Θανάσης Κούτος: Αριστοφανικός θίασος..!

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...

Στη χώρα της μούντζας και του ρε!

Αριστοφανικός θίασος..!

Εεε ναι λοιπόν..! Και απ’ τους σάτυρους του παλκοσένικου του περασμένου Χειμώνα, φθάσαμε στους σάτιρους των γηπέδων…

Άνευρη, άτολμη, νωθρή και ασύνδετη η Εθνική των Ανδρών ποδοσφαίρου… ‘άφησε την τελευταία της πνοή’ στο Σουηδικό Εθνικό Στάδιο! Η κόπωση του πρώτου ημιχρόνου έφερε την εξάντληση της επανάληψης και ταυτόχρονα την απομείωση του ηθικού δυναμικού, που οδήγησε στο στέρεμα των ψυχικών δυνάμεων, στοιχείο απαραίτητο για ν’ ανταποκριθείς στις συνθήκες και βέβαια την σκοπιμότητα ενός τόσου σημαντικού αγώνα.

Ο ‘αρχηγός’ και κάποιοι άλλοι διεθνείς στις δηλώσεις τους μίλησαν για ‘καταπληκτικό’ παιχνίδι της Εθνικής και άδικο τελικό σκορ… και φυσικά με τους ισχυρισμούς τους έπεισαν μόνον τους αφελείς και βεβαίως αδαείς, που αποτελούν σίγουρα μειοψηφία, αφού η πλειονότητα των Ελλήνων φιλάθλων, αιφνιδίως και περιέργως είδε μια Ελληνικά ομάδα να καταρρέει κυριολεκτικά στο δεύτερο ημίχρονο, τελείως ανεξήγητα, παρουσιάζοντας μια σαφώς διαφορετική αγωνιστική εικόνα μ’ αυτή του πρώτου ημιχρόνου.

Όχι βέβαια ότι στο πρώτο μέρος της συγκεκριμένης συνάντησης ήταν σαρωτική ή καταιγιστική… της επικής δημοσιογραφικής ‘κατά τα ειωθότα’ γραφίδας… απλά επικαλούμενος τα χίλια και πλέον αγωνιστικά ρεπορτάζ της ‘μάχιμης’ αθλητικής συντακτικής περιόδου ενασχόλησης μου με τα ‘ποδοσφαιρικά’ απ’ το 1979 και έως το 2010 περίπου… η Εθνική είχε μια συγκυριακή θα έλεγα ‘μομενταρία’ με την υποχώρηση των Σουηδών, που σ’ αυτό το διάστημα έδειξαν εμφανείς αδυναμίες ν’ ανακόψουν τον φρενήρη ρυθμό των Ελλήνων κατά διαστήματα, που ανεθάρρησαν με την ατολμία των γηπεδούχων, ανέλαβαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, διατήρησαν την εδαφική και τεχνική υπεροχή… τώρα στην σύγχρονη ποδοσφαιρική ορολογία το λέμε ‘κατοχή μπάλας…’ και πίεσαν απειλώντας την μέτρια σε γενικές γραμμές ομάδα της Σουηδίας.

Παταγώδης αποτυχία και του ‘πάγκου’ της Ελληνικής ομάδος, που δεν κατάφερε κατά πρώτον να ‘πατήσει’ στην καλή εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και να ενεργοποιήσει το ηθικό δυναμικό των ποδοσφαιριστών, εκμεταλλευόμενος τα θετικά αγωνιστικά δεδομένα αυτού του διαστήματος. Αντιστροφή εικόνας, ανεπιτυχής διαχείριση και βέβαια όλα εκ του αποτελέσματος κρίνονται. Προπονητής χωρίς ‘βαρύ βιογραφικό’ με επικουρίες στον πάγκο της Εθνικής Ολλανδίας και του Άγιαξ και ένα-δυο μάλλον αποτυχημένα ‘Αυστραλιανά περάσματα’. Για τους ανθρώπους της ΕΠΟ και τον ίδιο η Ελλάδα ήταν ίσως μια ‘τυχάρπαστη επιλογή’…

Θα μου πεις πόσο να φταίει κι αυτός… Αυτές είναι οι δυνατότητες των παικτών και της ομάδας γενικότερα… μπορείς να ‘μετατρέψεις’ τον Ανδρούτσο σε Σαραβάκο… τον Μπακασέτα σε Δεληκάρη… όχι!

Όμως συχνά μιλάμε για Ελληνική λεβεντιά και φιλότιμο. Αυτά είναι χαρίσματα της φυλής που ανήκουν στους ‘τσολιάδες’ και τους λίγους στις μέρες μας ένθερμους πατριώτες, όμως οι τσολιάδες δεν παίζουν μπάλα..!

Στους παίκτες λοιπόν αφιερώνω την γνωστή… θαυμαστή κωμωδία του Αριστοφάνη… που οι αρχαιολάτρες γνωρίζουν καλά…

Στον ομοσπονδιακό προπονητή την ατάκα που πιστώνεται ο αξέχαστος Νίκος Αλέφαντος, που θα έλεγε με παρρησία χρεώνοντας τον κόουτς: ‘Μην ξανάρθεις ρε! Φύγε και πήγαινε να κοουτσάρεις την Μικτή Κόσμου…’.