ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ... Στη χώρα της μούντζας και του ρε!
Τοπικό πρωτάθλημα,
κρίσεις και απόψεις
Αν έπρεπε να σταθούμε σε κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά του τοπικού πρωταθλήματος της πρώτης κατηγορίας, τρία είναι τα στοιχεία που συγκεντρώνουν την προσοχή μας και προκαλούν το ενδιαφέρον τουλάχιστον στο χώρο της αθλητικής ενημέρωσης, παρατηρώντας προσεκτικά το ανάγλυφο της βαθμολογίας.
-Ευθύς εξαρχής, η κατάληψη της πρώτης θέσης, αποτέλεσε υπόθεση δύο συλλόγων. Του Α.Ο.Ν. Αρτάκης και του Ηρακλή Ψαχνών, ο ανταγωνισμός των οποίων αναβίωσε ένδοξες ποδοσφαιρικές στιγμές, μέσα από ένα ‘χορευτικό στροβίλισμα’ στα ‘υψίπεδα’ του βαθμολογικού πίνακα. Μια καθηλωτική παράσταση θεατρικής φύσης, μονοπώλησε το ενδιαφέρον της τοπικής ποδοσφαιρικής κοινωνίας, με δύο πρωταγωνιστές και έναν κατ’ ανάγκην νικητή.
-Ο Ταμυναϊκός ήταν η τρίτη ομάδα, στην οριογραμμή, ακολούθησε σε σταθερή πορεία αγωνιστική και βαθμολογική, παράλληλα με τον κύριο στόχο, τεχνικού και διοικητικού επιτελείου, μιας μακρόπνοης ανανεωτικής προσπάθειας, πάνω σε γερές βάσεις, δίνοντας προτεραιότητα και χώρο, στο νεανικό και ντόπιο έμψυχο δυναμικό, που ως φαίνεται και όπως αποδείχθηκε δεν στερείται ταλέντου και προοπτικής. Εκφραστές και ιδεοπράκτες αυτής της ποδοσφαιρικής αντίληψης, ο Πρόεδρος της ομάδας Τάσος Κατσινόπουλος και ο προπονητής Γιάννης Καρβέλης.
-Και ύστερα απ’ την τέταρτη θέση και κάτω… η διαχείριση του χάους..! Εναλλαγές στην βαθμοσειρά και στα συναισθήματα των οικείων, όλων όσων συμμετείχαν σ’ αυτό το εφιαλτικό αυτή τη φορά στροβίλισμα, με αμείωτο το ενδιαφέρον και στους ουδέτερους παρατηρητές, που μόνο ο Α.Π.Ο. Καστέλλας ουσιαστικά έχει προκαθορίσει την μοίρα του, αφού η θέση της καθεμιάς αναπροσαρμοζόταν, αγωνιστική με αγωνιστική.
Οι γενικές εκτιμήσεις λοιπόν, επικαλούμενος προσωπικά και την ιστορική μου εμπειρία, με την πολυπρόσωπη παρουσία στις κορυφαίες θέσεις άλλων και βεβαίως μακρινών εποχών και δη αυτής της δεκαετίας της αφθονίας όπως θα την χαρακτήριζα του ’80, με την διαμήκη εκπροσώπηση ισχυρών εταίρων ανά την Εύβοια, αυτά τα πεπραγμένα για την αγωνιστική περίοδο 2018-19 αποτελούν ενδείξεις τουλάχιστον ενός παρακμιακού φαινομένου των ημερών μας.
Συμπερασματικά θα έλεγα, ότι η διαρθρωτική ευεξία των πρωταθλημάτων, σ’ όλο το φάσμα της διαστρωμάτωσης των πρωταθλημάτων, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε ερασιτεχνικό, βασίζεται στην περιφερειακή ανάπτυξη του ποδοσφαίρου μας, που αντιπροσωπεύεται κύρια απ’ το επαρχιακό πόδοσφαιρο.
Ισχυρή περιφέρεια σημαίνει και ανάδειξη ισχυρού πρωταθλητή σε τοπικό επίπεδο, που θα μπορούσε να εκπροσωπήσει επάξια τον τόπο, στο νέο κυοφορούμενο εθνικό σύστημα διεξαγωγής των πρωταθλημάτων.