ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ... Στη χώρα της μούντζας και του ρε!
‘Έφυγε’ ο Παύλος…
Ραδιοφωνικός κατά βάσει αθλητικός συντάκτης, τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, στο ΡΑΔΙΟ-ΧΑΛΚΙΔΑ. Σκηνική εμφάνιση, υπέροχη φωνή και καλός γνώστης και παρουσιαστής των αθλητικών θεμάτων της εποχής. Διακρίθηκε και στον έντυπο αθλητικό τύπο μέσα απ’ τις εκδόσεις του ‘ΕΥΒΟΪΚΟΣ-ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ’, ‘ΣΠΟΡ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ’ και ‘ΕΥΒΟΙΑ-ΣΠΟΡ’ στο αθλητικό ρεπορτάζ κυρίως του Ολυμπιακού Χαλκίδος, εφημερίδες πρωτοπόρες για την εποχή, των οποίων είχα την τιμή και την ιστορική ευκαιρία να βρίσκομαι επικεφαλής.
Ιδιαίτερα αγαπητός, εξαίρετος ‘συνάδελφος’ και μια υπολογίσιμη δύναμη στο χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας, που πρόσφατα αποχαιρέτισε τον μάταιο τούτο κόσμο, νικημένος απ’ την επάρατη σε ηλικία μόλις 56 χρονών.
‘Ιερή σκιά’ πλέον ο Παύλος Γατόπουλος, σπεύδει να συναντήσει τον αδελφό του Δημήτρη (Μήτσο) μια συμπαθέστατη φιγούρα των ευβοϊκών γηπέδων, που επίσης πρόσφερε πολλά στον Ευβοϊκό αθλητισμό.
Η αθλητική κοινωνία της πόλης, με οδύνη και σεβασμό, υποκλίνεται στο μέγεθος της προσφοράς και γενικότερης παρουσίας, δύο επίλεκτων μελών της, που πρόωρα και άδικα ‘αναχώρησαν’.
…και η αλήθεια σχεδόν… γυμνή!
Στην εποχή της διαφθοράς και της ανεπάρκειας, το Δ.Σ. του Α.Ο. ‘Χαλκίς επιχειρεί… επίθεση διαφάνειας αναφορικά με τα οικονομικά του συλλόγου, ανακοινώνοντας διά του ηλεκτρονικού τύπου έσοδα και δαπάνες… ακόμη και ‘δια την αγορά… εσωβράκων’…
Το δίδυμο Αυλωνίτη-Λάμπρου οδηγεί τις εξελίξεις και αναμένεται να μας εκπλήξει και με άλλες πρωτοποριακές ιδέες στο μέλλον…
Όμως εναγωνίως αναμένουμε και το αγωνιστικό πρόσωπο του Α.Ο. ‘Χαλκίς, στον διαδραστικό τομέα του νέου πρωταθλήματος, εκεί όπου ‘κράτος και εξουσία’ πρέπει να έχει ο ‘περιπαθής για τα Χαλκιδαϊκά ποδοσφαιρικά χρώματα Πέτρος Ζουρούδης.
Από ροπαλοφόρος… μπαστουνάτος!
‘Καμένη γη’ θυμίζει… η άλλοτε γόνιμη ποδοσφαιρική γη της Μεσσαπίας, με την πανσπερμία ταλέντων σ’ όλη την επικράτεια. Απανωτές οι εξελίξεις σε διοικητικό και ποδοσφαιρικό τομέα, που φαντάζουν απέλπιδες, ψυχορραγεί και όμως αντέχει και επιμένει..!
Η εικόνα του ημίθεου, που στενάζει κάτω απ’ τον σαρκοβγάλτη χιτώνα της απατημένης Δηιάνειρας γνωρίζει και σήμερα μια άγνωστης στους Αρχαίους, αλλά οικείας σε μας ποδοσφαιρικής επικαιροποίησης!
Ο πιο καλός ο μαθητής!
Είχαν σχεδόν ξεχάσει… την ‘προπαίδεια του 3’… και ο Παναθηναϊκός την επανέφερε στη μνήμη… μετά από εξήντα χρόνια στην γνωσιακή αγκαλιά της δημοτικής εκπαίδευσης… χάθηκαν και οι αριθμοί τις τελευταίες δεκαετίες… που το ‘χαμε ρίξει να μετράμε μόνο μνήμες… και μνημόνια υποταγής, πείνας και ανέχειας στον ερυθρόλευκο δυνάστη..!
Αγωνία… με λαχτάρα!
Θα γίνει καμιά φορά κανένα ‘ατύχημα’… κάποια ανακοπή δηλαδή σε διαιτητές με ‘έγχρωμες’ και όχι κατ’ ανάγκην λευκές συνειδήσεις μετά το 90’… στη Φιλαδέλφεια, στη Λεωφόρο, στο Καραϊσκάκη άντε και στην Τούμπα… και βέβαια το απεύχομαι!
Μπορεί να ‘ναι μαγκιά… όμως ποιος θα το δίνε το πέναλτι στο 95’… στον Λεβαδειακό σε μια απ’ τις παραπάνω έδρες και να φύγει νικητής..!
Άμα ακούω… και δεν… πέναλτι στο 90τόσο… ανατριχιαστικό το συναίσθημα!
