Δηλώσεις του προπονητή του ΑΟ Χαλκίς Παναγιώτη Χριστοφιλέα, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με τη Ζάκυνθο, για τη δέκατη τρίτη αγωνιστική του τρίτου ομίλου της Γ’ Εθνικής.
‘Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ήταν ένα παιχνίδι τελικός για μας. Το μόνο αποτέλεσμα που ήθελε η ομάδα της Χαλκίδας είναι η νίκη. Αντ’ αυτού ήρθε μια βαριά ήττα με 4-0. Η ομάδα της Ζακύνθου ήτανε και στα 90 λεπτά ανώτερη από την ομάδα μας. Δεν μπορέσαμε να ανταπεξέλθουμε ούτε στον ρυθμό ούτε στις απαιτήσεις του αγώνα. Είναι μια δύσκολη στιγμή για μια μεγάλη ομάδα. Δεν έχω να πω κάτι άλλο για το παιχνίδι.
Ελπίδες θα υπάρχουν όσο υπάρχουν βαθμολογικές ελπίδες. Η αλήθεια είναι ότι -πέρα απ’ το πρώτο ημίχρονο με το Ύπατο, όπως είδατε κι εσείς- δεν έχουμε δείξει ότι μπορούμε αυτή τη στιγμή να μείνουμε στην κατηγορία, δεν έχουμε δείξει ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην κατηγορία. Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή, αλλά η Χαλκίδα -όπως και η Ζάκυνθος βέβαια- είναι μια μεγάλη ομάδα και αυτό που της αρμόζει είναι να πολεμήσει μέχρι το τέλος. Δεν εκπροσωπεί μόνο ένα β’ γύρο σε μια Γ’ Εθνική, σ’ ένα πρωτάθλημα, εκπροσωπεί μια ολόκληρη πόλη, η οποία πρέπει να τελειώσει αυτό το πρωτάθλημα όπως αρμόζει σε μια σωστή-κανονική ομάδα.
Οι συνθήκες είναι πάρα πολύ δύσκολες, η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Ναι είναι μια μεγάλη ήττα, σχεδόν αγγίζει τα όρια της συντριβής, το 0-4 μέσα στην έδρα μας. Δεν κρύβομαι. Ναι δεν παίξαμε ποδόσφαιρο, άλλα όσο υπάρχουν βαθμολογικές ελπίδες εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να παλεύουμε. Δεν ξέρω κάτι άλλο να κάνω, να παλεύω όσο μου επιτρέπει αυτή η ομάδα και η διοίκηση.
Εγώ είμαι στην ομάδα μόλις μια βδομάδα. Έχω δει κάποια πράγματα, έχω δει παιδιά. Το ρόστερ είναι φτωχό. Υπάρχουν πάρα πολλές αδυναμίες στο υλικό. Τα παιδιά προσπαθούνε, κάνουνε αυτό που μπορούνε. Αναλογιστείτε ότι στο προηγούμενο παιχνίδι οι βασικοί μας αμυντικοί χαφ είναι γεννημένοι το 2005 και το 2006. Καταλαβαίνετε ότι -χωρίς να ρίχνω καμιά μομφή στους παίχτες, ευθύνη έχουμε όλοι: εγώ, οι προηγούμενοι, οι παίχτες αυτοί που είναι εδώ, γιατί κατάγονται απ’ τη Χαλκίδα- μια ομάδα σαν τη Χαλκίδα, με τον κόσμο της Χαλκίδας, με την ιστορία της Χαλκίδας, δύο άπειρα παιδιά και όχι μόνο να μπορούνε, να πρέπει να την στηρίξουνε αυτήν την ομάδα. Αυτή τη στιγμή όμως αυτός ο προπονητής είναι, αυτοί οι παίχτες είναι και αυτή την προσπάθεια που μπορούμε θα την κάνουμε, όπως αρμόζει, με σεβασμό απέναντι στην ομάδα’.
