ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ... Στη χώρα της μούντζας και του ρε!
Ευβοϊκές ντρίπλες…
εις ανάμνησιν… (ΣΑΤΙΡΑ)
ΣΑΤΙΡΑ… λοιπόν… με ‘Ι’
…Γιατί στο ξεκίνημα της πορείας μου στην αθλητική σύνταξη και στον ‘ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ’ το ’79, επιφορτισμένος με το ρεπορτάζ του Α.Ο. ‘ΧΑΛΚΙΣ’, στον εκτός έδρας αγώνα της ομάδος με την Καλλιθέα στο ‘Ελ Πάσο’, έβγαινα την επόμενη με τίτλο ‘ΕΝΑΣ ΣΑΤΥΡΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ υπεχρέωσε την Χαλκίδα σε άδικη ήττα με 3-1’.
…Ήταν τότε που το ‘Ι’ απέκτησε κέρατα και μάλιστα δίφορα και ο ‘αστείος’ Ασμανίδης… θυμάμαι καλά έγινε ‘ανώμαλος’ με την ‘σοφή’ παρέμβαση κάποιας δακτυλογράφου και… πήγα να μπλέξω δικαστικά…
Ο Στράτος Καλυβίτης, μια πραγματικά πανελλήνια προσωπικότητα και Πρόεδρος του Σ.Δ. Εύβοιας με διαμεσολάβηση, ‘θεός συγχωρέσει αυτόν’, έδρασε προστατευτικά για μένα κατασβένοντας το μένος του δικαίως μαινόμενου Πειραιώτη ρέφερι..!
ΠΑΝΤΑ
…Άρεσε σε μένα ν’ ακροβατώ λεκτικά και έως σήμερα στις περιγραφές και κριτικές μου, πλανάροντας εκ πρώτης με χιούμορ, δηκτικότητα και ειρωνεία…
Γιατί η ειρωνεία φίλοι μου, μπορεί στον προφορικό-καθημερινό λόγο να ισοδυναμεί με αυθάδεια, με αναίδεια, με αγένεια, στον γραπτό όμως λόγο, αποτελεί χειριστικό ‘προτέρημα’ ιδιαίτερης τέχνης!
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΠΛΕΞΑΡΙΣΤΟΥΣ…
Σκεφτείτε το καλλίτερα… Μήπως θα ‘ταν λιγότερο επιζήμιο, τίμιο και αποτίμιο σεβασμού προς την ιστορία του Α.Ο. και του Χαλκιδέικου Ποδοσφαίρου… η προσωρινή διάλυση της ομάδος, για να ‘σκεφτούν και να συσκεφτούν’ όσοι πραγματικά αγαπούν αυτή την ομάδα και ευαγγελίζονται την αναγέννηση της;
Μόνο έτσι θα σταματήσει ο διασυρμός! Ο χρόνος θα ορίσει τα αναμενόμενα και η ομάδα θα μπει στις ράγες που η ιστορία έταξε να σιδηροδρομεί!
ΟΜΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΟΟΥ…
…που οι θεατές ξεπέρασαν οριακά τους θαμώνες της απέναντι καφετέριας ‘ΑΜΑΡ’, παρά την πρόσκληση του ασματομιμητικού διδύμου Λε-Πα και Ζαχαράτου, στο Δημοτικό Στάδιο, που έδινε την αίσθηση ‘υπαίθριου μεσημεριανάδικου’…
Έγινε και κάτι σωστό και επιβεβλημένο. Η ομάδα ενισχύθηκε με Θωμά, Βαλκάνο και κάποιους άλλους έμπειρους. Και εδώ σιωπούμε… σσστ..!
ΠΕΡΙ ΠΑΝΟΥ ΤΟΚΠΑΣΙΔΗ…
Εκτιμώ ότι αισθάνεται ‘εγκλωβισμένος’ σε μια κατάσταση που δεν τον αντιπροσωπεύει, δέσμιος μιας εγγενούς ευγένειας και συναισθηματικών καταβολών…
ΠΕΡΙ ΑΝΤΩΝΗ ΑΥΛΩΝΙΤΗ
…ο άνθρωπος ζήτησε πέντε απλά πράγματα… δεν τα πήρε και αποχώρησε απογοητευμένος! Και όμως ο Λάμπρου που έρχεται… θα ζητήσει… δέκα και θα τα πάρει… και θα μείνει!
Ο πρώτος πανέξυπνος και χαρισματικός, που όμως ουδέποτε αντιμετώπισε σοβαρά την προπονητική.
Ο δεύτερος σκληρός διαπραγματευτής… επαγγελματισμός σε ζηλευτά επίπεδα, ακόμη και για ‘αλφάδες’ του χώρου.
Η προπονητική… ‘ερωμένη’ για τον πρώτο… ‘συμβία’ για τον δεύτερο!
Ο πρώτος κάνει το κέφι του… ο δεύτερος το χρέος του, σ’ ότι επέλεξε να υπηρετεί και να αυτοπροσδιορίζεται μέσα απ’ αυτό.
