Το ΕΥΒΟΪΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ μας πληροφορεί για την αγωνιστική δραστηριότητα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Χαλκίδος, λίγο μετά την ίδρυση του και συγκρότηση του σε ποδοσφαιρική ομάδα.
Ο Γεώργιος Σωτηρίου, περιφερειακός συνεργάτης της πανελλήνιας αθλητικής εφημερίδας ‘ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΒΗΜΑ’ παρουσιάζει το σχετικό αφιέρωμα και αξίζει του ενδιαφέροντος των αναγνωστών, αφού σ’ αυτή τη φάση ροής του βιβλίου, έχουν την τιμητική τους τα αγωνιστικά γεγονότα των ερυθρόλευκων οι: Λεμπέσης-Παπαδημητρίου-Χειμώνας-Λιώρης-Σταύρου-Τσίμπος-Πίσσας-Βεζύρης-Νάστας-Χαλβατζής-Γαβριηλίδης.
Τα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση του ο σύλλογος αναλώθηκε στην εκπαίδευση των αθλητών του και σε κάποιες συναντήσεις ποδοσφαιρικές με ‘έσωθεν και έξωθεν’ αντιπάλους για την απόκτηση κάποιων πρόσθετων γνώσεων και βεβαίως των πρώτων εμπειριών:
‘Από δε του 1929 και έντευθεν, ήρχισεν μίαν πρωτοφανήν ποδοσφαιρικήν δράσιν, ήτις αποτελεί την λαμπροτέραν σελίδαν της μικράς μεν, αλλ’ εξαιρέτου ιστορίας του. Συναντάται εις Ναύπλιον, με την ισχυράν Πρωταθλήτριαν ομάδα της πόλεως, τον Παναυπλιακόν, του επιβάλλεται ύστερα από δραματικώτατον αγώνα διά τερμάτων 3-2.
Ο τερματοφύλαξ Λεμπέσης καθώς και οι Νάστας, Χαλβατζής και Σταύρου, κυριολεκτικώς απεθεώθησαν δια την τεχνικήν των κατάρτισιν.
Το ίδιον έτος, αντιμετωπίζει τον Ιλισσιακόν, οι παίκται του οποίου κυριολεκτικώς εσαρώθησαν προ της ανωτερότητας του Ολυμπιακού, αναδειχθέντος νικητού δια τερμάτων 5 έναντι 1.
Τρίτην κατά σειράν, συναντά την πρώτην ομάδα του Εθνικού Πειραιώς, ενισχυμένων με τον τότε προπονητήν κ. Σίγγερ (σέντερ-χαφ) υπό της οποίας ηττήθη με το τιμητικώτατον αποτέλεσμα 3-1. Η ήττα αυτή απέδειξεν ότι ο Ολυμπιακός δεν ήτο ευκαταφρόνητος και ηδύνατο να αντιμετωπίσει ομάδας εξαιρετικής δυναμικότητας.
Ούτως λοιπόν, το επόμενον έτος, μεταβαίνει εις Λαμίαν, όπου συναντάται με τας ισχυράς ομάδας της πόλεως. Ολυμπιακός και Παλλαμιακή Ένωσις, νικήσας την πρώτην με 3-1 και αναδειχθείς ισόπαλος με την δευτέραν δια τερμάτων 1-1.
Το ίδιο έτος μεταβαίνει εις Βόλον, όπου κατά την συνάντησίν του με τον Κένταυρον, αναδεικνύεται νικητής με 2-1, αναγκασθείς προς της τεχνικής καταρτίσεως του αντιπάλου να αναπτύξει μια πρωτοφανή ορμητικότητα και αντοχήν. Την μεθεπομένην συναντάται με τον Πήλέα της ίδιας πόλεως τον οποίον νικά με 3-1.
Τον Αύγουστον του ίδιου έτους, συναντάται με την ομάδα της τότε ορμούσης εις τον λιμένα μας Αγγλικής μοίρας ής και επιβάλλεται με 6 έναντι 2 τερμάτων.
Ο σπουδαιότερος αγών του τρέχοντος έτους ήτο η συνάντησίς του με την δευτέραν ομάδαν του ομώνυμου Συλλόγου Πειραιώς ης και ανεδείχθη ισόπαλος με 2-2. Είτα ακολουθούν τα έτη 1932-1936 η τετραετία καθ’ ήν ουδεμία υπήρχε ποδοσφαιρική κίνησις και εις την οποίαν ανάπαυλαν -ας ονομάσωμεν χάρι της …ευγενείας ούτω-υπέκυψεν και ο Ολυμπιακός.
Το σημαντικότερο γεγονός του 1936 μετά το Πρωτάθλημα, ήτο η αθλοθέτησης του κυπέλλου της ‘Πρωϊνής’ το οποίον απέκτησεν ο Ολυμπιακός επιβληθείς και των τριών αντιπάλων του.
Εκεινό όμως το οποίον επροξένησεν κατάπληξιν ήτο ο αγών του Ολυμπιακού μετά της Ενώσεως, ημέρας τινός μετά την ανακήρυξιν της δευτέρας ως Πρωταθλητρίας, δια το κύπελλον ‘Λαϊνιώτη’, κατά το οποίον ο Ολυμπιακός εσάρωσεν κυριολεκτικώς την Πρωταθλητρίαν επιτυχών 6 κατά σειρά τέρματα, έναντι ουδενός της αντιπάλου’.
Ανέλπιστος θεωρήθηκε όμως και η ήττα του Ολυμπιακού απ’ την Ένωση στα 1938 με 6-2. Ο Τύπος της εποχής έγραψε:
‘Η Ένωσις ενίκησε καταθλιπτικώτατα τον ισχυρόν Ολυμπιακόν, δια το κύπελλον του Νομάρχου, παρουσία 3.000 θεατών.
Πλήν όμως αυτών των αγώνων, ο Ολυμπιακός έχει συναντηθεί με πλείστας άλλας ομάδας, πλείστα δε κύπελλα κοσμούν τα γραφεία του’.
Ο συντάκτης του κειμένου καταλήγει με εύφημο μνεία για τα μέλη της Διοίκησης, κατά πρώτον τον άοκνον Πρόεδρον κ. Ευάγγελον Μελισσάρην, τον Ιωάννη Νικολαΐδην, Ηλία Κοέν, Γενικόν Γραμματέα και τους Χειμώνα, Γιαννακούρη, Αντιπρόεδρον, Φαφούτη και Κουκουβίνο.
Γεώργιος Σωτηρίου
