Η αλήθεια είναι πώς ότι έγινε μέσα στον αγωνιστικό χώρο στο σημερινό ματς της Χαλκίδας με την Καλαμάτα, περνάει σε δεύτερη μοίρα, υπό την έννοια ότι το ματς ήταν …σούπα, χωρίς να έχει να επιδείξει κάτι το ιδιαίτερο.
Δεν αντιλέγει κανείς ότι οι δύο ομάδες προσπάθησαν για τη νίκη, ωστόσο μέχρι αύριο το πρωί να έπαιζαν, γκολ δεν θα έβαζαν, ούτε η μία, ούτε η άλλη.
Λένε όμως, ότι ένα παιχνίδι που δεν μπορείς να το κερδίσεις, τουλάχιστον δεν πρέπει να το χάσεις.
Και σήμερα η Χαλκίδα μπορεί να μην κέρδισε, αλλά τουλάχιστον δεν έχασε. Κάτι είναι κι αυτό.
Γιατί ήδη μετράει 4 ματς χωρίς νίκη (3 ήττες και 1 ισοπαλία), ενώ υποχώρησε κι άλλο στη βαθμολογία, ένα σκαλοπάτι παρακάτω (την πέρασε η Ερμιονίδα που έχει 12 βαθμούς), ενώ οι «νερατζούρι» με τον βαθμό που πήραν το απόγευμα, πήγαν στους 11 (12 β. έχει η Καλαμάτα, ισόβαθμη της Ερμιονίδας).
Η Χαλκίδα ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Αγωνιστικά. Διοικητικά δεν το συζητάμε, το σχοινί έχει κοπεί προ πολλού.
Από ‘κει και πέρα, την ερχόμενη αγωνιστική ο ΑΟΧ θα φιλοξενήσει το Λουτράκι. Σ’ αυτό το ματς η ομάδα καλείται να βελτιώσει την απόδοσή της και να πάρει τη νίκη για να ανασάνει γιατί μετά από δύο εβδομάδες ταξιδεύει στη δύσκολη έδρα του Άργους.
Κι όσο περνάνε οι αγωνιστικές και δεν σηκώνει κεφάλι, τα περιθώρια στενεύουν ολοένα και περισσότερο.
Αν ο Πέτρος Δημητρίου είναι ευχαριστημένος από την ομάδα και από τον τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι, είναι δικαίωμά του. Πάντως για τη μίζερη κατάσταση που βιώνει η ομάδα, σίγουρα δεν φταίνε ο κόσμος και οι δημοσιογράφοι.
Ο Δημητρίου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τί θέλετε δηλαδή; Πείραξα κανέναν; Εγώ φταίω; Είναι κάποιοι που δημιουργούν πρόβλημα, με το να βρίζουν εμένα και τη διοίκηση. Σήμερα στο 28′ με βρίζανε από την κερκίδα. Έβριζαν τον πρόεδρο. Η ομάδα προσπάθησε σήμερα. Ήταν ένα δυνατό ματς, όποιος έβαζε το γκολ θα κέρδιζε. Καλά θα ήταν να κερδίζαμε, αλλά δεν το κάναμε. Θα μας πάρετε τα κεφάλια; Από τους παίκτες μου δεν έχω παράπονο. Προσπάθησαν, δεν ήταν τεχνικό το παιχνίδι, αναγκαστικά πήγε στη δύναμη και στις μονομαχίες. Είμαστε μία ομάδα που κέρδισε τον Αιολικό και τη Σπάρτη, πήραμε Χ στον Κανάρη, νικήσαμε στον Λεβάντε! Η Καλαμάτα έχασε στον Λεβάντε. Αν φταίω εγώ να έρθει η διοίκηση και να μου πει να φύγω. Υπάλληλος είμαι και κάνω τη δουλειά μου. Δεν ήρθα στη Χαλκίδα για να φτιάξω όνομα αλλά ούτε για να το χαλάσω. Δεν θα με διώξετε εσείς κι αυτοί που βρίζουν, όποτε γουστάρω θα φύγω…» συμπλήρωσε ο Δημητρίου που έκανε αλλαγή στο 90′ βάζοντας τον Ζουζουλή στη θέση του Αποστολόπουλου, ενώ και σήμερα -όπως και στο προηγούμενο ματς- προχώρησε μόνο σε δύο αλλαγές, τη στιγμή που η ομάδα φώναζε ότι χρειάζεται βοήθεια από τον πάγκο.
Με τον Βύζα Μεγάρων ο Δημητρίου ισχυρίστηκε ότι ο Σκάρος είχε πρόβλημα τραυματισμού και γι αυτό δεν έπαιξε. Το ρεπορτάζ όμως αναφέρει ότι ο Σκάρος -επί της ουσίας- είναι παρελθόν από την ομάδα.
Κι ο Επιτροπάκης ήταν σήμερα στην αποστολή αλλά δεν αγωνίστηκε (ενώ ήταν από τις πρώτες αλλαγές σε προηγούμενα ματς), εκτός κι αν είναι κι αυτός τραυματίας αλλά συμμετείχε στην αποστολή για να συμπληρώσει ο ΑΟΧ 18αδα.
Μπλόκαρε …επιθετικά
Η Χαλκίδα σήμερα ήταν κακή, πιο κακή από ποτέ στο φετινό πρωτάθλημα. Παρατάχθηκε με τον γνωστό σχηματισμό, τον Ντουμάνη κάτω από τα δοκάρια, τους Αχείμαστο και Τσατσαρώνη στα άκρα, τους Καραμπά και Τσούπρο στο κέντρο της άμυνας, στα χαφ οι Μπακομήτρος και Τσατσαρής, πιο μπροστά ο Αποστολόπουλος, αριστερά ο Βαλκάνος, δεξιά ο Σταματάκος και φορ ο Σπανός που δεν έπαιρνε μπάλες, με αποτέλεσμα να γυρνάει πίσω, αλλά και πάλι ο ΑΟΧ δεν μπορούσε με τίποτα να βρει ελεύθερους διαδρόμους.
Ήταν ένα ματς κλωτσοσκούφι και άναρχο με τον ΑΟΧ να έχει μία ελαφριά υπεροχή μέχρι το 25′ χάνοντας την πρώτη καλή φάση στο 11′, όταν ο Αποστολόπουλος (από πάσα του Σταματάκου) σούταρε από πλάγια δεξιά, αλλά η μπάλα πέρασε ψηλά άουτ.
Μετά το 25′ η Καλαμάτα πήρε μέτρα στο γήπεδο, ο πιο ποιοτικός παίκτης της «μαύρης θύελλας» ο Τορεζάνι ανέλαβε πρωτοβουλίες, αλλά ευτυχώς κι οι φιλοξενούμενοι ήταν φλύαροι χωρίς επιθετικό προσανατολισμό και δεν απείλησαν ούτε μία φορά την εστία του Ντουμάνη.
Αλλά μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου η Καλαμάτα είχε περισσότερη ώρα τη μπάλα στα πόδια της και ήταν πιο κινητική, σε αντίθεση με τη Χαλκίδα που είχε να παρουσιάσει ανορθόδοξη ανάπτυξη, με τους Βαλκάνο και Σταματάκο εξουδετερωμένους και τη μεσαία γραμμή να έχει πολλά προβλήματα, δίνοντας το δικαίωμα στους Καλαματιανούς να φτάνουν με μεγαλύτερες αξιώσεις στα όρια της περιοχής του Ντουμάνη.
Ίδιο μοτίβο και στην επανάληψη!
Στο β’ ημίχρονο το σκηνικό δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Ο ρυθμός ήταν μονότονος, οι ομάδες έπαιζαν κλειστά, ο Σταματάκος πέρασε αριστερά, ο Βαλκάνος δεξιά, αλλά και πάλι …τίποτα.
Καμία ατομική ενέργεια της προκοπής, καμιά απειλή (ούτε με σφαίρες που λέμε) για την εστία του Παλιούρα που έπαιξε για πρώτη φορά φέτος βασικός.
Οι παίκτες του ΑΟΧ έδειχναν να μην έχουν καλή ψυχολογία, αλλά και τις δυνάμεις για να φτάσουν στον στόχο της νίκης.
Απ’ την άλλη η Καλαμάτα, ούτε κι αυτή είχε προβλήματα στα μετόπισθεν (φοβόταν ο Δημητρίου τον …Μπίλη και ο Μπίλης τον … Δημητρίου), αλλά επιθετικά πήρε κάτω από τη βάση.
Δύο σουτ όλα κι όλα, κι αυτά της …κακιάς ώρας, ένα του Παναγιωτόπουλου στο 53′ κι ένα του Καλαγκάνη στο 72′.
Από τα μισά του β’ ημιχρόνου φαινόταν ότι το ματς πολύ δύσκολα θα ξέφευγε από το 0-0.
Ανέβηκε κάπως μετά το 75′ αλλά …δεν!
Η Χαλκίδα στο τελευταίο τέταρτο …κάτι πήγε να κάνει αλλά και πάλι, ούτε καν από σπόντα, δεν μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στη «μελανόλευκη» άμυνα.
Η αλλαγή του Σπανού με τον Στασινόπουλο δεν άλλαξε τα δεδομένα, πόσο μάλλον αυτή του Ζουζουλή με τον Αποστολόπουλο στο 90′ (μόνο ο Δημητρίου την κατάλαβε, κανείς άλλος).
Η Χαλκίδα στην τελική ευθεία πέρασε περισσότερες φορές το κέντρο (σε σχέση με την Καλαμάτα), αλλά δεν μπορούσε να πατήσει περιοχή, ο Σταματάκος κάποια στιγμή ξαναπήγε δεξιά, προηγουμένως και ο Αποστολόπουλος δοκίμασε από εκείνη την πλευρά (ο Βαλκάνος πήγε …ψευτοδεκάρι), όμως η ομάδα δεν ήταν σε θέση να λειτουργήσει, δεν κατάφερε να πιέσει και μοιραία δεν μπόρεσε και να κερδίσει.
Η μεγάλη φάση του Τσούπρου…
Μολονότι ο ΑΟΧ ήταν κακός και μονότονος, υπάρχει μία παροιμία που λέει ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Έτσι και στο 91′ ο ΑΟΧ έφτασε κοντά στο γκολ, μετά από μία αναμπουμπούλα στα καρέ της Καλαμάτας κι όχι προϊόν οργανωμένης αντεπίθεσης.
Ο Βαλκάνος εκτέλεσε ένα πλάγιο άουτ, η μπάλα έφτασε στον Τσούπρο που γύρισε το σώμα του και σούταρε σε πρώτο χρόνο, η μπάλα πήρε φάλτσα, αλλά έφυγε ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
Σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα και μάλιστα χωρίς γκολ είναι δίκαιο. Όμως, ο ΑΟΧ στο επερχόμενο παιχνίδι με το Λουτράκι επιβάλλεται να εμφανιστεί πολύ καλύτερος αν θέλει να έχει τύχη. Δηλαδή αν σήμερα η Χαλκίδα είχε να αντιμετωπίσει μία ομάδα όπως π.χ. η Βάρδα που είναι γρήγορη, το πιο πιθανό είναι το κοντέρ να …έγραφε!
ΑΟ ΧΑΛΚΙΣ (Πέτρος Δημητρίου): Ντουμάνης, Αχείμαστος, Τσατσαρής, Μπακομήτρος, Τσούπρος, Καραμπάς, Αποστολόπουλος (89′ Ζουζουλής), Βαλκάνος, Σπανός (60′ Σπανός), Σταματάκος, Τσατσαρώνης.
ΚΑΛΑΜΑΤΑ (Λεωνίδας Μπίλης): Παλιούρας, Γαλανόπουλος, Καλαγκάνης, Λένγκα, Νινιός (30′ Κωλημήτρας, 68′ Γιακουμής), Ρήγας, Αγγελόπουλος (71′ Κουντάνης), Τορεζάνι, Παναγιωτόπουλος, Κερμενίδης, Αθανασόπουλος.
Έντονες αποδοκιμασίες και παραλίγο …ντου!
Πριν το ματς οι οπαδοί του ΑΟΧ αποδοκίμασαν έντονα τη διοίκηση, ενώ κατά τη διάρκεια του ματς αποδοκίμασαν έντονα και τον Πέτρο Δημητρίου. Μάλιστα οι ΑΟΧίτες κρέμασαν κι ένα πανό το οποίο έγραφε: «Τόλια και Κοτσάτο πάρτε δρόμο..! Σ.Φ. Χαλκίδας».
Μετά το τέλος του αγώνα οι οπαδοί του ΑΟΧ την «έπεσαν» στον Τόλια, τον οποίο πήγαν «καροτσάκι» κι αν δεν επενέβαιναν οι αστυνομικοί προκειμένου να προστατέψουν και να φυγαδέψουν τον αντιπρόεδρο του ΑΟΧ, η κατάσταση θα είχε ξεφύγει εντελώς.
Επίσης έξω από τα αποδυτήρια περίμεναν και τον προπονητή Πέτρο Δημητρίου.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ερμιονίδα-Κανάρης Χίου 3-0, ΠΑΟ Λουτρακίου-Λεβάντε Ζακύνθου 1-1, Σπάρτη-Δόξα Μανωλάδας 2-1, Αιολικός-Ηρακλής Ψαχνών 3-0, Παναργειακός-Παναρκαδικός 1-1, ΠΑΟ Βάρδας-Βύζας 2-1, ΑΟ Χαλκίς-Καλαμάτα 0-0.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: Παναργειακός 23, Σπάρτη 21, ΠΑΟ Βάρδας 19, Παναρκαδικός 18, Αιολικός 17, Βύζας 16, Δόξα Μανωλάδας 15, ΠΑΟ Λουτρακίου 14, Ερμιονίδα 12, Καλαμάτα 12, ΑΟ Χαλκίς 11, Κανάρης Χίου 7, Ηρακλής Ψαχνών 6, Λεβάντε Ζακύνθου 4.
Πηγή: eviateam.wordpress.com
