Με τον τίτλο ‘Κλειστό Γυμναστήριο Αυλίδας. Στολίδι ή ερείπιο;‘ ο Γιώργος Εμφιετζής, Γραμματέας του συλλόγου ‘Ο Αγαμέμνων’ γράφει στην εφημερίδα του Εξωραϊστικού Συλλόγου συνοικισμών Παραλίας Αυλίδας ‘Ο Αγαμέμνων’ για τα προβλήματα που έχουν συσσωρευθεί στο κλειστό γυμναστήριο της περιοχής κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Αναλυτικά το άρθρο του για το κλειστό γυμναστήριο της Αυλίδας:
‘Όταν στις 6 Ιουνίου 2013 ο τότε Δήμαρχος Χαλκιδέων κος Αθανάσιος Ζεμπίλης έκοψε την κορδέλα κι εγκαινίασε το Κλειστό Γυμναστήριο της Αυλίδας στο Βαθύ (έργο δρομολογημένο βέβαια από τον πάλε ποτέ Δήμο Αυλίδας), όλοι μηδενός εξαιρουμένου το θαυμάζαμε με δέος και συγκίνηση γιατί ήταν ένα όραμα χρόνων για πολλούς σε όλη τη Δημοτική ενότητα.
Όλοι γνωρίζουμε από τα ίδια μας τα σπίτια ότι αν ένα κτήριο δεν συντηρηθεί όπως πρέπει, αυτό θα αρχίσει σιγά σιγά να καταρρέει. Ιδιαίτερα ένα τέτοιο κτήριο, το οποίο έχει πολύ χρήση και το επισκέπτονται καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι. Θα περίμενε κανείς να έχει την συντήρηση που αρμόζει σε τέτοιους χώρους, ιδιαίτερα εφόσον εγκαινιάστηκε εν μέσο «κρίσης» και όλοι πλέον γνωρίζουμε πόσο δύσκολη είναι η ανακατασκευή ενός τέτοιου κτηρίου. Δυστυχώς όμως.
Ο Δήμαρχος άλλαξε, ήρθε ο κύριος Παγώνης και ποιος ξέρει; Μπορεί να αλλάξει ξανά ή να μείνει ο ίδιος στις εκλογές που έρχονται. Τα προβλήματα όμως παραμένουν από τότε που, λογικά λόγω χρήσης, δημιουργήθηκαν αφού δεν έχει γίνει καμιά συντήρηση τα χρόνια που πέρασαν από την παράδοσή του και μετά… ενός κάποτε «στολιδιού»!!!
Κάνοντας μια επίσκεψη στο Κλειστό Γυμναστήριο είδαμε πράγματα που μόνο θλίψη μπορούν να προκαλέσουν. Έξι περίπου χρόνια μετά, το «στολίδι» έχει καταντήσει δυστυχώς ένα κτίριο που ρημάζει εξ’ αιτίας της έλλειψης ακόμα και της στοιχειώδους συντήρησης που επιβάλλεται να γίνεται.
Τα υδραυλικά όλου του κτηρίου χρήζουν άμεσης επισκευής. Από τις ντουζιέρες των αθλητών στα αποδυτήρια, από τους νιπτήρες σε αυτά, από τις τουαλέτες των θεατών… Σε όλες αυτές τις εγκαταστάσεις υπάρχουν προβλήματα της καθημερινότητας και, ευτυχώς όχι βανδαλισμοί (ακόμα). Πολλά προβλήματα επίσης υπάρχουν και στα ηλεκτρολογικά. Τα φώτα που φωτίζουν τη σάλα δεν ανάβουν όλα και όσα ανάβουν φτάνουν ίσα ίσα για να φωτίζεται σωστά το παρκέ την ώρα των αγώνων. Ο φωτεινός πίνακας που χρησιμοποιείται για τις λεπτομέρειες των αγώνων αναβοσβήνει. Θυμίζει έντονα ασθενή που δίνει τους τελευταίους του παλμούς πριν ξεψυχήσει. Πρέπει επίσης να επισημάνουμε πως και το χειριστήριο των 24 δευτερολέπτων έχει πρόβλημα. Πρέπει να αγοραστεί καινούριο, διότι έχουν αλλάξει οι κανόνες της καλαθοσφαίρισης με αποτέλεσμα να επιβάλλεται η αλλαγή του.
Αλλά δεν είναι μόνο τα προβλήματα συντήρησης. Υπάρχουν και πολλά κατασκευαστικά προβλήματα τα οποία ενδεχομένως να οφείλονται είτε σε λάθος της μελέτης είτε σε «εκπτώσεις» του κατασκευαστή. Αν ισχύει η δεύτερη των περιπτώσεων, αλήθεια ποιοί έβαλαν τις υπογραφές τους για την παραλαβή του έργου; Η θέρμανση του Γυμναστηρίου είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Οι υποδομές υπάρχουν. Υπάρχουν σώματα καλοριφέρ, τα οποία βέβαια είναι μικρά για τον χώρο. Βέβαια ακόμα και αυτά, σπάνια και για ελάχιστο χρόνο χρησιμοποιούνται με αποτέλεσμα στα μεγάλα κρύα τα μικρά παιδιά που προπονούνται μέσα να υποφέρουν. Δε μιλάμε για τους μεγάλους αθλητές που κάνουν προπόνηση τις βραδινές ώρες… Το μόνο βέβαια που μπορούμε να υποθέσουμε είναι ότι προφανώς δεν υπάρχει πετρέλαιο, τουλάχιστον στις κατάλληλες ποσότητες ανά έτος, γι’ αυτό και δεν ανάβει τις ώρες που είναι αναγκαίο. Επίσης με την πρώτη κακοκαιρία τα ηλεκτρολογικά «πέφτουν» αφού συμβαίνουν βραχυκυκλώματα με αποτέλεσμα το «στολίδι» να βυθίζεται στο σκοτάδι. Επίσης πηγαίνοντας στην πλαϊνή είσοδο των θεατών παρατηρήσαμε μία απίστευτα επικίνδυνη κατάσταση στη ράμπα. Η έλλειψη ακόμα και ενός υποτυπώδους προστατευτικού κάγκελου σε αυτήν, είναι σοβαρή διότι το ύψος της ράμπας ακριβώς έξω από την είσοδο είναι τουλάχιστον δύο με δυόμιση μέτρα. Όπως καταλαβαίνετε η πτώση ενός θεατή μπορεί να υποφέρει μεγάλο τραυματισμό σε αυτόν που θα κάνει το λάθος να βγει τρέχοντας (φαινόμενο συχνό για οποιασδήποτε μορφής αθλητισμό με θεατές. Για να μην αναφέρουμε την μη ύπαρξη συστήματος στην οροφή για την εξαγωγή θερμού αέρα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σε συγκεκριμένα τμήματα της οροφής, υγροποιημένοι υδρατμοί οι οποίοι για να μη δημιουργήσουν πρόβλημα στο παρκέ.
Όμως υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα που ο καθένας θα πίστευε ότι είναι στοιχειωδώς απαραίτητα να γίνονται για να διατηρηθεί ένα «στολίδι», που όμως δεν γίνονται. Το πρώτο και σπουδαιότερο είναι το πρόβλημα της καθαριότητας. Ο οποιοσδήποτε, λογικά σκεπτόμενος, θα πίστευε ότι θα υπήρχε από πλευράς του Δήμου η στοιχειώδης καθαριότητα του χώρου. Δυστυχώς όμως. Ένας τόσο μεγάλος χώρος δεν έχει καθαρίστρια/η από τον Δήμο Χαλκιδέων. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι τοπικές ομάδες και προσφέρουν όσο μπορούν σε αυτό βάζοντας χρήματα από τα λίγα που έχουν για να πληρώνουν κατά καιρούς κάποιες γυναίκες για να καθαρίζουν τον χώρο. Σημειωτέων δε ότι για να πεις ότι ένα κλειστό γυμναστήριο σαν αυτό θα πρέπει να καθαρίζεται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, τους χειμερινούς τουλάχιστον μήνες, αφού σε αυτό διεξάγονται κάθε εβδομάδα επίσημοι αγώνες.
Η φύλαξη του χώρου είναι επίσης ένα μείζον πρόβλημα που δεν έχει λυθεί από τη δημιουργία του Κλειστού Γυμναστηρίου. Εξ’ αιτίας της θέσης του μπορεί ανά πάσα ώρα να γίνει έρμαιο σε οποιονδήποτε πλιατσικολόγο θέλει να το ρημάξει.
Το μεγαλύτερο όμως από όλα πρόβλημα είναι αυτό του περιβάλλοντα χώρου. Από τον Ιούνιο του 2013 που παραδόθηκε το Κλειστό Γυμναστήριο Αυλίδας περιμετρικά υπάρχει χώμα. Αυτό προκαλεί πολλά προβλήματα όπως λάσπη, χαλίκια που κολλάνε στα παπούτσια αθλητών και παραγόντων με αποτέλεσμα να καταστρέφεται το παρκέ σιγά σιγά. Εξ’ αιτίας, λοιπόν, αυτής της κατάστασης τα ξύλα του παρκέ απ’ άκρη σ’ άκρη χρίζουν ΑΜΕΣΗΣ επισκευής. Τρίψιμο και λουστράρισμα το καλοκαίρι νομίζουμε θα ήταν η μόνη λύση για να μην υπάρξουν πιο μετά, χειρότερα προβλήματα… Άρα φτάνουμε στο συμπέρασμα πως η ασφαλτόστρωση του περιβάλλοντα χώρου είναι πλέον επιτακτική ανάγκη! Δε νομίζω κανείς στη Δημοτική ενότητα της Αυλίδας να έχει αντίρρηση να στρωθεί με άσφαλτο το Κλειστό και όχι παραδείγματος χάριν ο δρόμος μπροστά από το σπίτι τους. Γιατί δυστυχώς εδώ που φτάσαμε με τον «Καλλικράτη» παρακαλούμε για λίγη άσφαλτο…, για μερικά μέτρα στο σύνολό τους…
Εν τέλει, απευθύνομαι στους Δημοτικούς Συμβούλους της Αυλίδας και στους εκλεγμένους αλλά και στους υποψήφιους για τις εκλογές που έρχονται να βάλουν πολύ ψηλά στη λίστα τους τα προβλήματα του «στολιδιού» της Αυλίδας διότι μη ξεχνάμε πως εκεί διδάσκεται η ευγενής άμιλλα και αγωγή, φυσική και κοινωνική στα παιδιά μας. Μην επιτρέψουμε να γίνει το «στολίδι» ένα «ερείπιο»….
Μετά τιμής,
Γεώργιος Εμφιετζής
Γραμματέας του Συλλόγου «Ο Αγαμέμνων»’
