Γεννήθηκε το 1948 στον Πόρο Τροιζηνίας. Ήρθε σε πολύ νεαρή ηλικία στη Χαλκίδα. Το 1963 εγγράφεται στον Ολυμπιακό Χαλκίδας και παίζει στα ‘δεύτερα’ μέχρι το 1966, που μετακινείται στον Πρωτέα Χαλκίδας, μαζί με τον ‘κολλητό’ του Νώντα Παπαδέδε, για τη μεταγραφή του Αλέκου Πάλλη στον Ολυμπιακό Χαλκίδας.
Έπαιξε μέχρι το 1976 και ήταν μέλος της πρώτης ομάδας που προέκυψε απ’ τη συγχώνευση, ‘Ολυμπιακός-Πρωτέας’, στην οποία αγωνίστηκε για ένα γύρο. Ύστερα τα παράτησε για ν’ ασχοληθεί με το εμπόριο.
Δεξιοτέχνης κεντρικός επιθετικός, που λατρεύτηκε όσο πολύ λίγοι απ’ όλους τους Χαλκιδέους φιλάθλους. Ένας χαρισματικός φορ, με άψογη τεχνική κατάρτιση. Χειριζόταν την μπάλα και με τα δύο πόδια, που δύσκολα ανέκοπταν οι αντίπαλοι αμυντικοί. Ήταν ψύχραιμος και είχε ευχέρεια στο σκοράρισμα.
Οι κινήσεις του Ντούσαν Μπάγεβιτς λίγα χρόνια αργότερα, έφεραν στη μνήμη των Χαλκιδέων και πάλι τον… Λάκη Δανίκο. Ο Νώντας Παπαδέδες τον συνέκρινε σε αγωνιστικό στυλ με τον Μάρτιν Τσίβερς της Τότεναμ, ενώ ο ίδιος θαύμαζε και ήθελε να μοιάσει στον Ίαν Χάντσινσον της Τσέλσι. Παίκτες όλοι της δεκαετίας του ’70.
‘Πλαστικές’ κινήσεις μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Μπορούσε να ‘σπάσει τα νεύρα’ συμπαικτών και αντιπάλων φλερτάροντας με την μπάλα και το γκολ στην αντίπαλη εστία.
Πολύ αγαπητός στους συμπαίκτες του, χάρις στον ήρεμο και πράο χαρακτήρα του εντός και εκτός του γηπέδου. Όταν κάποιος Θηβαίος αντίπαλος του, που αναφέρεται και στο αφιέρωμα για τον Πρωτέα, τόλμησε να τον χτυπήσει… τότε προκλήθηκε γενική σύρραξη!
Υστερούσε σε δύναμη, γιατί δεν είχε υποδομή σε προπονήσεις και αυτό ίσως του στέρησε την ευκαιρία να παίξει σε μεγαλύτερες ομάδες και σε καλύτερα πρωταθλήματα που πραγματικά άξιε.
‘Έφυγε’ απ’ τη ζωή το 2013.
Πηγή: Η ΜΝΗΜΗ ΔΑΚΡΥΖΕΙ
