Ο Γιώργος Καρλής υπήρξε ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές στην ανάπτυξη του μπάσκετ στη Χαλκίδα, υπηρετώντας το άθλημα από διάφορα πόστα.
Με επιστολή του στο stereabasket.gr μας κάνει γνωστή μια ιστορία που στους περισσότερους είναι άγνωστη, για το πως αποφασίστηκε αρχικά το 1959 η δημιουργία ενός κλειστού γηπέδου στη Χαλκίδα, απόφαση που ανακλήθηκε, για να παραχωρηθεί τελικά ο χώρος για ναυταθλητικές δραστηριότητες.
”Θα σας διηγηθώ το εξής γεγονός: 1959 η ομάδα μπάσκετ της ΕΝΩΣΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, που ήταν μια δυνατή επαρχιακή ομάδα τότε, δεν είχε γήπεδο μετά και τη διάλυση του γηπέδου στην πλατεία του Τζαμιού που είχαν γίνει και οι Πανεπαρχιακοί αγώνες.
Με φροντίδες της τότε διοίκησης της κατόρθωσε να παραχωρηθεί το προς βορράν μετά την προβλήτα (προς το ονομαζόμενο ”μπανιεράκι” της οικίας Μάλλιου) χερσαίον τμήμα για να γίνει το γήπεδο μπάσκετ της Ένωσης. Μετά από αυτό η διοίκηση της Ένωσης φρόντισε να δημιουργήσει ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΤΟΙΧΕΙΟ και έτσι με προσωπική ενέργεια των μελών και αθλητών της έπεσε το υπάρχον τσιμεντένιο τοιχείο μετά την προβλήτα προς βορράν. Όλοι δε, ήμασταν περιχαρείς γιατί θα αποκτούσε η Ένωση της δικό της γήπεδο μπάσκετ.
Άλλες όμως οι βουλές οι δικές μας και άλλες του αείμνηστου αθλητικού παράγοντα Αντώνη Μουστάκα.
Ο Αντώνης Μουστάκας ήταν τότε Γραμματέας του Ν.Ο Χαλκίδας και συγχρόνως ήταν και Γραμματέας της Λιμενικής Επιτροπής Χαλκίδας. Θεώρησε όμως, ότι ήταν καλύτερο ο διαμορφωθείς τότε χώρος να παραχωρηθεί στον Ν.Ο. Χαλκίδας και φρόντισε να ανακληθεί η προηγούμενη απόφαση της Λιμενικής Επιτροπής και με νέα απόφασή της να παραχωρηθεί στον Ν.Ο. Χαλκίδας. Έτσι ο χώρος αυτός περιήλθε στον ΝΟΧ που είναι μέχρι σήμερα.
Ευτυχώς, λέω εγώ σήμερα, γιατί αν είχε γίνει το κλειστό γήπεδο μπάσκετ εκεί, δεν θα υπήρχε το αξιολογότατο για τη Χαλκίδα, μνημείο του Κόκκινου Σπιτιού”.