Μ. Τραχανάς: ‘Είμαστε η ‘rock ‘n’ roll’ ομάδα της Εύβοιας!’

Ο προπονητής της Σκύρου Μανώλης Τραχανάς μιλά στο eviasports για την προσπάθεια που γίνεται στην ομάδα του, που έχει μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική παρουσία και φέτος στο πρωτάθλημα της Β’ ΕΠΣΕ, εξασφαλίζοντας στον νότιο όμιλο τη δεύτερη θέση που οδηγεί σε μπαράζ ανόδου και διατηρώντας ελπίδες ακόμη και για την κατάκτηση της πρωτιάς, που δίνει απευθείας προβιβασμό στη μεγάλη κατηγορία του ευβοϊκού ποδοσφαίρου.

Για τους ‘πειρατές’ του: ‘Εγώ τους παίχτες μου τους λέω ‘πειρατές’! Όλα αυτά τα ταξίδια που έχουν κάθε χρόνο να κάνουν, η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο κουραστικά! Προσπαθώ να δώσω κίνητρο στους παίχτες, ειδικά στα πιο νέα παιδιά. Είμαστε μια μικρή ομάδα, άπειρη, και προσπαθούμε ν’ αγωνιστούμε, αυτό θέλουμε, επί ίσοις όροις παντού’.

Για την προσωπική του διαδρομή ως τη Σκύρο: ‘Και εγώ ήρθα από την Αθήνα. Γεννήθηκα στη Σαντορίνη, μεγάλωσα κάποια χρόνια στη Μύκονο και την περισσότερη ζωή μου την πέρασα μεταξύ Αθήνας, που τελείωσα το σχολείο, και Μεσολογγίου, που πήγα να σπουδάσω. Είμαι λογιστής και είμαι χαρούμενος που γύρισα στο νησί, το αγαπάω πάρα πολύ. Είμαι ρομαντικός, παράτησα όλο αυτό που γίνεται στην Αθήνα και ήρθα στο νησί για να ηρεμήσω. Να ασχοληθώ με την ομάδα με έπεισε ο Θανάσης Δαλακλίδης’.

Για την ανταγωνιστική παρουσία της ομάδας του: ‘Για τη Σκύρο το γεγονός ότι είναι στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα και αποτελεί διεκδικήτρια του τίτλου, για μένα είναι ένας μεγάλος άθλος, καθώς η βάση της ομάδας πολλές φορές ήτανε με άτομα που έρχονταν από την αεροπορία. Φέτος δεν υπάρχει κανείς, αλλά παρόλα αυτά μας γύρισε πολύ ωραία στην ατμόσφαιρα, γιατί είμαστε όλοι Σκυριανοί, είμαστε παρέα, δεν πληρώνεται κανείς, κάτι που θέλω να το τονίσω. Εμείς είμαστε για την πάρτη μας, η ‘rock ‘n’ roll’ ομάδα της Εύβοιας!’.

Για το παρεΐστικο κλίμα και την οργάνωση της ομάδας του: ‘Έχουμε κάνει, όπως ανέφερα, μια πολύ ωραία παρέα στην ομάδα, με τον πρόεδρο Δημήτρη Γιαλό, με τον Θανάση Δαλακλίδη, τον Γιώργο Βαρσάμο τον γυμναστή μας. Αυτό που βλέπω -επειδή έχω παίξει σε διάφορες ομάδες και της Αθήνας και του Μεσολογγίου- σ’ ότι αφορά την οργάνωση που υπάρχει στην ομάδα, δεν υπάρχει ούτε σε ομάδες Γ’ Εθνικής. Είμαστε ομάδα με γυμναστήριο στο γήπεδο της, με γυμναστή, με διπλωματούχους προπονητές, με πολλά ακόμη σημαντικά πράγματα στο κομμάτι της οργάνωσης. Ό,τι ζητάμε και χρειαζόμαστε το έχουμε. Στην ουσία καταφέρνουμε μόνο από την ποδοσφαιρική μας παιδεία να αναπτυχθούμε. Υπάρχουν ακαδημίες, τα παιδιά έρχονται όλα έτοιμα, όλα παίζουνε. Έχουμε παιδιά στον πάγκο, τα οποία είναι 15-16 χρονών, και έχουν σημαντική συμβολή στην πορεία της ομάδας και αυτοί οι πιτσιρικάδες’.

Για τον μελλοντικό στόχο της ομάδας του: ‘Ο στόχος για το μέλλον είναι να παίζουμε σε κάθε αγώνα για τον κερδίσουμε. Το ‘μότο’ μας είναι ‘η νίκη είναι νίκη, η ισοπαλία είναι ήττα και η ήττα δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μας’. Παίζουμε για να δώσουμε το 100% σε κάθε αγώνα. Παίζουμε για το νησί μας και για να μπορούμε να μιλάμε αυτή τη στιγμή και να λέμε τις ιδέες μας και να υπάρχει ένας ρομαντισμός, που πρέπει να υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Ειδικά στα τοπικά πρωταθλήματα. Διαφωνούμε, προφανώς, κάθετα με όλες τις ομάδες που πληρώνουνε παίχτες, δίνουνε λεφτά μάλλον άσκοπα, αντί να τα επενδύσουνε σε ακαδημίες και μικρά παιδιά’.

Για το ‘νέο αίμα’ της ομάδας του: ‘Αυτή τη στιγμή τα παιδιά που είναι στην ομάδα, ήταν και πέρσι και πρόπερσι, ο Δημήτρης Καραμπίνης, ο Νίνο Ιρίκου, ο Νικόλας Ευσταθίου, ο Δημήτρης Φτούλης, ο Γιάννης Μανωλάκης, όλα αυτά τα παιδιά είναι παίχτες που έχουν έρθει απ’ τις ακαδημίες. Έχουν γαλουχηθεί μέσα απ’ αυτό και στη νοοτροπία μας προφανώς. Ειδικά αυτά τα παιδιά, πέρα απ’ το να τους διδάξουμε την ποδοσφαιρική παιδεία, προσπαθούμε και ψυχολογικά να μην προσπαθούμε να τους φέρουμε φόρτο, ώστε να αγχωθούνε να παίξουνε. Πρέπει να παίζουνε ελεύθερα, να κάνουν το παιχνίδι τους, να μάθουν τις δυνατότητες τους. Ναι, οι παρατηρήσεις και οι φωνές υπάρχουνε, προφανώς σε όλες τις ομάδες υπάρχουνε, αλλά παρόλα αυτά πάνω απ’ όλα συζήτηση, ηρεμία. Θέλουμε να φύγουμε και να απεμπλακούμε τελείως απ’ όλο αυτό που κάποτε ζήσαμε εμείς, με βρισιές, με υποτιμήσεις, με ψυχολογικό στρες και το βλέπουμε κιόλας αυτό και στις μεγάλες κατηγορίες φαίνεται να φεύγει σιγά-σιγά’.

Για τις ιδιαιτερότητες σ’ ότι αφορά την προετοιμασία, τις προπονήσεις και τους αγώνες, που υπάρχουν στην ομάδα του, βρισκόμενη σε ένα τουριστικό μέρος: ‘Σε ένα νησί που είναι τουριστικό μέρος και τα περισσότερα παιδιά εργάζονται κατά τους μήνες τις τουριστικής σεζόν, κάτι που κάνει δύσκολο το κομμάτι της προετοιμασίας τους καλοκαιρινούς μήνες. Παρόλα αυτά οι παίχτες δείχνουν τη σοβαρότητα που πρέπει, τότε που πρέπει, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Υπάρχουν συγκεκριμένοι παίχτες, που όντως είναι και ιδιοκτήτες καταστημάτων, οι οποίοι πραγματικά δυσκολεύονται πολύ στο να ακολουθήσουνε την ομάδα, αλλά παρόλα αυτά μπαίνουνε, ενσωματώνονται κατευθείαν στην ομάδα και με την εμπειρία τους μπορούν να εξελιχθούν μέσα απ’ αυτό. Ένα άτομο από αυτά είναι ο Βασίλης Τσελεπής, που είναι και ο αρχηγός μας. Στα 36 του, με δύο παιδιά, σηκώνεται Σάββατο παρά Σάββατο να πάει να παίξει, γιατί αυτό έχει μέσα του, αυτό θέλει να δώσει. Ο Γιώργος ‘Ζολώτας’ Λύκος, που είναι και ο δεύτερος αρχηγός μας, νομίζω πως είναι αυτή τη στιγμή πρώτος σκόρερ στον όμιλο μας. Είναι πράγματα τα οποία δουλεύουμε και στην προπόνηση και στο αθλητικό κομμάτι’.

Για το αν θα μπορούσε η Σκύρος να επαναλάβει τη φοβερή πορεία της σεζόν 2013-14 στην Α’ ΕΠΣΕ, όπου μετά το πρώτο ‘τρίτο’ του πρωταθλήματος πραγματοποίησε ουσιαστικά πορεία πρωταθλητισμού: ‘Τότε δεν ήμουν στη Σκύρο, αλλά αυτό το πράγμα είδα να γίνεται πραγματικά δεν το είχα ζήσει και εγώ στη ζωή μου ποτέ, χωρίς τότε να είμαι μέλος της ομάδας. Ήτανε κάτι συγκλονιστικό και γι’ αυτό παίζουμε. Η χαρά μας είναι αυτό: να δίνουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε και ν’ ανταμειφθούμε στο τέλος. Αντιλαμβάνομαι τη χαρά του παιχνιδιού, αλλά αντιλαμβάνομαι περισσότερο τη χαρά που δίνουμε σε όλους τους κατοίκους του νησιού και γενικά στους απανταχού Σκυριανούς (σε όλη την Ελλάδα και εκτός αυτής), όταν η ομάδα πετυχαίνει τέτοιου είδους στόχους ή σκοπούς. Είναι πολύ ωραίο να βγαίνεις στο χωριό σου και να συζητάνε για το πως έπαιξε η ομάδα και να σου λένε μπράβο και όλα αυτά. Εγώ απλά δεν θέλω να παίρνω 20 άψυχα κορμιά, να τα πηγαίνω να παίζουνε μπάλα και να ξαναγυρνάνε άλλα 20 άψυχα κορμιά. Θέλω στόχους, θέλω δυναμική, θέλω πράγματα να πιεζόμαστε για να γινόμαστε καλύτεροι. Προφανώς όχι με υπερβολές. Δεν μπορούμε σε ένα παιδί 16 χρονών να το βρίζουμε και να θέλουμε να αποδώσει στον αγώνα, δεν πρόκειται να συμβεί αυτό’.

Για το αν περίμενε η ομάδα του να είναι τόσο ανταγωνιστική στη φετινή σεζόν: ‘Νομίζω το ποδόσφαιρο είναι αντίπαλος προς αντίπαλο, όχι αντίπαλος προς χρήματα. Τα λεφτά δεν κάνουν τον ποδοσφαιριστή, η ψυχή κάνει τον ποδοσφαιριστή. Επομένως, και πέρσι και φέτος και αν είμαι και του χρόνου και να μείνω για όλη μου τη ζωή, θα πιστεύω πως ο Σκύρος -με όποιο υλικό έχει- μπορεί να κοιτάξει οποιαδήποτε προοπτική’.

Για τη σημασία των τμημάτων υποδομής σε μια ομάδα: ‘Οι ομάδες πρέπει να ασχολούνται με τις ακαδημίες τους και να βγάζουν παίχτες από τις ακαδημίες τους. Αν έχουν το μπάτζετ να πληρώσουνε, ναι να πληρώσουνε, αλλά να μην κάνουνε μεταγραφές ‘αεροδρομίου’ σε ένα πρωτάθλημα β’ τοπικό, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την αγωνία και τους αγώνες και τους παίχτες και τις προσπάθειες των παραγόντων, που προσπαθούν και επιδιώκουν το καλύτερο της ομάδας τους. Ναι προφανώς οι ποδοσφαιριστές παρέχουν κάποιες υπηρεσίες, βάζουνε σε κίνδυνο τα πόδια τους, την αντοχή τους, το οτιδήποτε μπορεί να χάνει κάποιος, και θα ήταν σωστό να πληρώνονται, αλλά τουλάχιστον να είναι σε παιδιά ντόπια, να παίζουνε για το χωριό τους, να βγαίνουν οι πατεράδες έξω και να λένε ‘ο γιος μου παίζει εδώ’, να παίζουν για τους δικούς τους’.

Για τον Μανώλη Βαμβακερή: ‘Αυτή τη στιγμή στην ομάδα βρίσκεται και ο Μανώλης Βαμβακερής, ο οποίος υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, έχει παίξει σε μεγάλη κατηγορία, ο οποίος έχει έρθει και αγάπησε την ομάδα’.