‘Η ΜΝΗΜΗ ΔΑΚΡΥΖΕΙ’: Φιλικό με Ολυμπιακό Π. & δημιουργία της ΕΠΣΕΒ

Διαχρονικός ο ρόλος των γυμναστών-καθηγητών Φυσικής Αγωγής και πολύ σημαντικός απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’30 και μέχρι τώρα στις μέρες μας. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει ν’ αναφέρουμε τα ονόματα του Γεωργίου Χαϊνά-Νικολάου Πρεβενά, που έδωσαν διδακτική αλλά και ηθική στήριξη στο άθλημα προπολεμικά.

Δυο αγωνιστικά γεγονότα αξίζει ν’ αναφέρουμε γι’ αυτή τη δεκαετία, που δίνουν τον εύθυμο τόνο, αλλά και βγάζουν σάτιρα και σαρκασμό μέσα από την αφήγηση του Βασίλη Τουλούμη και παρακάτω του Γιώργου Ισμίρογλου:

‘Ήταν ένα παιχνίδι των δυο μεγάλων, ‘Ενωσης και Ολυμπιακού. Είχαμε πάρει έναν ποδοσφαιριστή που υπηρετούσε τη θητεία του στην Τανάγρα. Τον είχαμε δει σε μια προπόνηση και μας άρεσε. Του φτιάξαμε δελτίο και το στείλαμε για έγκριση στην ΕΠΟ. Αγώνας πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό. Τον χρησιμοποιήσαμε κανονικά, ρισκάροντας μέσα από μια αναμενόμενη αντίδραση του Ολυμπιακού, που λογικά θα έκανε την ένσταση. Στο Φύλλο Αγώνος γράψαμε… ‘δελτίο παρά ΕΠΟ’. Ένσταση δεν έγινε, ύστερα από διαβεβαίωση του προπονητή τους, που υποτίθεται (;) θα ερχόταν στην Αθήνα να ρωτήσει. Ο τύπος όμως πήγε δεν πήγε..; Παγιδεύτηκαν στην απάντηση του προπονητή… ‘έχει δικαίωμα συμμετοχής…’ και ολιγώρησαν.

Παίξαμε λοιπόν και νικήσαμε. Μετά τις δεκαπέντε μέρες το δελτίο του ‘ξένου’ επέστρεψε ΑΚΥΡΟ. Ανήκε σε κάποιο ποδοσφαιρικό σωματείο των Ιωαννίνων. Το τι επακολούθησε δεν περιγράφεται. Ο προπονητής έφυγε νύχτα… Η διοίκηση του ‘άσπονδου’ σχεδόν γελοιοποιήθηκε. Η καζούρα πήρε τότε επιθεωρησιακές διαστάσεις σ’ όλη τη Χαλκίδα…’.

Σ’ αυτό το σημείο της αφήγησης του ο Βασίλης Τουλούμης θα επισημάνει:

‘Υπήρχε αντιπαράθεση σε κόσμια πάντα επίπεδα. Η Ένωση διατηρούσε φιλικές σχέσεις με Προποντίδα και ΑΕΚ σε μια άτυπη συμμαχία, για να αντιμετωπιστεί το ‘ερυθρόλευκο δέος’ που έτρεφε χρόνια τώρα η φιλοδοξία της ‘άρχουσας τάξης’ της τοπικής κοινωνίας…’.

Μια άλλη γκάφα…, γιατί περί γκάφας πρόκειται του Ολυμπιακού, περιγράφει ο Γιώργος Ισμίρογλου, στα 1937:

‘Ο Ολυμπιακός είχε ‘ψηλώσει’ τόσο, που κάποια στιγμή οι άνθρωποί του πίστεψαν ότι θα μπορούσε ν’ αντιμετωπίσει με επιτυχία και τον πανελλήνιο ομόχρωμο του Πειραιά..!

…Και ώ του δράματος..! Τελικό σκορ 12-1! Πήγαν όμως να ‘χρεώσουν’ την πανωλεθρία στη Μικτή Χαλκίδας. Όμως αυτή Μικτή κατά τα εννέα ενδέκατα (9/11) ήταν ‘ερυθρόλευκη’. Εδώ το ζήτημα παραμένει μέχρι σήμερα ανοικτό. Βλέπεις και ‘οι άλλοι’ ουδόλως συμπαθούσαν τον Ολυμπιακό. Σ’ αυτό το παιχνίδι, είχε σκοράρει πέντε φορές το αστέρι των Πειραιωτών, ο Γιώργος Βάζος. Για την ‘Μικτή’ ο δεξιός μέσος των Χαλκιδέων του Ολυμπιακού, Γιώργος Πίσσας, ο επονομαζόμενος ‘Γάτος’…, ποδοσφαιρικό προσωνύμιο, που απέκτησε για το μεγάλο και περίεργο διασκελισμό και τα εκπληκτικά του άλματα.

‘Θυμάμαι…’, θα μας πει τελειώνοντας ο συνομιλητής μας, ‘τον τερματοφύλακα των Πειραιωτών Καρνέζη, που φόραγε μια παλιοκαιρισμένη ξεχειλωμένη στολή… Ίδια φορεσιά χειμώνα-καλοκαίρι και με τη ραψοβελόνα σε μεγάλη υπόληψη εκείνη την εποχή…’

Σ’ αυτό το παιχνίδι αναφέρεται και ο Δημήτρης Δεμερτζής μέσα απ’ τις αθλητικές σελίδες της θαυμάσιας εφημέριδας του ανασύροντας μνήμες του ’37. Γράφει και παρατηρεί το ασυνήθιστο για την εποχή, ανάστημα του ερυθρόλευκου τερματοφύλακα και επισημαίνει ότι οι ντόπιοι περισσότερο χάζευαν τον Γιάννη Βάζο (χασαπάκι στο επάγγελμα) και τους συμπαίκτες του παρά έπαιζαν… Ο ίδιος πάντως υποστηρίζει σε αντίθεση με τον Ισμίρογλου, το καθαρά μικτό χαρακτήρα αυτής της ομάδος. Ας συμπληρώσουμε σε αυτό το σημείο, ότι στο πανελλήνιο ποδοσφαιρικό στερέωμα, κυριαρχούν δύο ομάδες, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και δύο πολύ μεγάλα ονόματα του ποδοσφαιρικού χώρου. Ο σέντερ φορ του πρώτου Γιάννης Βάζος και ο δεξιός εξτρέμ του δεύτερου Αντώνης Μηγιάκης, που διχάζουν το φίλαθλο κόσμο για τον ‘καλύτερο’!

Αυτή την περίοδο ο Σπύρος Δριτσαλόπουλος, χαίρει μεγάλης εκτίμησης φίλων και αντιπάλων για το άδολο και ανόθευτο αθλητικό του πνεύμα. Η ‘Ένωση’ βρίσκεται σε ακμή και η δημοτικότητα του ‘Μπόλαρη’ εκτοξεύεται στα ύψη. Αυτός διαθέτει χρήματα και οι άλλοι απλά βάζουν τον ‘οβολό’ τους. Ο Ζήσης Αθανασιάδης, που έχει ‘μεταπηδήσει’ στη νεοφώτιστη ΕΠΣΕΒ, αποχωρεί και απ’ τον ‘Ενωσιακό θώκο’ και στα ποδοσφαιρικά πράγματα απ’ το 1936, εμφανίζεται ο Δημήτριος Σακκάς, ‘ομόδοξος’ του πρώην, με Γενικό Γραμματέα τον εξαίρετο Ιωάννη Πανταζόπουλο.

Το νέο προεδρείο φέρνει ουσιαστικά και το μικτό πρωτάθλημα Εύβοιας-Βοιωτίας στο προσκήνιο. Έχουμε λοιπόν ‘σύμπραξη’ Ευβοέων και Βοιωτών και σε επίπεδο παραγόντων που ‘ρίχνουν’ στο πρωτάθλημα τις σπουδαιότερες για την εποχή ποδοσφαιρικές τους ομάδες.

Απ’ την άλλη πλευρά αρχικά, τον Τροφόνιο, τον Κάδμο Θηβών και την Παλλεβαδειακή και αργότερα μαζί και εναλλακτικά τον Άρη Θήβας, την Α.Ε. Σχηματαρίου, την Α.Ε. Ορχομενού και άλλες. Πρώτη πρωταθλήτρια στο ‘μικτό’ η ‘Ενωση Χαλκίδας το 1937, κατ’ άλλους η ομάδα της Προποντίδας, με επικρατέστερη την πρώτη άποψη.

Έδρα της νεοσύστατης Ένωσης η Χαλκίδα, ευθύς εξ αρχής. Έκτοτε έγιναν πολλές προσπάθειες απ’ την πλευρά των Βοιωτών, να μεταφέρουν την έδρα της, στα ‘χωρικά τους εδάφη’ ισχυριζόμενοι οικονομική ευρωστία και ότι σε αριθμό ομάδων παρουσιάζονται πολυπληθέστεροι. Δεν τα κατάφεραν όμως, χάρις και στην παρουσία του μετέπειτα ‘χαλκέντερου’ Προέδρου Γεωργίου Νάκου και η έδρα παρέμεινε στην Χαλκίδα και μέχρι τον οριστικό διαχωρισμό των Ενώσεων το 1974.

Ποιοτικά στοιχεία διεξαγωγής των προκατοχικών πρωταθλημάτων, δεν διασώζονται στις μέρες μας. Τα πρωταθλήματα την περίοδο του Μεσοπολέμου διεξάγονταν με βάση κυρίως τους ‘Ενωσιακούς κανόνες’ και μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις Ευβοέων και Βοιωτών. Επεισόδια και πολλά ευτράπελα ‘διανθίζουν’ την πορεία αυτών των ομολογουμένως’ ατελών έως αυτοσχέδιων πρωταθλημάτων.

Ιδιαίτερης αναφοράς τέλος και η Μικτή Χαλκίδας, στο ιδιόρρυθμο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα των χρόνων του Μεσοπολέμου. Ήταν το ’36 τότε που αφού ‘σάρωσε’ της Μικτές της Πάτρας, του Ηρακλείου, της Λαμίας, βρέθηκε αντιμέτωπη με αυτή των Αθηνών, όμως η Δικτατορία του Μεταξά με τους ανθρώπους των γηπέδων εκείνης της εποχής, φρόντισε να μην διασυρθούν οι πρωτευουσιάνοι και να φύγουν ‘νικητές’ με… σκορ μόλις 2-1! Η Μεταξική δικτατορία σχεδόν υποχρεώνει τις μικτές πόλεων να εμφανίζονται με την επωνυμία Ε.Ο.Ν. (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) προβάλλοντας το εθνικιστικό της πρόσωπο και μέσα απ’ το ποδόσφαιρο.

Αξίζει τέλος να αναφέρουμε όπως προκύπτει από μαρτυρίες αφηγητών, ότι οι μετακινήσεις προς Βοιωτία γίνονταν με γαϊδουράκια με σημείο εκκίνησης την γέφυρα. Επίσης η καρράμαξα του Παναγιώτη Σακελλαράκη ήταν η ‘ταχεία’ της εποχής… Η 20μελής αποστολή μοιραζόταν τον δρόμο… δέκα πάνω… δέκα κάτω. Στις ανηφόρες της Ριτσώνας η άμαξα ανέβαινε άδεια… ή οι πεζοί έπρεπε να σπρώχνουν μέχρι την κορυφή!