Τα κυριώτερα μέρη των όσων είπε ο προπονητής του Λήλαντα Βασιλικού Τάσος Ταυταρίδης, απευθυνόμενος προς τους ποδοσφαιριστές του, στο αποχαιρετιστήριο δειπνό του συλλόγου για τη φετινή περίοδο.
‘Καταρχάς τελείωσε μια χρονιά πολύ ευχάριστα. Καταλάβαμε μια πολύ καλή θέση και θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, στο ΔΣ, γι’ αυτήν την πολύ καλή πορεία που κάναμε φέτος.
Μία πορεία που πραγματικά ξεκίνησε με πολλές δυσκολίες και το γνωρίζουμε εμείς. Δόθηκε μεγάλη προσπάθεια απ’ όλα τα παιδιά, που ήταν στην ομάδα.
Τα παιδιά του ΔΣ μέσα από κάποιες ‘τρικυμίες’ πραγματικά, καταφέραμε να έχουμε μία σταθερή πορεία όλη τη χρονιά.
Αυτό το οποίο εμένα με χαροποιήσε πάρα πολύ, παρόλα τα όσα προβλήματα και αν είχαμε, είναι ότι καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό να είμαστε μαζεμένοι. Δηλαδή να έχουμε μια καλή σχέση μεταξύ μας. Αφενός μεν εγώ με εσάς, το ΔΣ με τους ποδοσφαιριστές και οι προπονητές με το ΔΣ και με τους ποδοσφαιριστές. Είναι το πιο βασικό σε μια ομάδα, το να την κάνεις μια ‘οικογένεια’.
Θέλω να ευχαριστήσω εσάς για την προσπάθεια που κάνατε, παρόλο που κάποιες φορές είχα κάποια παραπονα, όμως δεν έγινε κάτι ώστε να χαλάσει το κλίμα της ομάδος.
Θέλω να ευχαριστήσω το ΔΣ, το οποίο προσπάθησε πάρα πολύ σε πολλές δύσκολες καταστάσεις και το πιο βασικό που μου άρεσε είναι ότι υπήρχε μια ηρεμία στην ομάδα. Κάτι το οποίο δεν είχε ο Λήλας τα προηγούμενα χρόνια. Το γέλιο που έβγαζαν και η αγκαλιά που έδιναν, βοήθησαν στο να έχουμε αυτήν την πορεία. Γιατί το να πετύχεις κάτι, δεν είναι ενός δουλειά, είναι δουλειά πολλών παραγόντων.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα απ’ το ΔΣ τον Θωμά Σαραντάρη, που ήταν η ψυχή της ομάδας. Ήταν φίλος ο Θωμάς, τώρα τον γνώρισα περισσότερο και θα είναι φίλος μου για πάντα. Δεν μου χάλασε χατήρι σε τίποτα.
Όταν ο Θωμάς αγχώθηκε παραπάνω στο παιχνίδι με τον Ταμυναϊκό, μετά στα αποδυτήρια αγκαλιαστήκαμε και έβαλε τα κλάματα. Το ποδόσφαιρο δημιουργεί τέτοιες συγκινήσεις και γι’ αυτό κάποια πράγματα να μην τα παίρνουμε τοις μετρητοίς, να προσπαθούμε όταν είμαστε στη ζοχάδα μας να φεύγουμε και να πηγαίνουμε κάπου να ηρεμούμε, γιατί πάνω απ’ όλα θα πρέπει να ευχαριστιόμαστε.’
