Γεννήθηκε το 1957 στο Μαντούδι Κηρέως. Έπαιξε στην τοπική Αναγέννηση απ’ το 1971 έως το 1979, που μεταγράφεται στον ΑΟ Χαλκίς, μετέχοντας των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας μέχρι το 1985.
Πτυχιούχος της Γυμναστικής Ακαδημίας και σπουδαίο ποδοσφαιρικό όνομα, ο Λάμπρου θ’ ακολουθήσει προπονητική καριέρα. Όπου εργάστηκε, στην Έλαφο, στην Ερέτρια, στ’ Αλάτσατα, στον ΑΟΝ Αρτάκης, στον Λήλα Βασιλικού αλλά και στην άτυπη συγχώνευση Λήλας-Χαλκίδα, στα Λουκίσια, στη Θήβα, στον Ηρακλή Ψαχνών, στον ΑΟ Χαλκίς, κ.α., άφησε σημαντικό έργο. Οργανωμένη, μεθοδική και συστηματική δουλειά.
Ανάλαφρο στυλ ποδοσφαιριστού. Αγωνίστηκε σ’ όλες σχεδόν τις θέσεις για να καταλήξει ‘λίμπερο’. Οι προπονητές των εμπιστεύονταν σ’ αυτή τη θέση, για το έξυπνο και μυαλωμένο παιχνίδι του. Γρήγορος και αποτελεσματικός. Ήρεμος εντός και εκτός αγωνιστικών.
Το 1982 αναδείχτηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Β’ Εθνικής. Ένας σοβαρός τραυματισμός εκεί στα 1983 στάθηκε τροχοπέδη στην εξέλιξη της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Έως τότε συχνά-πυκνά συγκέντρωνε τα μεταγραφικά βλέμματα των ομάδων του κέντρου.
‘Θυμάμαι έντονα έναν αγώνα κυπέλλου με τον Ολυμπιακό το 1981, 1-3. Είχαμε τότε προπονητή τον Θεόδωρο Κουμπιά. Είχα σκοράρει τότε. Τερματοφύλακας ήταν ο Νίκος Σαργκάνης που βρισκόταν εκεί την εποχή σε δαιμονιώδη φόρμα’.
Εκτιμάει ότι ο ΑΟ Χαλκίς ατύχησε ως προς τις επιλογές προπονητών. Σε προσωπικό επίπεδο, τον βοήθησε ο Χρήστος Παπασπύρου, ενώ ο Γιάννης Φραντζεσκάκης, ήταν αυτός που τον έφερε στη Χαλκίδα.
Πηγή: Η ΜΝΗΜΗ ΔΑΚΡΥΖΕΙ
