περιστατικό που με εντυπωσίασε και που συχνά θυμάμαι και περιγράφω’.
Ένας ‘ποδοσφαιριστής-οκταπόδι’. Ένας αθλητής των γηπέδων, πολλαπλών ειδικοτήτων. Έπαιξε και τερματοφύλακας, όταν σ’ ένα παιχνίδι με τον ΑΟ ‘Χαλκίς’, κόντρα στον Αχιλλέα Φαρσάλων, είχε αποβληθεί ο Τζοτζόκος. Πιο γνωστός στα γήπεδα σαν μεσοαμυντικός. Και σπουδαίος σκόρερ. Διψήφιο αριθμό γκολ σε αρκετές αγωνιστικές περιόδους και σύνολο πάνω από 110 γκολ σε Β’, Γ’ και Δ’ Εθνική. Απ’ το ’91 και μετά, μόνιμο μέλος της Εθνικής των ομάδων της Αστυνομίας, παίρνοντας μέρος σε πολλά διεθνή τουρνουά.
Έγραφε τότε το ’85 ο ‘ΕΥΒΟΪΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ’ για τον Σταθαρά:
‘Πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής, που καλύπτει με εξαιρετική άνεση όλες τις θέσεις της άμυνας και δίνει και διεξοδικές λύσεις, όταν το γκολ δυσκολεύει για τον Ηρακλή. Φέτος σημείωσε οκτώ τέρματα, τα περισσότερα κρίσιμα και καθοριστικά. Η αυτοπεποίθηση, η ωριμότητα στο παιχνίδι και η αθλητική συνέπεια, συμπληρώνουν το σύνολο των αγωνιστικών αρετών του Σταθαρά..!’.
Πολλά χρόνια μετά, δεν άλλαξαν και πολλά απ’ τον νεαρό τότε Ψαχνιώτη του ’85. Οι όποιοι τραυματισμοί του, σ’ αυτή τη διαδρομή, προέρχονταν κυρίως απ’ την υπερκόπωση!
Καθαρό μυαλό, δύναμη, αλτικότητα, καλά πόδια, καθαρό παίξιμο. Νηφάλιος πάντα στο παιχνίδι, που το περνάει και στους νεαρούς συμπαίκτες του, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους. Κρατάει χαρακτήρα και προσωπικότητα και αυτό φαίνεται μέσα και έξω απ’ τα γήπεδα. Κατά καιρούς είχε προτάσεις από Πανιώνιο, Ατρόμητο. Μετά τον τερματισμό της ποδοσφαιρικής του καριέρας ακολουθεί μέχρι και σήμερα προπονητική πορεία, με επιτυχημένες θητείες σε διάφορες ομάδες της Εύβοιας.
Τον βοήθησαν στην ποδοσφαιρική του πορεία, το αναγνωρίζει και το δηλώνει, ο Θόδωρος Κουμπιάς, ο Γιώργος Μεθενίτης και ο Σούλης Παππάς.
Θαυμάζει τον Λόταρ Ματέους για το ‘στρωτό και γρήγορο παιχνίδι του’, που έχει την σφραγίδα της προσωπικότητάς του… γιατί ‘ψηλά’… ούτε και αυτός ο Γερμανός υπεράσσος της δεκαετίας του ’80, θα μπορούσε να τον φθάσει!
Πηγή: Η ΜΝΗΜΗ ΔΑΚΡΥΖΕΙ
