Δηλώσεις του προπονητή της Αιδηψού Θανάση Αναγνώστου, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με τον Αμαρυνθιακό, για τη δέκατη έβδομη αγωνιστική της Α’ ΕΠΣΕ.
‘Θέλω να ευχαριστήσω το eviasports, που μου δίνει την ευκαιρία να εκφέρω και εγώ την άποψη μου. Οι φίλαθλοι της Αιδηψού αλλά και όλοι νομίζω θέλουν να ακούν τις απόψεις όλων των προπονητών.
Καταρχήν συγχαρητήρια στον Αμαρυνθιακό για τη νίκη του, που ήταν δίκαια. Πριν το παιχνίδι σαφέστατα φαβορί ήταν ο Αμαρυνθιακός, σύμφωνα με τα στοιχεία και τις στατιστικές. Εμείς πήγαμε στη Βάθεια να διεκδικήσουμε στον αγωνιστικό χώρο και να παλέψουμε για την έκπληξη, με τις ελάχιστες πιθανότητες που είχαμε. Είναι αλήθεια ότι πιστεύαμε ότι κάτι θετικό θα πάρουμε απ’ αυτό το παιχνίδι. Είχαμε όμως ένα μείον και το ξέραμε. Είχαμε δέκα μέρες που η ομάδα είχε μείνει εντελώς αγύμναστη, απροπόνητη. Αυτό για μας ήταν το μεγάλο μειονέκτημα απέναντι στη Βάθεια, στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Λόγω καιρικών συνθηκών έγινε αυτό, ότι μείναμε χωρίς προπονήσεις. Αντίθετα οι αντίπαλοι δούλευαν, προπονούνταν κανονικά.
Έπρεπε λοιπόν λόγω έλλειψης καλής φυσικής κατάστασης να προσεγγίσουμε το παιχνίδι έξυπνα, με σωστή τακτική και το κυριότερο με πολύ μυαλό, απέναντι στην ποιότητα και τα τρεξίματα του αντιπάλου. Εσκεμμένα δώσαμε μπάλα στον αντίπαλο στο πρώτο ημίχρονο. Επιλέξαμε να αμυνθούμε στα 3/4 του γηπέδου, με στόχο να κλείσουμε κάθε διάδρομο, με ισαριθμίες ή ακόμη και αριθμητική υπεροχή στα άκρα, με συνοχή στις γραμμές μας κι αυτό να μας δίνει τις γρήγορες αλληλοκαλύψεις παντού. Ταυτόχρονα ζήτησα απ’ τους ποδοσφαιριστές μου να είμαστε καλοί στις μεταβάσεις του παιχνιδιού. Στόχος μας ήταν να μας βρει το πρώτο ημίχρονο ισόπαλους ή με σκορ υπέρ μας. Γνωρίζαμε την πίεση που θα είχαμε, γνωρίζαμε επίσης ότι οι επιθέσεις μας θα ήταν μετρημένες. Όλα ήρθαν στο πρώτο ημίχρονο όπως τα είχα σχεδιάσει. Αποτέλεσμα 0-0 και ταυτόχρονα έχουμε φτάσει στην αντίπαλη εστία τρεις φορές. Στην πρώτη απ’ αυτές αφού έγινε το ρήγμα και το γύρισμα η μπάλα πέρασε παράλληλα στη γραμμή της εστίας και έδιωξαν οι αμυντικοί μας. Η δεύτερη επίθεση μας ολοκληρώθηκε με γκολ. Ο ρέφερι το ακύρωσε, δεν γνωρίζω τον λόγο. Στην τρίτη επίθεση μας και ενώ έχουμε φτάσει στα όρια της μεγάλης περιοχής ο Χρήστος Φώτου Ανατρέπεται και δίνεται φάουλ, σε πολύ καλό σημείο, όμως ο Τίτο Μπιμπάι που είναι ο σπεσιαλίστας αστόχησε. Στο ημίχρονο βέβαια η Βάθεια υπερείχε, έχασε και αυτή ευκαιρίες. Δεν μπορώ να το αρνηθώ.
Στο ημίχρονο στ’ αποδυτήρια τα παιδιά δέχονται νέες εντολές, αλλά το πρόβλημα μου εμένα είναι η έλλειψη προπονήσεων, η έλλειψη σε θέματα φυσικής κατάστασης. Οι εντολές μου στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σαφέστατες: ο αντίπαλος θα ανεβάσει την πίεση του, ίσως φέρει παίκτες και απ’ πάγκο ξεκούραστους, εμείς δεν θ’ αλλάξουμε σχήμα, ούτε θα κάνουμε αλλαγές. Θέλαμε για 15 λεπτά να ξεπεράσουμε αυτήν την πίεση, με πλήρη συγκέντρωση, με καλές τοποθετήσεις και όσο μπορούμε κατοχή μπάλας. Ξεκινά το δεύτερο ημίχρονο και όλα εξελίσσονται όπως τα θέλαμε, έχω σηκώσει για προθέρμανση και δύο ποδοσφαιριστές, ένα στόπερ, για να πάω σε αλλαγή σχήματος, ένα ακραίο μπακ, γιατί ο Χρήστος Φώτου ζητά αναγκαστική αλλαγή λόγω τραυματισμού. Έχουμε φτάσει στο 60′ και η Βάθεια έχει τον έλεγχο, όμως και πιο πριν απ’ το 60′ έχει αρχίσει να παίζει ανορθόδοξα, φέρνοντας μπάλα στην περιοχή μας με μεγάλες μεταβιβάσεις. Εμείς αυτό θέλαμε και γι’ αυτό ήμουν έτοιμος να περάσει στο παιχνίδι ο τρίτος στόπερ μας, ο οποίος θα μας έδινε ύψος και υπεροχή στον αέρα. Στο 62′-63′ έγινε όμως αυτό που κανείς προπονητής δεν μπορεί να το προβλέψει: ο Αμαρυνθιακός βρήκε τη λύση, με αυτογκόλ μετά από κόρνερ. Όχι μόνο αυτό αλλά και το 2-0 προήλθε κι αυτό από αυτογκόλ. Για μας εδώ τελείωσε ο αγώνας. Το υπόλοιπο ήταν τυπική διαδικασία. Όλα τα είχαμε σχεδιάσει, όχι όμως τα αυτογκόλ. Γι’ αυτό άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι όμορφο, γιατί έχει πολλά απρόοπτα.
Μια ομάδα με έλλειψη προπονήσεων δέκα ημερών και μ’ ένα τέτοιο αντίπαλο δύσκολα θα μπορέσει να αντιδράσει μετά το 2-0. Ο Αμαρυνθιακός μας κέρδισε δίκαια. Αυτό το διάστημα υπερτερεί παντού. Έχει μεγάλο ρόστερ, έχει προϋπολογισμό που εμείς δεν θα τον φτάσουμε ποτέ. Όταν εγώ έχω στον πάγκο 16χρονους και 17χρονους ποδοσφαιριστές απ’ τα τμήματα των ακαδημιών, χωρίς παραστάσεις, χωρίς να γνωρίζουν την κατηγορία, ενώ αντίθετα ο Αμαρυνθιακός αντικαθιστά ποδοσφαιριστές με άλλους ισάξιους ή και καλύτερους απ’ αυτούς που αγωνίζονταν. Αυτές είναι οι διαφορές μας, προς το παρόν. Αυτό το διάστημα είμαστε δύο ομάδες με διαφορετική φιλοσοφία. Ο Αμαρυνθιακός είναι μία επαγγελματική ομάδα, ενώ εμείς είμαστε μια καθαρά ερασιτεχνική ομάδα που το ρόστερ απαρτίζεται με παιδιά των ακαδημιών μας. Εμείς είναι η αλήθεια πως προς το παρόν είμαστε κάτω απ’ αυτές τις ομάδες, Αρτάκη, Βάθεια και Αλιβέρι. Έχουμε όμως πετύχει μέχρι τώρα να οδηγήσουμε την ομάδα ένα σκαλί κάτω απ’ αυτούς.
Είμαι περήφανος για τους ποδοσφαιριστές μου. Δεν είμαι προπονητής καριέρας, όμως δεν ανέχομαι την αδικία κι αυτό που γίνεται, γίνεται εσκεμμένα. Μπροστά μας έχουμε δύο ακόμα πολύ δύσκολα παιχνίδια. Έχουμε δύσκολο πρόγραμμα, παίξαμε με Αμάρυνθο, πάμε στο Αλιβέρι και ακολουθεί η Αρτάκη. Θα τα παίξουμε με την ίδια λογική κι ας λένε οι πιθανότητες ότι θα κάνουμε τρεις ήττες. Από τις ήττες και τα λάθη μας εμείς θα βγούμε περισσότερο δυνατοί και έτσι θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος’.
Ακολουθήστε το eviasports.gr στο Google News και μάθετε
πρώτοι όλα τα τελευταία αθλητικά νέα της Εύβοιας!Ενισχύστε την προσπάθεια του eviasports.gr. Κάντε την Δωρεά σας μέσω PayPal ή μέσω τράπεζας Πειραιώς
