Ο Γιώργος Βόβορας, απόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας ξεκινούσε το 2000 σε ηλικία μόλις 23 ετών τα πρώτα του προπονητικά βήματα. Η ΑΓΕΧ ήταν τότε στα…ντουζένια της με τον Αγγέλου να βλέπει μπροστά από την εποχή του και να την οδηγεί αγωνιστικά και οργανωτικά από τη Γ’ Εθνική σταδιακά στην Α2.
Η οργάνωση της τότε ομάδας σε όλα τα επίπεδα, ήταν το βασικό συστατικό της επιτυχίας της. Όχι μόνο στο αντρικό, αλλά συνολικά ως οργανισμός. Ο Αγγέλου έψαχνε ένα προπονητή για τις ακαδημίες και τότε μας πρωτοσυστήθηκε ο Γιώργος Βόβορας. Σεμνός, ευγενικός, μπήκε στις ακαδημίες αλλά και στον πάγκο της αντρικής ομάδας. Αυτή ήταν η αρχή, άγνωστη ενδεχομένως σε κάποιους, γιατί η συνέχεια είναι λίγο έως πολύ γνωστή.
Ο Γιώργος Βόβορας παραμένει και σήμερα σεμνός και ευγενικός, με τη μόνη διαφορά ότι σε αυτά τα 20 χρόνια έκανε τεράστια άλματα στην καριέρα του που θα ζήλευαν πολλοί!
Φέτος θα είναι για 6η χρόνια στον πάγκο του Παναθηναϊκού, άμεσος συνεργάτης του Πεδουλάκη, του Πασκουάλ, του Πιτίνο, ο μακροβιότερος ασίσταντ των ”πράσινων” μετά τον Ιτούδη, με 5 πρωταθλήματα σε ισάριθμα χρόνια στη Basketleague με τον Παναθηναϊκό και 4 κύπελλα Ελλάδας, αλλά και ένα κύπελλο με τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο ως πρώτος προπονητής το 2016!
Ο κόουτς Βόβορας σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, μιλάει παρακάτω για τα πρώτα του βήματα στη Χαλκίδα, για την καριέρα του στον Παναθηναϊκό, τις εμπειρίες δίπλα σε Πεδουλάκη, Πασκουάλ, Πιτίνο, την ιδιαίτερη πρώτη χρονιά στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή το 2012, τις μεγαλύτερες νίκες της καριέρας του στους ”πράσινους”, τους στόχους της επόμενης χρονιάς, ενώ εκφράζει τη δική του άποψη για την επόμενη μέρα του μπάσκετ στη Χαλκίδα.
‘‘Αποτέλεσαν πολύ μεγάλο σχολείο για εμένα, τα πρώτα μου βήματα στην προπονητική να γίνουν δίπλα στον κόουτς Αγγέλου και τον Θαν. Γιαπλέ”
ΕΡ: Κόουτς, τα πρώτα σου προπονητικά βήματα έγιναν στη Χαλκίδα τη διετία 2000-02 ως συνεργάτης του Αγγέλου σε Β’ Εθνική και Α2 με την ΑΓΕΧ. Πως προέκυψε τότε εκείνη η συνεργασία;
Γ.Β.: ‘Αποτέλεσαν πολύ μεγάλο σχολείο για εμένα, τα πρώτα μου βήματα στην προπονητική να γίνουν δίπλα στον κόουτς Αγγέλου και τον Θαν. Γιαπλέ που ήταν τότε ο άμεσος συνεργάτης του. Με τον κόουτς Αγγέλου είχαμε τότε μια επαφή για τις ακαδημίες, εγώ μόλις είχα τελειώσει τα ΤΕΦΑΑ, αν θυμάμαι καλά έφυγε τότε στο ξεκίνημα της χρονιάς και ο Πανόπουλος και μπήκα δειλά-δειλά στο αντρικό. Το γεγονός ότι ήμουν δίπλα σε αυτό το staff, αποτέλεσε για μένα ότι καλύτερο για τη συνέχεια της καριέρας μου. Απ’ αυτές τις δύο χρονιές όμως εκτός των άλλων, απέκτησα και πολλές φιλίες στη Χαλκίδα, με ανθρώπους που ακόμα και σήμερα όποτε μπορούμε βρισκόμαστε και τα λέμε από κοντά’.
”Ο Πεδουλάκης είναι ο άνθρωπος που σημάδεψε την καριέρα μου, που με έβαλε να καταλάβω ακριβώς τι είναι η προπονητική κατεύθυνση”
ΕΡ: Η συνέχεια για εσένα τότε σε βρήκε σε ομάδες της Α2 πριν το πρώτο ξεπέταγμα για την Α1 και την πρώτη συνεργασία με τον Πεδουλάκη το 2007…
Γ.Β.: ‘Συνέχισα στην Α2 σε Άλιμο, Μίλωνα, Δούκα παίρνοντας πολύτιμες εμπειρίες για να έρθει η αλλαγή σελίδας στην καριέρα μου στο Ρέθυμνο, αρχικά ως συνεργάτης του Στ. Κουφού, ώσπου ήρθε ο κόουτς Πεδουλάκης αν θυμάμαι καλά την 7η-8η αγωνιστική, ένας άνθρωπος που σημάδεψε την καριέρα μου, που με έβαλε να καταλάβω ακριβώς τι είναι η προπονητική κατεύθυνση και όλα αυτά τα χρόνια που συνεργάζομαι μαζί του θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που μπόρεσα και έμαθα το μπάσκετ δίπλα του’.
ΕΡ: Η κοινή σας πορεία με τον Πεδουλάκη είναι μεγάλη, φέτος θα είναι η 9η χρονιά που θα συνεργαστείτε μαζί έχοντας περάσει από Ρέθυμνο, ΠΑΟΚ, Περιστέρι και δύο φορές στον Παναθηναϊκό. Θεωρείς πως έχει σημαδέψει την καριέρα σου;
Γ.Β.: ‘Όχι μόνο την καριέρα μου αλλά και σαν άνθρωπο. Ο κόουτς Πεδουλάκης σκέφτεται το μπάσκετ σαν σκάκι, διδάσκει, βελτιώνει τους παίκτες τεχνικά αλλά και στο μυαλό, τους θέλει να είναι μικροί προπονητές μέσα στο γήπεδο, έτσι βοηθάει και τους συνεργάτες του, να καταλάβουμε πως είναι τακτικά ένα παιχνίδι και πως μπορείς να κερδίσεις μέσα από διάφορες καταστάσεις και να φτάσεις στο επίπεδο που θέλεις. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του, υπάρχει εμπιστοσύνη από εκείνον και εγώ θαυμάζω τη δουλειά του και προσπαθώ να εξελιχθώ δίπλα του. Ένα μεγάλο προσόν του Πεδουλάκη είναι ότι εξελίσσει τη φιλοσοφία του, βλέπει πως αλλάζει το μπάσκετ διαρκώς, υπάρχει ένα διαφορετικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια απ’ ότι πριν από 6-7 έτη στην πρώτη μας θητεία ας πούμε στον Παναθηναϊκό και δίπλα του γινόμαστε όλοι μας καλύτεροι’.
ΕΡ: Συμπληρώνεις φέτος 20 χρόνια στην προπονητική, τα περισσότερα απ’ αυτά με εξαίρεση τον ΟΦΗ και την Κύπρο, ως ασίσταντ κόουτς. Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος ενός βοηθού στο σύγχρονο μπάσκετ;
Γ.Β.: ‘Τα τελευταία χρόνια, με τους ρυθμούς και τα συνεχόμενα παιχνίδια στη Euroleague είναι πολύ σημαντικό να ετοιμάσει το επιτελείο το παιχνίδι για να πάρει ο προπονητής και οι παίκτες τις πληροφορίες που θέλουν, μια εργασία που απαιτεί πάρα πολλές ώρες δουλειάς για να είσαι έτοιμος σε διαφορετικές καταστάσεις ανά 2-3 μέρες που πρέπει να βρεθείς αντιμέτωπος με μια ομάδα αυτού του επιπέδου. Εκτός από το κομμάτι του σκάουτινγκ που είναι πολύ σημαντικό και μέσα στο γήπεδο υπάρχει ένας επιμερισμός εργασιών-λεπτομερειών, που ο κάθε προπονητής μέσα από το δικό του κομμάτι προσπαθεί να περάσει στους παίκτες τη φιλοσοφία του πρώτου προπονητή. Για μένα, είναι πιο εύκολο αυτό το κομμάτι μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας μαζί του (Πεδουλάκης), ξέρω πως σκέφτεται και προσπαθώ να τον βοηθήσω να περάσει αυτή τη φιλοσοφία και στους νέους παίκτες της ομάδας. Ιδιαίτερα φέτος, θα έχουμε μια σεζόν με παιδιά που δεν έχουν περάσει στην Ευρωπαϊκή πλευρά του μπάσκετ και θα είναι σημαντικό να μπορέσουμε να βοηθήσουμε σε αυτό τον τομέα’.
ΕΡ: Προσωπικά εσένα σε ενδιαφέρει, σε εξιτάρει η θέση του πρώτου προπονητή σε κάποια ομάδα;
Γ.Β.: ‘Έχω το ευτύχημα τα τελευταία χρόνια να δουλεύω στον Παναθηναϊκό που είναι μεταξύ των κορυφαίων ομάδων στην Ευρώπη, ταξιδεύοντας στο εξωτερικό καταλαβαίνεις καλύτερα το μέγεθος και τον θαυμασμό που υπάρχει για αυτό το σύλλογο. Σε αυτό το επίπεδο κερδίζεις καθημερινά πολλά πράγματα, βελτιώνεσαι διαρκώς. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με κορυφαίους προπονητές, θεωρώ πως κάνω τα βήματα που πρέπει, ώστε όταν μου δοθεί η ευκαιρία να είμαι απόλυτα έτοιμος’.
”Η βελτίωση που είχε μέσα στη χρονιά η ομάδα του 2012-13, είναι η μεγαλύτερη ομάδας επιπέδου Ευρωλίγκας όλα αυτά τα χρόνια”
ΕΡ: Φέτος θα είσαι για 6η χρονιά στον πάγκο του Παναθηναϊκού, όμως θέλω να σταθώ και να μας πεις για την πρώτη χρονιά που αναλάβατε τον Παναθηναϊκό, το 2012 στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή, πως ήταν τότε οι συνθήκες, υπήρχε προφανώς ένα έξτρα βάρος για όλους σας;
Γ.Β.: ‘Το 2012-13 ήταν μια μεταβατική χρονιά για όλο το σύλλογο, καινούργιος πρόεδρος, μια ομάδα με μόλις δύο παίκτες από την προηγούμενη σεζόν, τους Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή, μια ομάδα που έπρεπε να χτιστεί από το μηδέν, με νέους παίκτες που ήρθαν και ήταν δύσκολο να αντέξουν το ειδικό βάρος της φανέλας. Μια ιδιαίτερη χρονιά, που όμως με κάποιες αλλαγές που κάναμε στη διάρκεια της, με χαρακτηριστικότερη την αλλαγή του Γκιστ με τον Πάνκος, μπορέσαμε να βρούμε χημεία στη διάρκεια και να πετύχουμε τους στόχους μας. Προσωπική μου άποψη είναι, πως η βελτίωση που είχε μέσα στη χρονιά η ομάδα του 2012-13, είναι η μεγαλύτερη ομάδας Ευρωλίγκας όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκινήσαμε από το μηδέν και φτάσαμε στα playoffs της Euroleague για να μείνουμε εκτός final-4 για ένα σουτ από την πολύ καλή τότε Μπρατσελόνα του κόουτς Πασκουάλ, ενώ στο Ελληνικό πρωτάθλημα αντιμετωπίσαμε ένα Ολυμπιακό που είχε παίξει τα καλύτερα 70′ μπάσκετ σε εκείνη την Ευρωλίγκα που κατέκτησε, για να παίξουμε τότε ένα ολοκληρωτικό μπάσκετ και να πάρουμε το πρωτάθλημα. Αυτή η βελτίωση των παικτών, ατομικά, πνευματικά οφείλεται στον κόουτς Πεδουλάκη, αλλάξαμε πολλά επίπεδα μέσα στη σεζόν και ήταν ευτύχημα για τον Παναθηναϊκό που η μετά Ομπράντοβιτς εποχή ξεκίνησε μεν με πολλές δυσκολίες αλλά στηρίχτηκε πάρα πολύ από τον πρόεδρο αυτή ομάδα, ενισχυθήκαμε και φάνηκε το έργο από την πρώτη χρονιά’.
‘‘Από τον κόουτς Πασκουάλ κέρδισα πάρα πολλά πράγματα, κυρίως την οργάνωση, τον τρόπο σκέψης του. Ο Πιτίνο αφήνει μια σημαντική παρακαταθήκη στο σύλλογο και όσοι δουλέψαμε δίπλα του έχουμε να πούμε μόνο καλά λόγια για τον άνθρωπο και τον προπονητή Πιτίνο”
ΕΡ: Μετά τον Πεδουλάκη, αποτέλεσες τον συνδετικό κρίκο στο προπονητικό τιμ τόσο με τον Πασκουάλ όσο και με τον Πιτίνο, δύο μεγάλες προσωπικότητες της προπονητικής. Τι αποκόμισες εσύ από αυτές τις συνεργασίες;
Γ.Β.: ‘Είχαμε εξαιρετική συνεργασία και με τους δύο προπονητές. Ο κόουτς Πασκουάλ είναι ένας προπονητής που δουλεύει πάρα πολλές ώρες μέσα στο γήπεδο, από την πρώτη μέρα μας έδωσε κατευθύνσεις, δούλεψε πάρα πολύ και τις δύο χρονιές φτάσαμε να έχουμε πλεονέκτημα έδρας στα playoffs της Euroleague, πήραμε δύο πρωταθλήματα απέναντι στον Ολυμπιακό, το ένα στο 5ο ματς μέσα στο ΣΕΦ που ήμασταν απόλυτα προετοιμασμένοι πνευματικά και σωματικά για να πάρουμε τον τίτλο, κάτι πολύ σημαντικό. Ήμασταν άτυχοι και τις δύο χρονιές στα Playoffs της Euroleague, ιδίως την πρώτη χρονιά που βρεθήκαμε απέναντι στη Φενέρ που εκείνη την εποχή ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα της Euroleague παίζοντας ολοκληρωτικό μπάσκετ με 29 συνεχόμενες νίκες σε όλες τις διοργανώσεις. Από τον κόουτς Πασκουάλ κέρδισα πάρα πολλά πράγματα, κυρίως την οργάνωση, τον τρόπο σκέψης του. Προσπαθούσε να ετοιμάσει κάθε αγώνα ξεχωριστά, με έμφαση στη λεπτομέρεια, είναι γνωστό το περίφημο playbook, πράγματι σε κάθε παιχνίδι μπορούσε να κάνει προσαρμογές ώστε να διαβάσει τις αδυναμίες της κάθε αντίπαλης ομάδας και αναμφίβολα πρόσφερε πολλά στην ομάδα. Η περσινή σεζόν όμως δυστυχώς δεν εξελίχθηκε όπως περιμέναμε, ιδιαίτερα το ξεκίνημα στη Euroleague ήταν ένα μάθημα για τον Παναθηναϊκό ότι δεν μπορείς να μην βλέπεις κάθε ματς σαν τελικό, το άσχημο ξεκίνημα έφερε μεγάλη πίεση στην ομάδα με συνέπεια τον Δεκέμβριο να αποφασιστεί μια αλλαγή και να έρθει στον Παναθηναϊκό ο κόουτς Πιτίνο, που ο ερχομός του αποτέλεσε ένα μεγάλο σοκ για όλους, να έρθει ένας τεράστιος προπονητής αλλά με διαφορετική κουλτούρα μετά από δύο χρόνια συνεργασίας με τον Πασκουάλ. Στην αρχή ήταν δύσκολα και για τον ίδιο (Πιτίνο) να περάσει τη φιλοσοφία του, μέσα σε 2 ημέρες απ’όταν ήρθε παίξαμε με την ΤΣΣΚΑ και κάθε 3 μέρες είχαμε αγώνα, αλλά είναι ένας άνθρωπος-διάνοια, που μπόρεσε να προσαρμοστεί και να καταλάβει γρήγορα το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, πέρασε τη φιλοσοφία του, πίεσε τους παίκτες πνευματικά, δούλεψε πάρα πολύ σε ατομική λεπτομέρεια που δεν το συναντάς στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, απλά πράγματα, πως να πάρεις το ριμπάουντ, να κάνεις το σκριν, να τρέξεις στον αιφνιδιασμό, απλές καταστάσεις που εμείς έχουμε μάθει να δουλεύουμε σε επίπεδο ακαδημιών, έδωσε έμφαση στη λεπτομέρεια, το πέρασε μέσα στην ομάδα, έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στους παίκτες κάναμε 7/8 στο τέλος στη Euroleague με πολύ καλό μπάσκετ. Στο τέλος όμως, μας έμεινε το ερωτηματικό για το αν θα μπορούσαμε να κάναμε κάτι καλύτερο απέναντι στη Ρεάλ χάνοντας μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για break στο πρώτο παιχνίδι των palyoffs, ίσως αν κερδίζαμε η συνέχεια της σειράς να ήταν τελείως διαφορετική. Το σημαντικό είναι ότι είδαμε πολλούς παίκτες να βελτιώνονται μέσα στη σεζόν, όπως ο Παπαγιάννης που έκανε ένα βήμα, αλλά πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα στη συνέχεια, νομίζω πως ο Πιτίνο αφήνει μια σημαντική παρακαταθήκη στο σύλλογο και όσοι δουλέψαμε δίπλα του έχουμε να πούμε μόνο καλά λόγια για τον άνθρωπο και τον προπονητή Πιτίνο’.
”Ο πρώτος τίτλος που πήραμε με το 3-0 μέσα στο ΣΕΦ, τον θυμάμαι σαν να είναι τώρα, όταν μετά το 2-0 κάναμε προετοιμασία για το τρίτο παιχνίδι, ο κόουτς Πεδουλάκης μας έλεγε ότι ”δεν έχει γίνει ποτέ με 2 break να πάρεις πρωτάθλημα, πάμε να το κάνουμε εμείς”
ΕΡ: Ποια είναι τα ματς που σου έχουν μείνει εσένα ανεξίτηλα αυτά τα χρόνια;
Γ.Β.: ‘Σίγουρα ο πρώτος τίτλος που πήραμε με το 3-0 μέσα στο ΣΕΦ, τον θυμάμαι σαν να είναι τώρα, όταν μετά το 2-0 κάναμε προετοιμασία για το τρίτο παιχνίδι, ο κόουτς Πεδουλάκης μας έλεγε ότι ”δεν έχει γίνει ποτέ με 2 break να πάρεις πρωτάθλημα, πάμε να το κάνουμε εμείς”. Αυτός ο τίτλος ήταν μια μεγάλη υπόθεση, μας γέμισε με τεράστια αυτοπεποίθηση, θυμάμαι έντονα την επιστροφή στο Caravel να μας περιμένουν χιλιάδες κόσμος. Ένα άλλο ματς που θυμάμαι έντονα, είναι το πέμπτο ματς μέσα στο ΣΕΦ και η κατάκτηση του τίτλου με 2-3 με τον κόουτς Πασκουάλ. Νίκες που δείχνουν χαρακτήρα, που σου μένουν όχι μόνο για την επιτυχία αλλά και για όσα επακολουθούν, ήταν απίστευτα πολύς ο κόσμος που μας περίμενε εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Να ξέρετε επίσης, πως οι νέοι ξένοι που έρχονται στον Παναθηναϊκό βλέπουν βιντεάκια από τέτοιες καταστάσεις που τους τις δείχνουν οι παλιοί της ομάδας για να αντιληφθούν τι σημαίνει Παναθηναϊκός. Κάποιες μικρές λεπτομέρειες κάνουν τον καθένα να θέλει να μπει στην οικογένεια του Παναθηναϊκού. Δεν θυμάμαι όσα χρόνια είμαι εγώ στην ομάδα να τελειώνει η σεζόν και να υπάρχει παίκτης που δεν θέλει να παραμείνει στο σύλλογο. Ο οργανισμός Παναθηναϊκός λειτουργεί σαν οικογένεια, η διοίκηση, ο κόσμος είναι κοντά στην ομάδα και όλοι μαζί είναι βασικοί συντελεστές της επιτυχίας’.
ΕΡ: Ιδιαίτερη και η σχέση του κόσμου του Παναθηναϊκού με την ομάδα του μπάσκετ όλα αυτά τα χρόνια. Σας δημιουργεί έξτρα βάρος σε εσάς που είστε εντός των γραμμών;
Γ.Β.: ‘Αυτός είναι ο αθλητισμός και αυτή είναι η δική μας χαρά, να παράγουμε έργο και να βλέπουμε τον κόσμο κοντά στην ομάδα, να μας δίνει δύναμη. Αυτό που συμβαίνει με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό είναι κάτι το μοναδικό’.
ΕΡ: Επειδή μιλήσαμε για ιδιαίτερα ματς που μένουν ανεξίτηλα, ενδεχομένως δεν ήταν για σένα και εκείνο το ματς του 2016 όταν κοουτσάρισες ως πρώτος προπονητής τον Παναθηναϊκό στη Ρωσία απέναντι στην ΤΣΣΚΑ λίγο πριν την έλευση του Πασκουάλ; Με πολύ καλή εμφάνιση μάλιστα και ήττα στις λεπτομέρειες με 81-77…
Γ.Β.: ‘Είχαμε δώσει ένα αγώνα με τον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα της σεζόν που αποτελούσε μια κακή παρένθεση και έπρεπε σε λίγα 24ωρα να διαχειριστούμε πολλές ειδικές καταστάσεις, μεταξύ των οποίων και την αποχώρηση του Πεδουλάκη. Οι παίκτες αυτού του επιπέδου έχουν μέσα τους καλό εγωϊσμό, δεν αποδέχονται εύκολα την ήττα, πήγαμε στη Ρωσία δείξαμε ένα πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο αλλά χάσαμε στις λεπτομέρειες. Η αντίδραση που δείξαμε όμως τότε ήταν πολύ σημαντική για να πετύχουμε και εκείνη τη χρονιά αρκετά πράγματα’.
”Αυτά που συνέβαιναν φέτος στο Ελληνικό μπάσκετ, προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε στον κόουτς Πιτίνο ότι δεν γίνονται κάθε χρόνο!”
ΕΡ: Αποχώρηση του Ολυμπιακού πέρυσι στο κύπελλο Ελλάδας, δεν κατέβηκε και στα playoffs του Ελληνικού πρωταθλήματος και του χρόνου πλέον στην Α2. Εσείς από μέσα, πως τις βλέπετε όλες αυτές τις εξελίξεις, σας προβληματίζει η συνέχεια του Ελληνικού μπάσκετ;
Γ.Β.: ‘Αυτά που συνέβαιναν φέτος στο Ελληνικό μπάσκετ, προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε στον κόουτς Πιτίνο ότι δεν γίνονται κάθε χρόνο! Ένας άνθρωπος με πολύ διαφορετική προσέγγιση, έχει ζήσει καταστάσεις που εμείς δεν μπορούμε να φανταστούμε, το κολεγιακό πρωτάθλημα είναι για το κοινό εκεί ίσως μεγαλύτερο και από το ΝΒΑ, και εμείς δεν μπορούσαμε να βρούμε λόγια να του εξηγήσουμε για ποιο λόγο συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Όλα πρέπει να κρίνονται πάνω στο παρκέ, εμείς θέλαμε πραγματικά να παίξουμε με τον Ολυμπιακό και να πάρουμε τον τίτλο απέναντι του, σίγουρα αυτά που συμβαίνουν δεν είναι προς όφελος κανενός για το Ελληνικό μπάσκετ, αλλά ο Ολυμπιακός χάραξε το δρόμο του, έκανε μια επιλογή, εμείς ήμασταν έτοιμοι ακόμα και αν κατέβαιναν, συνεχίσαμε, πήραμε ένα ακόμα πρωτάθλημα και αυτό είναι που μένει στο τέλος’.
”Η φετινή Ευρωλίγκα θα είναι η πιο ανταγωνιστική όλων των ετών, έχουν έρθει 12 παίκτες από το ΝΒΑ, δεν φύγανε παίκτες για Αμερική ή για Κίνα, οπότε αυτόματα καταλαβαίνει κανείς πως το επίπεδο έχει ανέβει”
ΕΡ: Η επόμενη μέρα για τον Παναθηναϊκό ποια θα είναι; Ο κόσμος του θέλει τη συμμετοχή σε ένα final-4, έχει να πάει από το 2012, μπορεί να τα καταφέρει φέτος; Ο Πεδουλάκης φτιάχνει φέτος ένα ρόστερ που μπορεί να διεκδικήσει αυτό το στόχο;
Γ.Β.: ‘Ο κόουτς Πεδουλάκης όσες φορές ήταν στον Παναθηναϊκό είχε δημιουργήσει ένα ρόστερ παικτών που έμειναν στον Παναθηναϊκό. Αυτή τη στιγμή θεωρώ πολύ σημαντικό ότι έχουμε μετά από χρόνια ένα Ελληνικό κορμό που μπορεί να στηριχτεί και να φτιάξει κάτι πολύ καλό. Το σημαντικότερο συστατικό επί Ομπράντοβιτς ήταν ο Ελληνικός κορμός και φέτος κάναμε πολύ καλές επιλογές στο χτίσιμο του ρόστερ. Βελτιώσαμε το σουτ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά που είχαμε πρόβλημα, έχουμε βελτιώσει την αθλητικότητα έχοντας πλέον ένα συνδυασμό έμπειρων παικτών με νέους παίκτες που με τη σειρά τους έχουν τη δίψα και τη θέληση για να κάνουν το επόμενο βήμα. Αυτός ο συνδυασμός θα μπορέσει να μας βοηθήσει να φτιάξουμε μια πολύ καλή ομάδα. Για να είμαστε ειλικρινείς, θεωρώ πως η φετινή Ευρωλίγκα θα είναι η πιο ανταγωνιστική όλων των ετών, έχουν έρθει 12 παίκτες από το ΝΒΑ, δεν φύγανε παίκτες για ΝΒΑ ή για Κίνα, οπότε αυτόματα καταλαβαίνει κανείς πως το επίπεδο έχει ανέβει. Όσο για την ομάδα μας, θα έχουμε ένα πολύ καλό ρόστερ, έτοιμο για να παίξει σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα αλλά με τη μεγάλη προσοχή να μη γίνει το ίδιο λάθος με πέρυσι, να στοχεύσουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά από την 1η αγωνιστική και να μην βλέπουμε μόνο το τέλος. Άλλωστε, οι ομάδες του Πεδουλάκη όταν κρίνονται οι τίτλοι, ή η είσοδος σε ένα final-4 είναι πάντα πνευματικά και τακτικά έτοιμες για να διεκδικήσουν τους στόχους τους. Έχουμε μια ιδιαίτερη σεζόν μπροστά μας, που θα πρέπει να εντάξουμε κάποιους παίκτες όπως ο Φριντέτ, ο Τζόνσον, που δεν έχουν την εμπειρία από την Ευρώπη, παίκτες που θα πρέπει να συνεχίσουν να βελτιώνονται όπως οι Παπαγιάννης, Μήτογλου, παίκτες που θα πρέπει να πάρουμε απ΄ όλους μικρά πράγματα ώστε να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε επίπεδο και μαζί με το ταλέντο να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε κάτι καλό στη φετινή Euroleague’.
”Όπως είναι σήμερα το Ελληνικό μπάσκετ πρέπει να υπάρχει ένας βασικός χρηματοδότης σε μια επαρχιακή ομάδα και από δίπλα να στηριχτεί από διάφορες δυνάμεις της πόλης”
ΕΡ: Κλείνοντας, να γυρίσουμε πάλι εδώ στα δικά μας. Εσύ δούλεψες στη Χαλκίδα τη διετία 2000-02 με την ομάδα στην Α2, στη συνέχεια υπήρξε μια φθίνουσα πορεία, ιδίως την τελευταία 10ετία. Τι πρέπει να γίνει για τη Χαλκίδα, αλλά και γενικότερα για το Επαρχιακό μπάσκετ ώστε να υπάρξει μια θετική εξέλιξη;
Γ.Β.: ‘Στην Ελλάδα υπάρχει μια πολύ μεγάλη κρίση που έχει περάσει και στον αθλητισμό. Δεν είναι εύκολο για μια επαρχιακή πόλη όπως η Χαλκίδα, βλέπουμε για παράδειγμα φέτος και την Καστοριά, που δεν μπορούν να κρατήσουν μια ομάδα στα επίπεδα της Α1 ή ακόμα και της Α2 κατηγορίας. Όλοι λένε το ρομαντικό, να δουλέψεις και να βγάλεις παίκτες από τις ακαδημίες, αλλά για εμένα αυτό το εγχείρημα δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Για να είμαστε ειλικρινείς, όπως είναι σήμερα το Ελληνικό μπάσκετ πρέπει να υπάρχει ένας βασικός χρηματοδότης σε μια επαρχιακή ομάδα και από δίπλα να στηριχτεί από διάφορες δυνάμεις της πόλης. Η Εύβοια έχει δείξει πως αγαπάει το μπάσκετ, έχει ένα πολύ όμορφο γήπεδο, είναι πολύ κοντά στην Αθήνα, έχει όλες τις προδιαγραφές για να φτιάξει κάτι πολύ καλό. Θα πρέπει επίσης, να υπάρξει ένωση των δυνάμεων. Δεν ξέρω καταστάσεις, δεν είμαι κοντά, αλλά για να γίνει κάτι καλό, θα πρέπει να φτιαχτεί μια πολύ δυνατή ομάδα σε αυτή την πόλη, που να στηριχτεί απ’ όλους τους επιφανείς επιχειρηματίες και να δημιουργήσει μια δυνατή ομάδα όπως είναι το Ρέθυμνο για παράδειγμα, ή η Ρόδος που παρά την άσχημη σεζόν είχε στήριξη. Θεωρώ ότι μπορεί να γίνει κάτι καλό στη Χαλκίδα, αρκεί να ενωθούν όλες οι υγιείς δυνάμεις, να στηριχτούν πάνω σε ένα πλάνο και βήμα-βήμα να φτάσουν ακόμα και στην Α1. Ο κόσμος εδώ αγαπάει το μπάσκετ, το βλέπαμε και εμείς που τα τελευταία χρόνια παίζαμε με την Κύμη στη Χαλκίδα, πάντα αγωνιζόμασταν σε ένα γεμάτο γήπεδο, χρειάζεται τέτοιες δυνάμεις το Ελληνικό μπάσκετ και μακάρι να δούμε τα επόμενα χρόνια μια ομάδα της Χαλκίδας όπως τη φαντάζονταν τότε που είχα δουλέψει και εγώ εδώ ο κόουτς Αγγέλου, που είχε το πλάνο να φτάσει την ομάδα της πόλης πολύ ψηλά. Μακάρι να γίνουν αυτά τα βήματα και να δούμε τη Χαλκίδα μια μέρα στα σαλόνια της Α1′.
Συνέντευξη: Παναγιώτης Νικολάου
Φωτογραφίες: Γιάννης Δαλιάνης
