Με την εμφάνιση στον κύκλο των παραγόντων του Κώστα Περράκη του Βάιου Παπαθανασίου και του Βασίλη Αρμόνη που καλύπτουν μια περίοδο απ’ το ΄91 μέχρι το ΄95, το ποδόσφαιρο της Χαλκίδας γνωρίζει κάποιες αναλαμπές. Υπάρχει μια αξιόλογη διοικητική σταθερότητα, όπως και στον Ολυμπιακό, του Βασίλη Βεργέτη, που ομολογουμένως κράτησε τον Ολυμπιακό σε επίπεδα αξιοπρέπειας.
Μέχρι το ΄95 απ’ τον Α.Ο. ‘Χαλκίς’ πέρασαν ‘καλοί’ και ‘κακοί’ προπονητές. Στην πρώτη κατηγορία θα συμπεριλάβουμε, τον Άνθιμο Καψή, τον Σούλη Παππά και τον Μιχάλη Χιόνη. Ο Θανάσης Σμπρίνης σε ετοιμότητα έκλεισε τα ‘τελειώματα’ μιας-δυο αγωνιστικών περιόδων. Στους κακούς, ανεπαρκείς έως ακατάλληλους θα συμπεριλαμβάναμε στο ‘διάβα’ όλης της δεκαετίας τους Βασίλη Κωνσταντίνου, Τάκη Ασημακόπουλο και κάποιον ‘περίεργο’ Σέρβο τον Μιλίσεβιτς.
Ο Βασίλης Στασινόπουλος, ο Νίκος Παντέλης, ο Ηλίας Φυντάνης και ο Σταύρος Σαράφης, προπονητές που ήρθαν προς το τέλος της δεκαετίας, είχαν την τύχη να ‘παρακάμψουν’ το ‘τρελλάδικο’ που άφησαν πίσω τους, οι διοικήσεις Μιχάλη Σχολίδη και Βασίλη Αρμόνη. Είναι η εποχή όπου κωμικοτραγικές καταστάσεις συμβαίνουν στ’ αποδυτήρια και έξω απ’ αυτά, με τους Λεοντιάδη αρχικά και τους Δοξάκη-Κεραμιδά και αποδέκτες τους προέδρους αυτών των περιόδων Σχολίδη και Αρμόνη.
Και όμως ο Μιχάλης Σχολίδης και οι συνεργάτες του, ρίχνουν ‘χοντρό χρήμα’ στο μεσοδιάστημα της δεκαετίας του ΄90, χωρίς να πιάσει τόπο! Ο τερματοφύλακας Παπαδόπουλος, ο Λεοντιάδης, ο Αϊβαζίδης, ο Χαλκίδης και αργότερα και άλλοι. Ας ξεχωρίσουμε όμως τον Αϊβαζίδη που με συγκίνηση θυμάται και ο σύγχρονος ‘Ηρακλής’ της κεντρικής οπισθοφυλακής Βλάσης Μπόκαρης, ένας σπουδαίος κεντρικός αμυντικός και άριστος χαρακτήρας.
Απ’ το ΄98 και μετά ο Α.Ο. ‘Χαλκίς’ δεν ‘θα σηκώσει κεφάλι’ μέχρι τον ερχομό του Γιάννη Φραϊδάκη στο 2000, που κάτι προσπαθεί να επιτύχει, επιδεικνύοντας ‘επιχειρηματικό τουπέ’ και αναγνώριση απ’ τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του. Διαδέχθηκε τον Σπύρο Λάμπρου, που τουλάχιστον προσπάθησε να ηρεμήσει τα πράγματα και να διασφαλίσει την υπαρξιακή υπόσταση του Α.Ο. ‘Χαλκίς’.
Για τον Ολυμπιακό, το πρώτο ήμισυ της δεκαετίας, τον βρίσκει σε μια ικανοποιητική αγωνιστική κατάσταση και διοικητική σταθερότητα. Απ’ τις καλές ομάδες της Δ΄ Εθνικής, χωρίς κάτι πάρα-πάνω. Μετά το ΄95, ο συντελεστής δυσχέρειας με τους συνεχείς πειραματισμούς και τις αναδιαρθρώσεις σ’ αυτήν την κατηγορία, αυξάνει και οι περισσότερες ποδοσφαιρικές ομάδες της Εύβοιας (Ταμυναϊκός, Ερέτρια, Αρτάκη, Ένωση ΄90 κ.λ.π.) καθώς και ο Ολυμπιακός υποχωρούν και το ενδιαφέρον μετατοπίζεται σε επίπεδο τοπικό.
Μοναδική εξαίρεση ο Λήλας Βασιλικού, που αυτήν την περίοδο, μετά το ΄93, γνωρίζει μεγάλη ποδοσφαιρική ακμή. Έχει σπουδαία ομάδα με μεγάλη συνοχή και δυο εκπληκτικούς σκόρερς. Τον Λαρισαίο δάσκαλο Γιώργο Γουντσιώτη, που διαδέχεται μετά το ΄95, ο επίσης εξαιρετικός Αμφισσιώτης Γιάννης Μαντζώρος.
Αυτή τη δεκαετία η Προποντίδα, διακρίνεται ανάμεσα στους ισχυρούς του Ευβοϊκού ποδοσφαίρου ‘καλλιεργώντας’ ταυτόχρονα τα τμήματα υποδομής και ακαδημιών που την καθιστούν αυτάρκη σε έμψυχο υλικό, με κάποιες πάντως αρνητικές ή θετικές εξάρσεις, με προορισμό την Β΄ Τοπική ή την Δ΄ Εθνική Κατηγορία. Το ιστορικό ποδοσφαιρικό σωματείο, διοικείται απ’ την ‘ομάδα Μπάμπη Κουσκούτη’.
Η ΑΕΚ έχει υποχωρήσει αισθητά, προς τη Β΄ Τοπική, με ελάχιστη παρουσία στην μεγάλη τοπική κατηγορία, ενώ στο προσκήνιο αναφαίνεται μετά το ΄95 και ο Ευβοϊκός. Συγχρόνως πλήθος ποδοσφαιρικών ομάδων με Χαλκιδέικη καταγωγή, πυκνώνει τα πρωταθλήματα της ΕΠΣΕ ήδη απ’ τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Έχουμε ‘αποταμιεύσει’ κάποιες πληροφορίες, στις οποίες έχει συμβάλλει ο Αποστόλης Αβερκιάδης, τερματοφύλακας της ΑΕΚ γι’ αυτή τη δεκαετία.
Πρόεδρος λοιπόν στο ξεκίνημα της δεκαετίας ο Νίκος Τσιτσάκης, παλιός τερματοφύλακας και στέλεχος των προηγούμενων διοικήσεων μετά το ΄75. Έμεινε στα διοικητικά της ‘Ένωσης’ μέχρι το ΄94 περίπου. Ύστερα ανέλαβαν τ’ αδέρφια Μερκουριάδη που προσπάθησαν να ομαλοποιήσουν την κατάσταση. Η ομάδα τότε είχε πολλά προβλήματα.
Συνέχισε ο Γιώργος Αρτσίτσογλου μετά το ΄97. Έβαλε αρκετά χρήματα. Επαναδραστηριοποίησε τις ακαδημίες και επανέφερε την ομάδα στη Β΄ Τοπική. Τα πρώτα χρόνια της παρουσίας του, βοηθούσε σημαντικά και ο Άγγελος Φεφέκος. Η ομάδα της ΑΕΚ αυτή τη δεκαετία έπαιξε κύρια στη Β΄ κατηγορία. Όμως το ΄90-΄91 και ΄96-΄97 έπαιξε στην Α΄ Τοπική. Το 1998, ούσα ομάδα Β΄ Τοπικής, έπαιξε στον τελικό κυπέλλου Ευβοίας με αντίπαλο τον Α.Ο. ‘Χαλκίς’ απ’ τον οποίο ηττήθηκε με 3-1. Είχε προπονητή αυτή την αγωνιστική περίοδο και βέβαια στον τελικό τον νεαρό τότε Κώστα Λειβαδίτη.
Προπονητές της ομάδας γι’ αυτήν τη δεκαετία, ήταν αρχικά ο Αλέκος Ταμπάκης, ο Ανδρέας Γιουλμπαξιώτης, ο Παναγιώτης Μανωλόπουλος αργότερα και μετά το ΄95 ο Παντελής Κουρτίδης, ο Κώστας Λειβαδίτης και ο Τάσος Τζοτζόκος, στην εκπνοή της δεκαετίας.
