Γεννήθηκε στα Ψαχνά το 1966. Ένα χρόνο έπαιξε μόνο στη Δόξα, την περίοδο 1981-82.
Ο Ηρακλής Ψαχνών τον επανέφερε και ο Κουμπιάς τον ‘έχρισε’ βασικό, αλλά και όσοι προπονητές ακολούθησαν μέχρι το 1989 που μεταπήδησε στον Ολυμπιακό Χαλκίδας, στον οποίο και έπαιξε μέχρι το 1994 στη Δ’ Εθνική. Επέστρεψε στον Ηρακλή Ψαχνών και αγωνίστηκε σ’ αυτόν μέχρι το 1998, ενώ στη συνέχεια έπαιξε και σε Σταυρό και Έραπο.
Αμυντικός χαφ, μεγάλων δυνατοτήτων. Δυνατός, εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι, με μεγάλη αντοχή, καλή πάσα και εύστοχα μακρινά σουτ. Ομαδικός και ‘μπολιασμένος’ με ποδοσφαιρικό εγωισμό. Είναι αυτό που συνηθίζουμε να λέμε: ‘Σκύλιαζε’ για τη νίκη…
Θυμάται έντονα, το πρώτο του παιχνίδι στη Δ’ Εθνική με τον Ηρακλή Ψαχνών το 1982: ‘Είχα κάνει…’ θα μας πει ‘ένα μέτριο πρώτο ημίχρονο. Ο προπονητής Κώστας Μεσολογγίτης, πραγματικά με εκπληκτικό τρόπο κατάφερε ‘ν’ απογειώσει’ την απόδοση μου στο δεύτερο…
Ακόμη την πρώτη χρονιά 1989-90 με τον Ολυμπιακό και προπονητή τον Γιάννη Κυριαζή, είχαμε κάνει φοβερή προσπάθεια. Πάρα πολύ, μας είχε βοηθήσει και ο Κώστας Γράππας που τότε ήταν γυμναστής και συνεργάτης του Κυριαζή. Τέλος ο αιφνίδιος θάνατος του Θόδωρου Κουμπιά σ’ ένα παιχνίδι πρέπει να ήταν το 1997 με τα ‘Εξαμίλια’ της Κορίνθου, ήταν για όλους μας ένα συγκλονιστικό γεγονός…’.
Πήρε πολλά σαν ποδοσφαιριστής απ’ τους προπονητές Θανάση Σαραβάκο, Μπάμπη Κωτσακόπουλο και βέβαια τον Θόδωρο Κουμπιά, που είχε ένα μοναδικό τρόπο ‘να σου μεταδίδει το πάθος για τη νίκη’ και τον ιδιαίτερα ευφυή Κώστα Μεσολογγίτη.
‘Εκτιμούσα, θαύμαζα και είχα σαν πρότυπο, τον σπουδαίο Νίκο Κλειδά’.
Πηγή: Η ΜΝΗΜΗ ΔΑΚΡΥΖΕΙ
