EVIASPORTS.GR ΙΣΤΟΡΙΚΑ-ΡΕΤΡΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗΛΕΣ

‘Η ΜΝΗΜΗ ΔΑΚΡΥΖΕΙ’: ‘Μπράβο στην Χαλκίδα!’

Οι Χαλκιδέοι φίλαθλοι θα θυμούνται ακόμα ένα σπουδαίο παιχνίδι στο Εθνικό Στάδιο, με τον μεγάλο ΠΑΟΚ του Κούδα, του Σαράφη, του Παρίδη, του Ασλανίδη, του Τερζανίδη και του Φουντουκίδη και τελικό σκορ 1-1. Είχε πάρει τότε η ομάδα της Χαλκίδας προβάδισμα στο σκορ με 1-0, ύστερα από εκπληκτικό βολέ του Σούλη Παππά εκτός περιοχής, για να ισοφαρίσει ο ‘θηριώδης’ Αρίσταρχος Φουντουκίδης στα τελευταία λεπτά του αγώνος, επιχειρώντας μια απελπιστική έξοδο από την άμυνα και ηρωική έφοδο στην αντίπαλη περιοχή, κάνοντας αλλεπάλληλα φάουλ με την ανοχή και του διαιτητή του αγώνος..!

1968-Ο Νίκος Σιμιτζής έχει ‘σκορπίσει’ την άμυνα του ΠΑΟΚ και πλησιάζει την εστία των αντιπάλων, υπό το βλέμμα του Παππά. Τερζανίδης-Κούδας-Φουντουκίδης ‘εκτός μάχης’…

Με 4-2 είχε ηττηθεί η Χαλκίδα, στον εντός έδρας αγώνα της με τον Ολυμπιακό Πειραιώς του Γιώργου Σιδέρη, του Γιώργου Δεληκάρη, του Νίκου Γιούτσου και του Βασίλη Μποτίνου, ενώ εξαιρετική εμφάνιση είχε πραγματοποιήσει μέσα στο ‘Γ. Καραϊσκάκης’ παρά την συντριπτική ήττα της απ’ τον Ολυμπιακό με 6-2.

1969-Μονομαχία Μποτίνου-Σιμιτζή κάπου στο κέντρο του γηπέδου.

Και τα δυο τέρματα είχε σημειώσει τότε ο Βαγγέλης Ρόγκας, στο δεύτερο περνώντας και τον τερματοφύλακα Ξαρχάκο, που δικαίως απέκτησε το εγκωμιαστικό προσωνύμιο ‘ξανθό βέλος’! Ο αθλητικός Τύπος της Αθήνας, έγραψε για την εμφάνιση των Χαλκιδέων, κρίνοντας την απόδοση τους σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο:

‘ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ’

Η ‘Χαλκίδα’ παρά την ήτταν της εντυπωσίασε τους θεατάς οι οποίοι και την καταχειροκρότησαν στο τέλος. Συγκρότημα στιβαρόν και πειθαρχημένο -παρά την απουσία του Τσάκαλου και Λίβα- εκινήθη πάντοτε με προγραμματισμόν και συγκεκριμένες επιδιώξεις. Είχε πληρότητα γραμμών και με εξαίρεσιν τον γκολκήπερ Τοκπασίδην, κάθε παίκτης εξετέλει θαυμάσια τον ρόλον του, στην άμυναν το κέντρον ή την επίθεσιν.

1969-Ο Α.Ο. ‘Χαλκίς’ στο κατάμεστο Στάδιο ‘Γ. Καραϊσκάκης’. Η σύνθεση αναγράφεται στο ηλεκτρονικό ταμπλό.

Εκείνο που έκανε ιδιαιτέραν εντύπωσιν στους θεατάς είναι το γεγονός ότι, η ‘Χαλκίδα’, έπαιξε πάντοτε ανοικτά και καθαρά – το ίδιο δεν είχε γίνει και στον αγώνα της με την ΑΕΚ;- χωρίς ποτέ να ‘κλείσει’ το παιχνίδι της και όταν ακόμη το σκορ ήτο 0-0. Ήτο μια ομάς που έπαιζε το δικό της παιχνίδι με τους δικούς της προσανατολισμούς και τις δικές της επιδιώξεις. Και η ενδεκάδα του λαμπρού προπονητού κυρίου Μάρκοβιτς, σε στιγμές που κάθε άλλη επαρχιακή ομάς θα είχε καταθέσει τα ‘όπλα’ μετά το 3-0, έδειξε μία απίστευτη απάθεια για το σκορ και συνέχισε το παιχνίδι της για να φθάσει -δεν έχει σημασία πως- μέχρι του σημείου να ‘τινάξη’ το ματς στον αέρα και αν ίσως ο Ρόγκας δεν έβρισκε τις ευκαιρίες ‘που του έδωσε’ ο επόπτης, ο ίδιος και οι συμπαίκται του εδημιούργησαν με αξιωσύνη άλλες φάσεις για γκολ που εχάθησαν την τελευταίαν στιγμήν. Σκεπτόμενοι όλα αυτά και πάνω απ’ όλα το έντιμο παιχνίδι των ηττημένων λέμε αυθόρμητα:

Μπράβο στη Χαλκίδα!

Νίκος Μπακούλης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΠΣΕ (Γ’ ΦΑΣΗ): Ελλήσποντος-Νηλέας Νεοχωρίου 5-0

Κωνσταντίνος Χαρμαντάς

Π. Τοκπασίδης: ‘Το γήπεδο δεν μας βοηθάει να παίξουμε το παιχνίδι που ξέρουμε’

Κώστας Λαγός

Α’ ΕΠΣΕ: Καθενοί-Λήλας Βασιλικού 0-2

Κώστας Λαγός