Θανάσης Κούτος: Καλές γιορτές… με κόκκινες και πράσινες ευχές!

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...

Στη χώρα της μούντζας και του ρε!

Καλές γιορτές… με κόκκινες και πράσινες ευχές! 

Στην ερημοποίηση του Ελληνικού ποδοσφαίρου, σαφώς η νίκη του Ολυμπιακού επί της Μίλαν και η πρόκριση στους ’32’, ήταν μια ‘όαση δροσιάς’, όπου η δροσιά παίρνει την εννοιολογική μορφή της ελπίδας για καλύτερες μέρες, σ’ ένα κόσμο συμβατό με τις ποδοσφαιρικές δυνάμεις της γηραιάς ηπείρου…

Είναι γεγονός στο δρόμο προς την καταξίωση, σ’ αυτή τη φάση του ποδοσφαίρου μας, σε επίπεδο συλλόγων, ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που βρέθηκε στην αφετηρία της λεωφόρου των επιτυχιών για το Ελληνικό ποδόσφαιρο με το ‘έπος του Γουέμπλεϊ’ το μακρυνό 1971. Έκτοτε άλλες τρεις φορές βρέθηκε στα ημιτελικά του του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος επίλεκτων συλλόγων. Ήταν τότε και μετά το ’85 η καλλίτερη πράσινη ομάδα όλων των εποχών, αναφορικά με την ιστορία του και με τους παγκόσμιους άσσους, Δημήτρη Σαραβάκο, Χουάν Ραμόν Ρότσα και Βέλιμιρ Ζάγιετς να καθυποβάλλουν φαντασιωσικά και καθυποτ΄σσουν αγωνιστικά τη φίλαθλη και διαφωνιζόμενη ποδοσφαιρική Ευρώπη.

Ύστερα μετά το ’90 η εποχή του Κριστόφ Βαζέχα και των άλλων σπουδαίων άσσων. Όμως όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, μετά την κορύφωση… η κατακορύφωση! Απ’ την ακμή στην παρακμή! Ο Ολυμπιακός θα βρεθεί στο προσκήνιο, όμως παρά τα συνεχή πρωταθλήματα, ο Ευρωπαϊκός ποδοσφαιρικός χώρος έμεινε ανεκμετάλλευτος. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο παρά την ενδοχωριακή παντοκρατορία του Πειραϊκού συλλόγου δεν ‘πήρε πόντους’ στην αναγνώριση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι βέβαια γεγονός, σε σχέση με τα παρελθόντα ποδοσφαιρικά πεπραγμένα, σε σύγκριση με το αναβαθμισμένο Τσάμπιονς λιγκ, αυξήθηκε ο συντελεστής δυσχέρειας, όμως και ο Ολυμπιακός δεν αναδείχθηκε αντάξιος των περιστάσεων και με την κυριάρχο ποδοσφαιρική δύναμη σε σχετική ύπνωση, το Ελληνικό ποδόσφαιρο σε Εθνικό και συλλογικό επίπεδο σε μια διαρκή κυβίσθιση.

Αν πεοσπαθήσεις βεβαίως να καταμερίσεις μεταξύ των δύο κατά τεκμήριο κορυφαίων του ποδοσφαίρου μας ‘ωφέλη και ζημιές’ μέσα από αναλύσεις και ερμηνείες θα αποτύχεις στην εκτίμηση και συνείδηση των απανταχού Ελλήνων φιλάθλων.

Δεν θα μπορούσαν να κρύψω την καλώς νοούμενη οπαδική μου ταυτότητα, όμως ποιος με επιχειρήματα θα μπορούσε να διαφωνήσει:

‘ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ο μεγαλύτερος ανά την επικράτεια σε τίτλους σύλλογος…

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ο ενδοξότερος σε διεθνείς διακρίσεις…’