Είναι αυτή η τάση του ανθρώπου, στο σύνολο, σε κάθε χωριστή μονάδα, που σαν συμπεριφορά καθορίζει και την εξέλιξη ή τη φθορά του. Την άνοδο ή την πτώση του.
Στην τελική έκβαση την επιβίωση ή την αυτοκαταστροφή του.
Στο ποδόσφαιρο- έκφραση κι αυτό του ανθρώπου σαν δημιουργία, τέχνη, έλλειψη ή έλλειψη κοινωνικότητας μέσω του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας ή των ατόμων που την αποτελούν, τα αβίαστα λάθη παρουσιάζουν ένα ξεκάθαρο δείγμα που οδηγεί στην προσέγγιση και την ερμηνεία των δρώμενων στον αγωνιστικό χώρο.
Κυρίως όμως τον ασφαλέστερο δρόμο προς την ήττα και τον χειρότερο εφιάλτη των προπονητών στο υψηλό (και όχι μόνο) επίπεδο.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Ως αβίαστο λάθος εννοούμε το λάθος του παίκτη που καταγράφεται χωρίς αυτός να βρίσκεται υπό οποιαδήποτε πίεση του αντίπαλου.
Ο έως τώρα καταγραφές- μετρήσεις στατιστικής που αφορούν κυρίως το τηλεοπτικό προϊόν που προσφέρεται στον κόσμο που παρακολουθεί το παιχνίδι από τις οθόνες, επικεντρώνονται στη σημείωση λαθών που αφορούν τις όποιες αποτυχημένες (μικρές ή μεγάλες) μεταβιβάσεις.
Σε μια εξειδικευμένη ανάλυση που αφορά είτε αγώνες ποδοσφαίρου υψηλού επιπέδου ή της προόδου και τις ελλείψεις τμήματος μικρών ηλικιών σε ακαδημία ποδοσφαίρου με όραμα και στόχους δημιουργίας παικτών πρώτης σειράς, τα αβίαστα λάθη καταγράφονται:
– στην αποτυχημένη υποδοχή του παίκτη.
– στην αποτυχημένη- εκτός κοινά αποδεκτών ορίων- εκτέλεση στις στατικές φάσεις π.χ αλλαγή στην εκτέλεση πλάγιου, κόρνερ που καταλήγει απ΄ευθείας εκτός γραμμών, άμεσο ή έμμεσο που καταλήγει πολλά μέτρα μακριά από την εστία.
– οι άσκοπες απομακρύνσεις της μπάλας που χαρίζουν εύκολη κατοχή στον αντίπαλο.
Πρόσφατα καταγραφή η συγκεκριμένη καταγραφή αφορά και τον τερματοφύλακα στην τάση που απαιτεί και από αυτή τη θέση ικανοποιητικό χειρισμό της μπάλας ως βασικό παίκτη συμμετοχής της ανάπτυξης με ασφάλεια από την πρώτη ζώνη άμυνας.
– η χαμένη ευκαιρία σε κενό τέρμα.
– η χωρίς λογική παραχώρησης της ευκαιρίας στον αντίπαλο να σκοράρει, π.χ παραχώρησης πέναλτι με χρήση χεριού χωρίς πίεση ή ύπαρξη πραγματικού κινδύνου.
Χώρος και χρόνος καταγραφής των αβίαστων λαθών.
Είναι σημαντικό: οι ζώνες του γηπέδου και τα χρονικά σημεία που καταγράφονται τα αβίαστα.Όταν η ασφαλής και ορθολογική ανάπτυξη αποτελεί ταυτόχρονα και τον πρώτο παράγοντα σωστής αμυντικής λειτουργίας.
Τόσο λόγω της διάταξης των παικτών που επιτρέπει την άμεση την άμεση πίεση όταν ο αντίπαλος ανακτήσει την κατοχή όσο και με τη διατήρηση της κατοχής που αυτονόητα δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να επιτεθεί.
Στην πρώτη ζώνη άμυνας σε πολύ υψηλό ποσοστό χαρίζουν εύκολα γκολ στον αντίπαλο, σε λίγο μικρότερο στη δεύτερη ζώνη άμυνας.
Στην πρώτη ζώνη επίθεσης επιτρέπουν την δημιουργία αντεπιθέσεων και άμεσων επικίνδυνων επιθέσεων.
Ενώ, στη δεύτερη ζώνη επίθεσης αποτρέπουν τη δημιουργία και την επίτευξη γκολ σε υψηλό ποσοστό.
Ανάλογα με τον αριθμό ( στο υψηλό επίπεδο πάνω από τρία) σημαίνουν επιθετική ανεπάρκεια και μηδενικό αριθμό γκολ.
Λόγοι ύπαρξης- Ψυχολογικές επιπτώσεις.
Είναι πολλές οι αιτίες που προκαλούν τα αβίαστα λάθη.
Κύριοι παράγοντες.
– Η έλλειψη τεχνικής, τακτικής παιδείας.
– Η ελλιπής εκπαίδευση σε ότι αφορά την ανάληψη ευθύνης απέναντι στο σύνολο- στην επίτευξη του κοινού στόχου, στην επιπόλαια προσέγγιση της προσωπικής αποστολής στον αγωνιστικό χώρο.
– Η έλλειψη συγκέντρωσης, η σωματική και πνευματική κόπωση, το συσσωρευμένο άγχος, η απουσία εμπιστοσύνης στην ικανότητα εκτέλεσης ενεργειών ( εκτελώ απλά για να εκτελέσω, έτσι ή αλλιώς θα αποτύχω).
– Ο χαμηλός δείκτης αντίληψης στο γνωστικό προβάδισμα που αποτελεί τον οδηγό για την αποφυγή λανθασμένων ενεργειών.
Σε τακτικό επίπεδο, πέρα από τα σημεία που αναφέρθηκαν.
Τα αβίαστα λάθη προκαλούν σημαντικές παρενέργειες σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο.
Πέρα από την εύκολη παραχώρηση στον αντίπαλο σε κατοχή, ευκαιρίες, αντεπιθέσεις:
– Αποτελεί τον νούμερο ένα παράγοντα αιφνιδιασμού της ομάδας- πολύ πάνω από την όποια υψηλής τακτικής κίνησης του αντίπαλου.
Είναι εσωτερικός εχθρός και σε ομάδες που αδυνατούν να λύσουν την ασθένεια είναι κύριος παράγοντας αργού θανάτου σε ότι αφορά τους στόχους προόδου και των αποτελεσμάτων.
-Τα αβίαστα λάθη στη φάση της επιθετικής λειτουργίας αιφνιδιάζουν τον συμπαίκτη που φυσιολογικά περιμένει την (χωρίς πίεση) σωστή ενέργεια.
Η ομάδα που κατέχει την μπάλα ανοίγει σε βάθος και πλάτος άρα το μη αναμενόμενο λάθος δημιουργεί άμεσο κίνδυνο σε όλους τους χώρους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ – ΛΥΣΗ
Έχει παρατηρηθεί πως ομάδες θεωρητικά ασθενέστερες των αντιπάλων να κερδίζουν αγώνες ελαχιστοποιώντας αυτά ακριβώς τα λάθη. Να καταφέρνουν σε μεγάλο ποσοστό να μην χάσουν.
Ακόμα κι αν παρουσίασαν αρκετά χαμηλότερο ποσοστό σε κερδισμένες μονομαχίες εδάφους, εναέριες, επιθετικές ή αμυντικές.
Εκπληκτικό είναι το παράδειγμα της Chelsea τελικό του Champions Leaguea απέναντι στην Bayern.
Σε 120΄ λεπτά παιχνιδιού τα αβίαστα λάθη ήταν μόνο 5, καθοριστικός αριθμός που που της έδωσε το δικαίωμα να μην χάσει και να κατακτήσει τελικά το τρόπαιο απέναντι σε ισχυρότερο αντίπαλο.
Η Εθνική μας ομάδα τα χρόνια της ακμής της είχε μειώσει ακριβώς αυτό τον αριθμό λαθών διατηρώντας έτσι τη θέση της στις πρώτες του κόσμου, ενώ αποτέλεσε και ένα από τους κύριους λόγους της κατάκτησης του EURO 2004.
O πρωτοπόρος στην προσέγγιση και και καινοτόμος στην εφαρμογή νέων τεχνικών βελτίωσης Λομπανόφσκι, υπέρμαχος της στατιστικής ανάλυσης πολλά χρόνια πριν, πρώτος ανέφερε τον όρο και έθεσε το όριο: ‘ομάδα που καταγράφει πάνω από 11 αβίαστα λάθη δεν έχει τύχη να κερδίσει’…
Τα αβίαστα λάθη αποτελούν αναγνωρίσιμο εσωτερικό εχθρό, άρα όχι εξωτερική απειλή. Για αυτό και είναι απλό να αντιμετωπιστούν.
Η ίδια η ζωή διδάσκει, πως κάθε οργανισμός που επιβιώνει διαθέτει ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό. Δεν είναι άλλο, από αυτό της αυτοκριτικής.
Πιο ασφαλής και σίγουρος δρόμος προς την άνοδο δεν υπάρχει: ελαχιστοποιώ τα λάθη μου αφαιρώντας έτσι τα όπλα του αντίπαλου.
Η δημιουργία ποδοσφαιριστών με υψηλό τεχνικό- τακτικό υπόβαθρο υψηλής αντίληψης των φάσεων του παιχνιδιού, η αξιολόγηση και επιλογή αυτών που διαθέτουν το αίσθημα ευθύνης και την απαραίτητη συγκέντρωση για την επίτευξη της προόδου του συνόλου μέσα από την ατομική βελτίωση.
Η επιμονή στην προπόνηση σε ρεαλιστικές αγωνιστικές συνθήκες και η νοητική προετοιμασία δημιουργούν τη χρυσή συνταγή για το αντίδοτο.
