Βέβαια ο Ζήσης Αθανασιάδης, υπήρξε πρωτοπόρος. Συνέβαλλε στην ίδρυση της Αθλητικής Ένωσης Χαλκίδας και έθεσε το θεμέλιο λίθο στη δημιουργία της ΕΠΣΕΒ, παραδίδοντας την σκυτάλη σε άξιους συνεργάτες του, όπως ο Δημήτριος Σακκάς (προπολεμικά) και κυρίως ο Γεώργιος Νάκος (μεταπολεμικά).
Όμως αν θέλουμε ν’ αποκαταστήσουμε την ηθική και συνάμα ιστορική τάξη, θα πρέπει ν’ αρχίσουμε απ’ τους μεγάλους δωρητές του πρώτου Γυμναστηρίου Χαλκίδος, του αδερφούς Ιωάννη και Βασίλειο Μάλλιο, πατέρα και γιο αντίστοιχα.
ΙΩΑΝΝΗΣ Β. ΜΑΛΛΙΟΣ
Ο μεγάλος δωρητής του πρώτου Γυμναστηρίου (1901-1937)
Η ανάγκη στέγασης των αθλητικών νιάτων της πόλης στις αρχές του αιώνα, οδήγησε το φίλαθλο πνεύμα του Ιωάννη Μάλλιου το 1901, στο να δωρήσει με ιδιαίτερη προθυμία την έκταση που σήμερα στεγάζεται το 1ο Γυμνάσιο Χαλκίδος, εις τον τότε Γυμναστικόν Σύλλογον, ‘Ο Γλαύκος’ και να δημιουργηθεί το πρώτο Γυμναστήριο Χαλκίδος.
Ο Ιωάννης Β. Μάλλιος, υπήρξε έμπορος και κτηματίας και ανήκε σε μια απ’ τις πλέον εύπορες οικογένειες της Χαλκίδος. Ανοιχτόμυαλος και φιλοπρόοδος και σε τελική ανάλυση γενναιόδωρος, αφού για τριάντα έξι ολόκληρα χρόνια, το πρώτο Γυμναστήριο Χαλκίδος, εξυπηρετούσε ‘πλείστας αθλητικάς ανάγκας’ όπως βεβαιώνουν οι εφημερίδες της εποχής.
Απ’ τις μαθητικές επιδείξεις των σχολείων, μέχρι τις ποδοσφαιρικές συναντήσεις των ομάδων της πόλης μας. Οι παλιοί Χαλκιδέοι, που σήμερα βρίσκονται στη ζωή, έχουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη τους τις πρώτες ποδοσφαιρικές εικόνες των συλλόγων της πόλης μας. Αυτό το γήπεδο έδωσε ώθηση στο τοπικό ποδόσφαιρο, που κατάφερε εκεί μετά το ’22 να ξεφύγει απ’ το επίπεδο της αλάνας και κυρίως να γίνει η ‘διαπραγματευτική γέφυρα’ για το μετέπειτα νέο, άνετο και σύγχρονο Εθνικό Γυμναστήριο Χαλκίδος.
Έτσι λοιπόν στα 1937 ο τότε Δήμαρχος της πόλης της Χαλκίδας, αείμνηστος ιατρός Σαραφιανός Κ. Σαραφιανός, ανέλαβε πρωτοβουλία ζητώντας τη συγκατάθεση των κληρονόμων του δωρητού Ιωάννη Μάλλιου, ο χώρος του γυμναστηρίου να παραχωρηθεί για την ανέγερση σχολικών κτιρίων, με την υποχρέωση του Δήμου Χαλκιδέων, στην ανεύρεση και παραχώρηση μεγαλύτερης έκτασης για την κατασκευή νέου Γυμναστηρίου.
Οι κληρονόμοι συναίνεσαν και πρώτος εξ αυτων ο Βασίλειος Ι. Μάλλιος, δικηγόρος, ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος Έφορος του μετέπειτα Εθνικού Γυμναστηρίου Χαλκίδος. Σημαντικό ρόλο, λόγο και υπογραφή στην όλη υπόθεση, είχε ο Πρόεδρος-εκπρόσωπος του Γυμναστικού Συλλόγου ‘Ο Γλαύκος’, Ευάγγελος Γρυμπογιάννης.
Ας αναφέρουμε τέλος ότι άοκνες ήταν οι προσπάθειες του θρυλικού γυμναστή Γεώργιου Χαϊνά μέχρι να εκπληρωθεί η υπόσχεση του ΣΕΓΑΣ και το όραμα των ανθρώπων να γίνει πραγματικότητα.
Σε ένδειξη τιμής αλλά και ευαρέσκειας προς τον μεγάλο δωρητή η αθλητική κοινωνία της πόλης, διοργάνωνε επί σειρά ετών τους ‘Μάλλιους αγώνες στίβου’, τιμώντας παράλληλα και το πνεύμα του κλασσικού αθλητισμού.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΪΝΑΣ
Το πνεύμα, η ψυχή και η φωνή για το Νέο Γυμναστήριο
Μια πολύ μεγάλη αθλητική μορφή υπήρξε ο Γεώργιος Χαϊνάς, καθηγητής Φυσικής Αγωγής στα προ του πολέμου χρόνια. Λάτρης της αθλητικής ιδέας και εργάτης του αθλητισμού στην προπολεμική περίοδο. Δημιουργός του Εθνικού Γυμναστηρίου Χαλκίδος. Η ιδέα αλλά και η πραγμάτωση της, στο επίπεδο ολοκλήρωσης και παράδοσης του νέου Γυμναστηρίου στην αθλούμενη νεολαία της πόλης, ήταν αποκλειστικά δική του. Ο άνθρωπος που συμπαρέσυρε και άλλους σπουδαίους ανθρώπους της εποχής (Δήμαρχος Σαραφιανός, Νομάρχης Μαρινάκης κ.α.) με τον δυναμισμό και τον ενθουσιασμό του μέχρι την επίτευξη αυτού μεγαλεπίβολου για την εποχή στόχου.
Πρόσφερε τεράστιες υπηρεσίες στον αθλητισμό της προπολεμικής περιόδου. Είχε οργανωτικό πνεύμα και μεγάλες ικανότητες ως γυμναστής. Ο κλασσικός αθλητισμός στην εποχή του, γνώρισε πραγματική άνθιση. Αδούλωτη ψυχή, στράφηκε κατά των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών και είχε σημαντικό ρόλο διαδραματίσει στην Αντίσταση, βοηθώντας Ευβοιώτες πατριώτες να διαφεύγουν προς τη Στερεά ή και την Αίγυπτο. Χάθηκε άδικα στα μαύρα χρόνια της Κατοχής. Το έργο του αναγνωρίστηκε απ’ όλους. Το άγαλμα του στήθηκε, σύμβολο της γενναίας προσφοράς του, σε αθλητικό και εθνικό επίπεφο στην μικρή πλατεία του σημερινού Δημοτικού Γυμναστηρίου.
Παρουσίαση ‘Πανευβοϊκό Βήμα’
Από την τέλεση των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του Γεωργίου Χαϊνά, που έγινε στις 20 Μαΐου του 1956, αναφέρουμε την τελευταία στροφή του ποιήματος του Γεώργιου Κελεπούρη:
Και θα περνά με σεβασμό,
η νέα γενιά μπροστά σου
Να διαλαλεί την Δόξα Σου,
να ψάλλει τ’ όνομα σου
Το άγαλμα του ανδρός φιλοτέχνησε ο εκ Ψαχνών καλλιτέχνης-γλύπτης Αντώνιος Καραχάλιος, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου.
Όμως τι ειρωνεία! Ούτε αυτός ο ήρωας ξέφυγε απ’ την ακατανόητη μανία κάποιων ασεβών και ανίδεων νεαρών, που φρόντισαν να βάψουν την προτομή του, για να παρέμβει για μια ακόμη φορά το συνεργείο συντήρησης του πρώην Εθνικού και νυν Δημοτικού Γυμναστηρίου.
Ο Γεώργιος Στ. Χαϊνάς είχε γεννηθεί στο Παρθένι Αλιβερίου το 1910. Τελείωσε το Γυμνάσιο Αλιβερίου και σπούδασε στην Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών.
Αρχικά διορίστηκε καθηγητής στο Γύμνασιο της Κύμης και μετά από λίγα χρόνια μετετέθη στο Α’ Γυμνάσιο Χαλκίδος, έχοντας σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του Ναυταθλητισμού, κυρίως στον τόπο μας.
ΜΕΤΑ το τέλος του Ελληνό-Ιταλικού πολέμου ανέπτυξε σημαντική αντιστασιακή δράση εναντίον των στρατευμάτων Κατοχής και διετέλεσε μέλος αρκετών αντιστασιακών οργανώσεων-κυρίως στην ‘ΜΙΔΑΣ 614’ του ταγματάρχη Τσιγάντε, ενώ αγωνίστηκε και για την ένταξη στην αντίσταση αρκετών άλλων Ευβοέων.
ΜΙΑ Δευτέρα του 1943 η εθνική του δράση προδόθηκε και αφού του έστησαν ενέδρα, συνελήφθη στο χωριό Άτταλη, με συνέπεια να οδηγηθεί σε μαρτυρικό θάνατο στις 18.10.1943 στον Άγιο Θωμά Σχηματαρίου, σε στρατόπεδο αριστερών αντιστασιακών…
ΗΤΑΝ πατέρας του συμπολίτου μας πολιτικού μηχανικού Σταύρου Χαϊνα…
