Δηλώσεις του προπονητή της ομάδας Ακαδημία/Απόλλων Ερέτριας Χρήστου Θεοχάρη, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με την ΑΕΚ Χαλκίδας, για την προημιτελική φάση του πρωταθλήματος Κ16 ‘Καραμουζάς Ιωάννης’ της ΕΠΣΕ.
‘Σ’ αυτές τις ηλικίες όταν ασχολούμαστε με το αναπτυξιακό ποδόσφαιρό, δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο. Σίγουρα όλοι θέλουμε να κερδίσουμε, να προχωρήσουμε όσο γίνεται, κτλ, αλλά το πρώτο που κοιτάς είναι να έχουνε σωστή συμπεριφορά μες το γήπεδο, να παίζουν όσο γίνεται πιο σωστό ποδόσφαιρο και μετά έρχεται και τ’ αποτέλεσμα, με τη σειρά. Άρα σε προτεραιότητα σίγουρα δεν είναι το αποτέλεσμα. Εντάξει είναι ένα σκορ, θα μπορούσαμε να ‘χαμε κερδίσει 2-1, 5-1, να ‘χαμε χάσει. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο είναι να παίζουμε όσο γίνεται σωστό ποδόσφαιρο και με σωστή και καλή συμπεριφορά. Αυτό που πρέπει να κοιτάμε όλοι μας οι προπονητές στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο.
Απ’ τα παιδιά εγώ ξέρω τι έχω να πάρω, τα δουλεύω εδώ και δυο-τρία χρόνια, ξέρω τι ικανότητες έχουνε. Εντάξει, σίγουρα παίζαμε με μία ομάδα που ίσως να ‘ναι το επίπεδο ατομικών προσπαθειών, δυνατοτήτων πιο χαμηλό, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Εγώ με βάση αυτό που θέλαμε να παίξουμε ήθελα περισσότερα. Είμαι ικανοποιημένος, θέλω να τους δώσω συγχαρητήρια, βγάλαν αρκετές φάσεις, έπαιξαν και στο πρώτο ημίχρονο, γιατί έκανα όλες τις αλλαγές σχεδόν στο ημίχρονο, γιατί ο στόχος είναι να παίξουν όλα τα παιδιά. Και εφόσον μου το επέτρεπε και η συγκυρία του σκορ έβαλα όλα τα παιδιά να παίξουνε, πάρουνε χρόνο συμμετοχής. Εντάξει, είμαι ικανοποιημένος, παρόλα ταύτα η συγκεκριμένη φουρνιά παιδιών που έχω και προπονώ τόσο καιρό μπορεί να μου δώσει πολύ περισσότερα. Εντάξει κι αυτοί υποτιμάνε λίγο τον αντίπαλο μετά, παίζουνε λίγο πιο χαλαρά, αυτό είναι στην ηλικία. Στο πρώτο ημίχρονο είχε πάρα πολλή ζέστη, σκάσανε. Για μένα αν γίνοτανε και μία ώρα πιο μετά να παίζανε θα ‘ταν ακόμα καλύτερα, γιατί είχε πάρα πολλή ζέστη για τα παιδιά και όλα καλά.
Ο στόχος μας είναι να παίζουν σωστό ποδόσφαιρο, να ‘χουν σωστή συμπεριφορά, να σέβονται τον αντίπαλο, να σέβονται τους ρέφερι κι όλα τ’ άλλα έρχονται και το σκορ και όλα αυτά. Ο στόχος μας είναι και όσο μπορούν να φτάσουνε ψηλά, αν το αξίζουνε βέβαια κι αν μπορούνε, αν μπορούν με σωστό ποδόσφαιρο, διαφορετικά ο στόχος μας είναι κάποια παιδιά απ’ αυτά να στελεχώσουν και την πρώτη ομάδα αύριο-μεθαύριο κι αν μπορούν να πάνε κι ακόμα ψηλότερα. Υπάρχει βάθος, υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν ταλέντο και μπορούνε να δουλευτούνε και να προχωρήσουνε. Στο χέρι τους είναι να έρχονται στο γήπεδο, να κάνουν την προσπάθεια τους για να προχωρήσουνε, αν αγαπάνε αυτό που κάνουν. Πρέπει να έχουν υπομονή μέχρι να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Δεν μπορούν κατευθείαν απ’ την Κ16 π.χ., απ’ αυτή την ηλικία να μπούνε και να παίξουνε στην πρώτη ομάδα. Ένας με δύο ίσως να μπορούνε να πάρουν κάποιες συμμετοχές παραπάνω, γιατί έχουν και τα προσόντα και τη δυναμική να παίξουνε, αλλά σε βάθος χρόνου, σε δυο-τρία χρόνια, με υπομονή θα μπορέσουν όλοι να πάρουν περισσότερες συμμετοχές στην πρώτη ομάδα. Εφόσον είναι εκεί, ακολουθούνε και προπονούνται για να εξελιχθούνε. Μόνο μ’ αυτή την προϋπόθεση. Εάν σταματήσουνε μετά από ένα χρόνο και ξαναεμφανιστούνε μετά από ένα χρόνο πάλι σίγουρα έχουνε μείνει πίσω και θα θέλουνε πολύ μεγαλύτερο διάστημα για να ενταχθούν στην πρώτη ομάδα. Είναι πολύ δύσκολο να παίξεις έτσι στην πρώτη κατηγορία. Έχει όμως παιδιά που πιστεύω θ’ ακολουθήσουνε και κάποια στιγμή θα ‘ναι στην πρώτη ομάδα,
Ο Παναγιώτης Κριτσιώτης έχει πάρει και αρκετές συμμετοχές στην πρώτη ομάδα. Είναι ένα παιδί που έχει τη δυναμική, τα σωματικά του προσόντα ειδικά για αυτή την κατηγορία στην Κ16, είναι πολύ δυνατό παιδί γι’ αυτή την κατηγορία, έχει ταχύτητα. Υπάρχει σίγουρα περισσότερη εμπειρία με το ότι έχει δουλέψει στην πρώτη ομάδα, σίγουρα το να παίζει μετά στην Κ16 έχει κάπως μία κάπως πιο καλή δυναμική για να πατήσει μέσα στο γήπεδο, έχει μεγαλύτερη εμπειρία απ’ τ’ άλλα παιδιά, είναι λίγο πιο σοβαρός και πειθαρχημένος απ’ τ’ άλλα τα παιδιά, που παίζουνε πολύ ρόλο αυτά τα πράγματα. Και σήμερα τον έβαλα σε μία θέση, ενώ είναι αμυντικογενής παίχτης, τον έκανα πιο επιθετικογενή παίχτη, Για ποιο λόγο… γιατί έχει ακριβώς αυτή τη δυναμική. Έχει παίξει και αριστερά όλη τη γραμμή, έχει παίξει και δεξιά και τον έβαλα αριστερό χαφ, γιατί με την Κ16 παίζουμε διαφορετικό σύστημα και σχηματισμό και παρόλα ταύτα απέδωσε κι εκεί. Δηλαδή δυο πραγματάκια του ‘πα, τα καταλαβαίνει, έχει αντίληψη και έβαλε και τέσσερα γκολ. Εντάξει, εμένα δεν μου λέει κάτι το ότι έβαλε τέσσερα γκολ. Στην πραγματικότητα μου λέει ότι βοήθησε και έπαιξε όσο γίνεται σωστά για την ομάδα. Δηλαδή σ’ άλλο παιχνίδι μπορεί να τον χρησιμοποιήσω σαν αμυντικό, δεν έχει να κάνει.
Εγώ είμαι ικανοποιημένος γενικότερα φέτος και με την Κ14, που είναι άλλη φουρνιά παιχτών, που είναι ας πούμε το επίπεδο των παιδιών είναι σε πιο αρχάριο επίπεδο. Παρόλα ταύτα κι αυτοί προσπαθήσανε φέτος και βγάλανε πολύ καλά πράγματα, άσχετα άμα δεν προχωρήσαμε και δεν περάσαμε. Η προσπάθεια τους ήτανε αρκετά καλή και η βελτίωση τους ήταν απρόσμενη, ειδικά από ορισμένους. Εκεί αυτό το αποτέλεσμα σ’ αφήνει πάντα ικανοποιημένο. Άσχετα άμα δεν έχεις προχωρήσει στα πλέι οφ ή όχι. H Κ16 σίγουρα είναι καλύτερη φουρνιά, είναι παιδιά που πάλι πέρσι πήρανε το πρωτάθλημα, παίζανε πάρα πολύ ωραία, είχα μείνει ικανοποιημένος. Φέτος έχει γίνει πάλι μια μίξη με τις ηλικίες, που πάλι έχουνε καλή ομάδα. Στο χέρι τους είναι, αν παίξουν σωστό ποδόσφαιρο, με ωραία συμπεριφορά πάνω απ’ όλα, γιατί ο ποδοσφαιριστής που δεν έχει σωστή συμπεριφορά και πειθαρχία δεν μπορεί να εξελιχθεί και πάρα πολύ. Ο ποδοσφαιριστής που ‘χει συμπεριφορά καλή και πειθαρχία -συν αγωνιστική πειθαρχία- αυτός και θα εξελιχθεί.
Θεωρώ ότι το έργο των προπονητών στις αναπτυξιακές ηλικίες είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί έχει να κάνει με διαχείριση προσωπικοτήτων, έχει να κάνει με αντιδράσεις, έχει να κάνει… είναι έφηβοι, έχουν αντιδράσεις, πρέπει να τους μάθεις κι εσύ, να φτιάξουν ένα χαρακτήρα, μαζί με το σχολείο τους και μαζί με την οικογένεια τους, που έρχονται από πίσω. Εάν κάτι συμβαίνει όμως πίσω απ’ όλο αυτό θα πρέπει να διαχειριστείς ακόμα και το παιδί που έχει πρόβλημα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Θα πρέπει να κοιτάξεις πως θα το διαχειριστείς. Είναι πολλά. Είναι η εφηβεία, υπάρχουν αντιδράσεις, είναι δύσκολη η ηλικία, προσπαθούμε να τους κρατήσουμε με νύχια και με δόντια στο γήπεδο, να έρχονται και να δουλεύουνε, γιατί υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πλέον. Δεν είναι όπως παλιά, που εμείς ήμασταν συνέχεια στο γήπεδο ή στην αλάνα και συνέχεια παίζαμε κι αυτό ήταν το παιχνίδι μας. Θεωρώ ότι όλοι οι προπονητές κοιτάνε να το κάνουν αυτό, να κρατήσουν τα παιδιά στο γήπεδο. Τώρα από κει και πέρα ο καθένας με τις γνώσεις του και με τον τρόπο του, γιατί πιο πολύ ο τρόπος είναι θεωρώ εγώ στον κάθε προπονητή. Δεν είναι ότι δεν ξέρει τι θα κάνει, παίζει ρόλο σίγουρα κι ο τρόπος που θα μεταδώσει κάποια πράγματα στα παιδιά. Όπως ισχύει στους άντρες έτσι είναι κι εκεί. Απλά τα παιδιά η διαχείριση τους είναι πιο λεπτή, έχεις μεγαλύτερη ευθύνη, γιατί πλάθεις χαρακτήρες. Δεν είναι απλά προπονώ τους άντρες στην πρώτη ομάδα, που ‘χουν ήδη χαρακτήρες και πρέπει να διαχειριστείς κάποια πράγματα. Εδώ πλάθεις χαρακτήρες. Και μετά τους μαθαίνεις πως παίζεται το ποδόσφαιρο, το παιχνίδι. Ό,τι μπορεί να καταλάβει και ν’ αντιληφθεί ο καθένας, με βάση την προσωπικότητα του, τόσο περισσότερο θα βελτιωθεί.
Θα πρέπει όλοι αυτοί που ασχολούνται με το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο να περνάνε μηνύματα και συμπεριφορές στα παιδιά που αρμόζουν. Πρώτα απ’ όλα γι’ αυτό είπα τη συμπεριφορά. Είναι σημαντικό αυτό που λέω. Να σέβονται, να πειθαρχούνται και να λειτουργούνε όσο πιο σωστά μέσα γίνεται μέσα στον χώρο αυτό, στο γήπεδο. Και ως σαν άνθρωποι έξω απ’ το γήπεδο. Είναι σημαντικό κομμάτι. Πρώτα ξεκινάς απ’ αυτό και μετά πας στο κομμάτι το αγωνιστικό, που αν έχουν όλα αυτά, γιατί εντάξει κάθε παιδί έχει τον δικό του χαρακτήρα, σίγουρα θα έχουνε βελτίωση κι ο καθένας ξεχωριστά κι ατομικά. Εντάξει, άλλος πολύ καλός, άλλος μέτριος, άλλος βελτιώνεται ένα 10% με βάση τις ικανότητες που έχει κι ο καθένας. Αλλά, ε ναι σίγουρα οι προπονητές στις αναπτυξιακές ηλικίες θα πρέπει να προσπαθούνε σε πρώτη φάση γι’ αυτό και μετά στο αγωνιστικό κομμάτι.
Τώρα, το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, το ποιος θα φτάσει πιο ψηλά και και και… παίζουνε ρόλο σίγουρα οι φουρνιές, παίζουνε ρόλο σίγουρα κι ο τρόπος του κάθε προπονητή προς τα παιδιά. Να τους έχει όλους στο γήπεδο, να κάνουν προπόνηση, να μην χάνουν προπονήσεις, να ‘χουν συνέπεια, παίζουνε μετά κι όλα αυτά τον ρόλο τους. Σημαντικό ρόλο. Για να μην λέμε ότι δεν είναι σημαντική η δουλειά του προπονητή. Είναι πολύ σημαντική η δουλειά του προπονητή. Κι από κει και πέρα σίγουρα οι άνθρωποι που έχει δίπλα του ο προπονητής θα πρέπει να έχουν τον ίδιο στόχο, πάνω σ’ αυτό που δουλεύουν σε μία ακαδημία. Είναι το ιδανικό.
Εμένα μ’ αρέσει να δουλεύω με παιδιά, πάρα πολύ. Δουλεύω χρόνια με παιδιά. Έχω δουλέψει σίγουρα και με άνδρες. Και α’ κατηγορία, όχι μόνο φέτος. Και β’ και γ’ κατηγορία, αλλά το αναπτυξιακό κομμάτι είναι κάτι που μέχρι στιγμής μου αρέσει. Θεωρώ ότι έχω βρει ένα τρόπο, γιατί κι εμείς οι προπονητές χρόνο με τον χρόνο πρέπει να βλέπουμε στον εαυτό μας τι πρέπει να φτιάχνουμε κι εμείς. Και να γινόμαστε κι εμείς καλύτεροι, να εξελισσόμαστε. Τι έκανα λάθος, τι δεν διαχειρίστηκα σωστά. Πρέπει να κάνεις και την αυτοκριτική σου, ούτως ώστε την επόμενη χρονιά να ‘σαι ακόμα καλύτερος. Όσο το δυνατόν γίνεται στον καθένα μας. Δεν είναι κανένας τέλειος. Όλοι δουλεύουμε με βάση τις γνώσεις μας και τον τρόπο που ο καθένας βρίσκει για να μεταδώσει κάποια πράγματα.
Εγώ θεωρώ ότι έχω βρει κάποιο τρόπο, εδώ και αρκετά χρόνια. Στην αρχή έκανα κι εγώ την αυτοκριτική μου, σιγά-σιγά, σιγά-σιγά. Κι ακόμα την κάνω. Έχω βρει ένα τρόπο ας πούμε συγκεκριμένο δικό μου. Μέχρι στιγμής πάει καλά. Θεωρώ ότι είμαι κοντά στα παιδιά. Θέλει ισορροπία. Εκεί που χρειάζεται πειθαρχία, θα ‘χει πειθαρχία, εκεί που θα κάνουμε πλάκα, θα κάνουμε πλάκα, γιατί χρειάζονται και την πλάκα τους τα παιδιά, να ‘ρχονται να διασκεδάζουνε στο γήπεδο.
Γίνεται αρκετή καλή δουλειά επάνω στην Ακαδημία της Ερέτριας. Βέβαια έχω δουλέψει και σε πόλη και σε χωριό. Η διαχείριση των ομάδων και των ακαδημιών στα χωριά είναι λίγο κάπως διαφορετική απ’ των ομάδων που ‘ναι στην πόλη. Σίγουρα τα παιδιά εκεί πέρα στο χωριό είναι πιο δεμένα μεταξύ τους, είναι όλη μέρα μαζί. Θα ‘ναι στο σχολείο μαζί, θα ‘ναι στην αλάνα μαζί, θα ‘ναι στο γήπεδο μαζί. Στην πόλη η διαφορά είναι ότι τα παιδιά ας πούμε μπορεί να πηγαίνουν σε ξεχωριστά σχολεία και θα πρέπει εσύ να τους κάνεις πιο δύσκολα να είναι ενωμένοι και ομάδα. Ενώ στο χωριό ίσως έρχονται έτοιμοι να είναι ενωμένοι σαν ομάδα, γιατί όλοι μαζί, όλη μέρα μαζί. Κι αυτό σε διευκολύνει κάπως στο να τους έχεις ενωμένους.
Νομίζω ότι οι γονείς ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται πάνω στις ακαδημίες της Ερέτριας. Εγώ είμαι τρία χρόνια πλέον εκεί πέρα. Όσο καιρό είμαι, είμαι ικανοποιημένος, δεν έχω κανένα πρόβλημα, δουλεύουμε με ηρεμία, γιατί προπάντων χρειάζεται να έχεις υγιές κλίμα και ηρεμία. Θεωρώ ότι όλα κυλάνε ομαλά, τα παιδιά έρχονται, οι γονείς έρχονται παρακολουθούν στο γήπεδο τις προπονήσεις, φιλικά γίνονται. Εντάξει γίνονται διάφορα πραγματάκια. Τώρα πάλι στο τέλος του μήνα έχουμε το τουρνουά που κάνει κάθε χρόνο η Ερέτρια. Θα συμμετέχουμε κι εκεί. Θεωρώ ότι είμαστε σ’ ένα καλό δρόμο. Πάντα ήτανε σε καλό δρόμο, εδώ και πολλά χρόνια, η Ακαδημία της Ερέτριας. Κι από πιο πριν γίνεται αρκετά καλή δουλειά, με τους προπονητές που υπήρχαν. Νομίζω ότι θα ήθελα… εγώ ας πούμε π.χ. στα δικά μου τμήματα επειδή είναι πιο μεγάλα τα παιδιά θα ήθελα έστω να έρχονται. Δηλαδή θα ήθελα πιο μεγάλη συμμετοχή απ’ τους γονείς, να έρχονται να δουν τα παιδιά τους στα παιχνίδια περισσότερο απ’ ό,τι έχω δει να έρχονται όταν φτάνουν σ’ αυτή την ηλικία και μεγαλώνουν και και και… Εντάξει η Ερέτρια δεν είναι ένα μικρό χωριό, είναι μεγάλο χωριό, έχει παιδιά, αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Η Ερέτρια έχει βγάλει αρκετούς ποδοσφαιριστές. Τα παιδιά -βλέποντας κιόλας και την ομάδα τους εκεί τόσα χρόνια- ακολουθούνε να παίζουνε ποδόσφαιρο. Εντάξει, το ποδόσφαιρο είναι βασιλιάς των σπορ για μένα, θεωρώ ότι και τα περισσότερα παιδιά έρχονται στο γήπεδο. Εγκαταστάσεις έχει καλές, έχει δυο γήπεδα να γίνονται οι προπονήσεις, χόρτο, αποδυτήρια σε πολύ καλή κατάσταση, υλικό. Εντάξει, υπάρχουν οι προοπτικές για να έρχονται τα παιδιά πάνω στο γήπεδο να παίζουνε, να διασκεδάζουνε και να βγάζουν όλη την ενέργεια τους μέσα απ’ το παιχνίδι’.
Κ16 ΕΠΣΕ (Β’ ΦΑΣΗ): Ακαδημία/Απόλλων Ερέτριας-ΑΕΚ Χαλκίδας 6-1
