Δηλώσεις του προπονητή της Προποντίδας Παναγιώτη Τοκπασίδη, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με τον Όλυμπο Γυμνού, για την εικοστή τέταρτη αγωνιστική του νοτίου ομίλου της Β’ ΕΠΣΕ.
‘Είναι τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι στο οποίο στο πρώτο ημίχρονο δεν είμαστε αυτοί που πρέπει να είμαστε και συνήθως λύνονται τα πόδια μας όταν μπαίνει το γκολ. Λογικό είναι όταν μια ομάδα έχει στόχους να έχει μια περίπτωση άγχους. Ο αντίπαλος δεν είχε κανένα άγχος, μία ομάδα ίσως η δυσκολότερη που παίξαμε μέχρι τώρα και πρέπει να δώσω συγχαρητήρια και στον φίλο τον Γιάννη (Φούρλη) για την ομάδα που έχει φτιάξει και στον Όλυμπο Γυμνού για την προσπάθεια που κάνουνε, της ανασύνταξης της ομάδας, μετά τον περσινό υποβιβασμό που είχαν.
Από κει και πέρα νομίζω στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν καθολικά καλύτεροι. Δίκαια πήραμε τη νίκη. Θα μπορούσε να ‘χε διευρυνθεί και το σκορ, ήταν κάτι που δεν μ’ ενδιαφέρει προσωπικά. Αυτό που μ’ ενδιέφερε ήταν να πάρουμε τους τρεις βαθμούς και καταφέραμε και τους πήραμε.
Ευτυχώς που την έπαθε ο αντίπαλος μας και ήμασταν λίγο υποψιασμένοι. Γι’ αυτό η ομάδα μου ήταν λίγο συγκρατημένη σ’ αυτό και δεν βγάλαμε τόσες φάσεις όσες βγάλαμε με τα άλλα παιχνίδια. Υπήρχε ένας φόβος γιατί ξέραμε ότι η ομάδα παίζει καλά στις αντεπιθέσεις κι έχει γρήγορους επιθετικούς και ικανούς βέβαια, για να καταφέρουν να κάνουν τόσες νίκες και να χάνουνε δύσκολα, γιατί έχουνε τέσσερις ήττες αν δεν κάνω λάθος μόνο, ο Όλυμπος Γυμνού φέτος. Είναι μια πολύ καλή ομάδα, καταφέραμε και πήραμε τη νίκη κι αυτό έχει σημασία στο τέλος.
Στην ουσία, αν δεν κάνω λάθος τώρα, θέλουμε δυο βαθμούς. Είτε είναι δύο ισοπαλίες, είναι είναι μία νίκη, θα υπερτερούμε, οπότε δεν έχουμε πρόβλημα. Αλλά έχω πει στα παιδιά ότι φυσικά και μαθηματικά δεν έχει τελειώσει, ποδόσφαιρο είναι και δεν το γνωρίζουμε τι θα γίνει, αλλά με την ψυχολογία που έχουμε και βάσει της απόδοσης που έχουμε αυτή τη στιγμή πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε και ότι αυτό που έχουμε ζητήσει είναι να τελειώσουμε το πρωτάθλημα αήττητοι και με νίκες’.
Για τον ΑΟ Χαλκίς: ‘Είναι γεγονός ότι η ομάδα γύρισε πέντε χρόνια πίσω. Πέντε χρόνια πίσω… τέσσερα, πριν τον κορονοϊό, τότε που δεν είχε ούτε ένα δελτίο σχεδόν και έγινε μία προσπάθεια, στην αρχή επί προεδρίας κ. Βουρδάνου, με προπονητή τον κ. Λάμπρου, να μαζευτούν οι καλύτεροι παίχτες της περιοχής και να φτιάξουμε ομάδα δυνατή για ν’ ανέβει. Έγινε ένας μεγάλος αγώνας τρία-τέσσερα χρόνια, μετά επί διοίκηση Μορίδη, επί διοίκηση Καρλατήρα στο τέλος. Η ομάδα ορθοπόδησε, ήρθαν αρκετά καλοί παίχτες στην ομάδα, με αποκορύφωμα την περσινή χρονιά που ανέβηκε και δυστυχώς αυτοί οι παράγοντες οι οποίοι υποσχέθηκαν, αυτοί που συμμετείχαν στα διοικητικά συμβούλια, τελικά δεν κρίθηκαν ικανοί -βάσει των αποτελεσμάτων και των γεγονότων μιλάω- να ορθοποδήσει η ομάδα και στην επόμενη κατηγορία.
Τα λάθη έχουνε γίνει νωρίτερα, έχουνε γίνει πριν τη διοίκηση Αυλωνίτη, που δεν είχε να κατέβει. Ο Αντώνης μπήκε στην ομάδα για να βοηθήσει, γιατί δεν θα κατέβαινε στη Γ’ Εθνική. Τώρα, αν έπρεπε να μπει και τελικά βοήθησε να κατέβει ή αν δεν έπρεπε να κατέβει κι ήταν λάθος τελικά που κατέβηκε έτσι όπως αποδείχτηκε, να εισπράττει τέτοια σκορ τα οποία είναι ντροπή για την ιστορία της ομάδας, γιατί αυτά γράφονται. Θα λέει ‘Ελευσίνα 6-0, 5-0’, δεν ξέρω ποιες ομάδες, δεν τις θυμάμαι κιόλας… Βύζας, κτλ. Όταν θα ξαναπαίξεις με τον Βύζα μετά από κάποια χρόνια θα λέει ‘είχε χάσει η Χαλκίδα 4-0, 5-0’… Αυτά μένουνε στην ιστορία. Όμως δεν υπήρχε ο σεβασμός που υπάρχει στην ομάδα. Δεν υπάρχει.
Δυστυχώς τις ευθύνες πρέπει να τις αναλάβουνε άλλοι, νωρίτερα του Αντώνη. Ο Αντώνης δεν φταίει σε κάτι. Προσπάθεια έκανε, καλά πήγε, έφερε παίχτες ό,τι βρίσκανε εκείνη την εποχή. Κι ο προπονητής τι να κάνει ο άνθρωπος, που ήτανε τότε, ο Πέτρος ο Ζουρούδης, προσπάθησε να φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο. Δυστυχώς οι επιλογές δεν ήταν σωστές, γιατί αυτούς βρήκαμε αυτούς πήραμε, με αποτέλεσμα να ‘χουμε αυτή τη συνέπεια, αλλά όλα θα καταλήξουν στο οικονομικό. Οπότε αν δεν έχεις δύναμη οικονομική κάτσε στ’ αυγά σου και περιμένεις πότε θα ‘ρθει η στιγμή, αφού χτίσεις πρώτα από κάτω να μπορέσεις να υποστηρίξεις -με άτομα που θα ‘χεις εμπιστοσύνη- ένα σύλλογο όπως είναι ο ΑΟ Χαλκίς, με μεγάλη ιστορία, να τον υποστηρίξεις για την ανάλογη κατηγορία που μπορεί να σταθεί. Αν δεν μπορείς κάτσε στ’ αυγά σου, χτίσε, χτίσε, χτίσε… Ας βγεις το 2030. Αν αξίζεις να βγεις ας βγεις το 2030. Όμως θα ΄χεις δουλέψει αυτά τα χρόνια, θα ‘χεις βάλει βάσεις για να μπορέσεις το 2030 να βγεις. Εδώ δεν έγιναν βάσεις για να μπορέσει η ομάδα να κάνει τίποτα και δεν υπάρχουνε βάσεις και για τη στιγμή που μιλάμε. Δεν ξέρουμε αν η ομάδα κατέβει του χρόνου. Ξεκινάει πάλι απ’ το μηδέν, όπως το 2019-20 με τον Γιώργο Λάμπρου, που ‘μουνα πάλι τότε εγώ, ψάχναμε παίχτες για να μπορέσουμε να στήσουμε την ομάδα και μετά έφυγε ο Γιώργος γιατί είχε έρθει ο Μορίδης.
Αυτή η προσπάθεια όλη των δύο χρόνων επί Καρλατήρα-Πικραμένου και του Νίκου Πέτρου, η διοίκηση που ήταν τότε πιο κοντά μου, δεν θυμάμαι τ’ άλλα τα παιδιά, αυτή η προσπάθεια για ‘μένα εξαφανίστηκε από πέρσι, από τον Μάιο πέρσι.
Εάν ο Τοκπασίδης είναι αυτός που είναι σήμερα και έχετε μια κάμερα απέναντι μου και με γράφετε και μιλάω τ’ οφείλω απ’ την πορεία μου στον ΑΟ Χαλκίς. Έτσι έγινα γνωστός, έτσι μπόρεσα και καταξιώθηκα στον χώρο του ποδοσφαίρου και στη Χαλκίδα έγινα γνωστός. Το θέμα όμως δεν είναι ότι μόνο η Χαλκίδα πρόσφερε σ’ εμένα, έχω προσφέρει και στη Χαλκίδα πολλά.
Λυπάμαι ειλικρινά αλλά ξέρετε κάτι, κάποια στιγμή έχεις δώσει τόσα πολλά που λες αρχίζουνε και στερεύουνε πλέον. Φυσικά και θα μπορούσα να δώσω κι άλλα στην ομάδα, αλλά απ’ τη μεριά του προπονητή. Δεν έχω άλλες δυνατότητες. Αλλά κάποια στιγμή έρχεται και η κόπωση και η κούραση μ’ όλα αυτά που γίνονται, γύρω απ’ τ’ όνομα σου, δεν υπάρχει ο σεβασμός, δεν υπάρχει μια αξιοκρατία. Κάποια στιγμή η αγανάκτηση κι η απελπισία που προσφέρεις, δίνεις, δίνεις, δίνεις και για κάτι και δεν βλέπεις αποτέλεσμα και βλέπεις ένα ‘πούλημα’ με την πρώτη στραβή, ε λες μετά δεν αξίζει τον κόπο, καλύτερα ας τραβήξω τον δρόμο μου.
Εγώ ήρθα σ’ ένα σωματείο το οποίο είναι εδώ, πάλι ιστορικό. Δεν το συζητάμε. Μεγαλύτερης ιστορίας απ’ τη Χαλκίδα, την ιδρύσεως εννοώ, και πραγματικά το ευχαριστιέμαι. Δηλαδή το ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω με τα παιδιά, έχουμε μια πολύ καλή και δυνατή σχέση. Η ομάδα είναι μες τους στόχους της, τον στόχο που έβαλε και με τον προηγούμενο προπονητή, τον Κώστα Σταματίου, του οποίου η μισή δουλειά ανήκει σ’ αυτόν, το μισό πρωτάθλημα ανήκει σ’ αυτόν, αν τελικά προκύψει και το ευχαριστιέμαι.
Τώρα, δεν ξέρω πως μπορώ να βοηθήσω τη Χαλκίδα, ειλικρινά. Και να σας πω κάτι, αν μου το ζητούσανε -ειλικρινά τώρα- θα είχα μεγαλύτερες απαιτήσεις, όσον αφορά την οργάνωση για να μπορέσουμε να φέρουμε την ομάδα εκεί που πρέπει. Αν δεν γινόντουσαν κάποια πράγματα καλύτερα να είμαι αλλού.
Το θέμα είναι τι κάνει ο ΑΟ Χαλκίς, τι κάνει όλη η πόλη για τον ΑΟ Χαλκίς, τι κάνουνε οι δημοτικές αρχές, η περιφέρεια για τον ΑΟ Χαλκίς, τι κάνουμε οι παλαίμαχοι για τον ΑΟ Χαλκίς, τι κάνουν οι ομάδες των κάτω κατηγοριών για τον ΑΟ Χαλκίς, τι κάνει ο φίλαθλος για τον ΑΟ Χαλκίς. Καταλάβατε πως πάει αλυσιδωτά όλο αυτό; Και στο τέλος θα καταλήξουμε, αφού βρούμε τον κατάλληλο παράγοντα που θα βάλει τα κατάλληλα και τα λεφτά και βρούμε τους κατάλληλους προπονητές και τους κατάλληλους παίκτες να συζητήσουμε που μπορεί να φτάσει ο ΑΟ Χαλκίς. Αν δεν ξεκινήσουμε από κει νομίζω δεν έχει λόγο να συζητάμε. Τι να πούμε;
Να βρεθούνε -αν όχι ένας- τρεις-τέσσερις παράγοντες δυνατοί, να πάρουνε -αν έχουνε πολλές δουλειές και δεν μπορούν, δεν έχουν χρόνο- κάποιον άνθρωπο δίπλα τους, οι οποίοι πραγματικά αγαπάνε την ομάδα και ξέρουν από ποδόσφαιρο και μπορούν να στηρίξουνε ένα εποικοδομητικό έργο το οποίο σε δύο-τρία-τέσσερα χρόνια θα φέρει καρπούς, και εννοώ άνοδο σε κατηγορίες, να χτίσουνε -αν είναι εφικτό- ακαδημίες δικές τους ή σε συνεργασίες με κάποιους άλλους και πιστεύω ότι αν οικονομικά όλα αυτά μπορούν να σταθούν η ομάδα θα βρει τον δρόμο της’.
Ακολουθήστε το eviasports.gr στο Google News και μάθετε
πρώτοι όλα τα τελευταία αθλητικά νέα της Εύβοιας!Ενισχύστε την προσπάθεια του eviasports.gr. Κάντε την Δωρεά σας μέσω PayPal ή μέσω τράπεζας Πειραιώς
