ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ Στη χώρα της μούντζας και του ρε!
Το πρώτο αποτελεί γεγονός και είναι η ρεαλιστική κατάληξη του αριθμητικού απολογισμού των παραμέτρων που προσδιορίζουν τον τελικό νικητή… το δεύτερο εκφράζει τον συγκλονιστικό χαρακτήρα αυτής της ομάδος… αλύγιστη, αγέρωχη, ανθεκτική στον χρόνο και στις αντιξοότητες, του πλέον επίπονου πρωταθλήματος των τελευταίων ετών.
Υπεραθλήτρια… γιατί άντεξε και έδειξε χαρακτήρα στις πολλές κρίσιμες καμπές. Είναι η αυτοπεποίθηση, το ‘μέταλλο’, οι φυσικές και ψυχικές αρετές και βέβαια οι τεχνικές που στην ολιστική τους μορφή συνοψίζονται στα ατομική χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών και στα δείγματα γραφής της προπονητικής δουλειάς.
Εκεί που η κόπωση δείχνει να έχει καταλάβει τους πάντες, αλλοιώνοντας το αγωνιστικό προφίλ των διαγωνιζόμενων, σ’ αυτή τη δεύτερη φάση διεκπεραίωσης του πρωταθλήματος… η ΑΕΚ με περίσσεια δυνάμεων έρχεται να ολοκληρώσει με εντυπωσιακό φίνις… μετατρέποντας κατά τα στιβικά πρότυπα… έναν Μαραθώνιο… σε δρόμο ημιαντοχής..!
Ο Παναθηναϊκός, κυριολεκτικά έμεινε από δυνάμεις, φθάνοντας-ασθαίνοντας μέχρι το τέρμα, εκδηλώνοντας μια αγχωτική υπερπροσπάθεια σ’ όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος, όπου η πρωτοπορία γι’ αυτή την ομάδα ήταν ‘απειλητική σκιά’ του εαυτού του… που φόβιζε περισσότερο τους ίδιους παρά τους άλλους συνοδοιπόρους και αντιμαχόμενους στο πεδίο του ανταγωνισμού για τον τίτλο.
Στην ΑΕΚ ποδοσφαιριστές με έντονη προσωπικότητα …ο Τζουμπέρ, ο Πινέδα, ο Κατσινόβιτς, ο Σιμάνσκι, ο Γκαρσία, βασικά στελέχη των Εθνικών ομάδων των χωρών τους και τον Αλμέιδα να δίνει στοιχεία ολοκληρωτικού ποδοσφαιρου, κυρίως στον επιθετικό τομέα, εγκλωβίζοντας και υποχρεώνοντας τους αντιπάλους της σε μια διαρκή αμυντική προσπάθεια και σπασμωδικές αντιδράσεις απαγκίστρωσης, απ’ τον ‘ιστό της αράχνης’, ύφανσης με περίτεχνο και μεθοδικό τρόπο, στον ζωτικό χώρο των αντιπάλων.
Στον Παναθηναϊκό, μέτριο έμψυχο δυναμικό, τον προπονητή Γιοβάνοβιτς σοβαρό, προσηλωμένο και μέγα τακτικιστή και την τύχη από αστάθμητο παράγοντα, ‘εν πολλοίς’ σε σταθερό, έμελλε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο… με τον πρωταγωνιστή βαριά λαβωμένο λίγο πριν το τέρμα.
Δέκα ντέρμπι φάνηκαν πολλά μέσα σε ενάμιση μήνα για έναν Παναθηναϊκό των δεκατριών-δεκατεσσάρων αξιόλογων ποδοσφαιριστών.
Σήμερα κάποιοι λυπούνται… κάποιοι χαίρονται! Έτσι είναι η ζωή σ’ όλες τις εκφάνσεις της και ας το αποδεχθούμε και όπως λέει και ο Κώστας Χατζής σ’ ένα απ’ τα τραγούδια του..:
‘αδέρφια είν’
ο πόνος κι χαρά’
